Jesienna opowieść

Małe miasteczko na południu Francji. Magali jest piękną samotna kobietą w średnim wieku. Bez skrępowania przyznaje, że brakuje jej mężczyzny. Isabelle jej najlepsza przyjaciółka, chce jej pomóc - zamieszcza ogłoszenie matrymonialne w miejscowej gazecie...

Tak zawiązuje się akcja najnowszego filmu Erica Rohmera, najwybitniejszego twórcy filmowego Francji, żywej legendy Nowej Fali i wszystkiego, co w kinie francuskim najbardziej wartościowego. Jak zwykle Rohmer opowiada o normalnym życiu normalnych ludzi w normalnych sytuacjach. Jednak tak jak w przypadku Pascala, Rousseau, Flauberta czy Balzaca jego opowieści mają wymiar uniwersalny - to powiastki filozoficzne czy może tylko poetyckie. Rohmer stworzył własny gatunek filmowy - kino mądre i piękne, ale i bardzo zwyczajne. Twórca zdaje się zachęcać widza do wytężonej uwagi: patrz uważnie, odnajdziesz na ekranie siebie, nawet jeżeli nie w głównej roli, to może tylko roli przechodnia.

Prawdziwie wielkie kino, tak samo zresztą jak literatura czy filozofia, dotyka każdego, opowiada po trosze o każdym. Na pewno jest tak w przypadku Erica Rohmera.

Ooo, nikt nic nie napisał o tym świetnym filmie?
Jeden z najlepszych, jaki widziałem w latach 90-tych. Subtelny, mądry, trzymający w napięciu nieuchwytnymi nastrojami. Bardzo empatyczny stosunek do ludzi (Rohmera) i jakie wczucie w kobiecą psychikę! Polecam gorąco!

kri100 10-07-2007, 14:22