Borys i Weronika są młodzi, szczęśliwi i kochają się. Kiedy wybucha wojna, chłopak zgłasza się na ochotnika do wojska. Okrutny przypadek sprawia, że dziewczyna z nie swojej winy spóźnia się na dworzec i nawet nie udaje się jej pożegnać ukochanego. Mijają tygodnie. Weronika niecierpliwie oczekuje na wieści z frontu. Na próżno. Kiedy od bomby giną jej rodzice, całkowicie się załamuje. Podczas jednego z nalotów, pod wpływem strachu i histerii ulega swojemu kuzynowi Markowi, którego wkrótce poślubia. Poczucie winy, które w niej coraz bardziej narasta, powoduje, że jest na wskroś nieszczęśliwa. Jedyną treścią jej życia staje się oczekiwanie na list od Borysa, który nigdy nie nadejdzie...
Liryczny i momentami patetyczny melodramat Kałatazowa odniósł pod koniec lat 50-tych wielki światowy sukces. Odebrano go jako najgłębszy protest przeciwko wojnie, który nie miał sobie równego w żadnym z dotychczasowych filmów wyprodukowanych w ZSRR, podejmujących ten temat. Siła jego emocjonalnego oddziaływania na widza, to w dużym stopniu zasługa wzruszającej kreacji Tatiany Samojłowej w roli Weroniki. Otrzymała za nią nagrodę aktorską na MFF w Cannes.
Film, który chciałbym mieć a nie mam i bardzo nad tym boleję!
Oglądałem go w młodosci- bardzo mnie poruszył.
Takich dzieł już się nie robi!!!
Marek Marek 18-12-2008, 19:45 Bardzo ładny film oglądałem go na kanale Wojna i Pokój. wse 27-04-2008, 12:14 Może najpiękniejszy film o wojnie a tak naprawdę o uczuciu jaki widziałem AMK 05-02-2008, 21:03 Niewątpliwie jesten z podstawowych filmów w historii kina. Szkoda, że tak trudno dostępny. Chciałbym pokazać go dzieciom - niestety nie mam jak ryszard 26-09-2007, 23:08 Oglądałem ten film będąc jeszcze dzieckiem. Płatałem przy nim wtedy niesamowicie... teraz, kiedy oglądam ten film po latach... ukradkiem wycieram łzę, żeby moje dzieci nie widziały, jak ich ojciec płacze... robertlit 21-06-2007, 13:56
|
