Klątwa skorpiona

Kolejny powrót tego reżysera do Nowego Jorku lat 40. Głównym bohaterem filmu jest detektyw do spraw oszust ubezpieczeniowych (w tej roli sam Allen), który wchodzi w konflikt z nową pracownicą (Helen Hunt). Kiedy w trakcie firmowego wyjścia do restauracji oboje ulegają hipnozie, zabawa zaczyna się na dobre.

Allen z wyraźną przyjemnością bawi się konwencjami i gatunkami. Miesza kino gangsterskie, gagi rodem z Chaplina i komedię romantyczną. Duet niepozornego z pozoru człowieczka i wyniosłej blond piękności nieustannie skaczących sobie do oczu jest nieodparcie śmieszny. W musujących jak szampan, żartobliwych dialogach tkwi ukryte ostre żądełko ironii. Wszystko otula delikatna mgiełka jazzu.

To cały Allen. Dla miłośników "jego gatunku", czyli homogenizowanej komedii, film warty uwagi. No i ta klimatyczna muzyczka z ponadpółwieczną brodą... Nie można gościa nie lubić ;) (7/10)

artua 15-01-2003, 16:29