Drogi Widzu, podczas świadczenia usług przetwarzamy dostarczane przez Ciebie dane zgodnie z naszą Polityką RODO.
Kliknij aby dowiedzieć się jakie dane przetwarzamy, jak je chronimy oraz o przysługujących Ci z tego tytułu prawach.
Informujemy również, że nasza strona korzysta z plików cookies zgodnie z Polityką cookies.
Podczas korzystania ze strony pliki cookies zapisywane są zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.
W każdej chwili możesz wycofać zgodę na przetwarzanie danych oraz wyłączyć obsługę plików cookies, informacje
jak to zrobić przeczytasz tutaj i tutaj.
Karoline Eichhorn, Antonio Wannek, Sebastian Urzendowsky, Ralph Herforth, Peter Lohmeyer, Caroline Schreiber, Ulrich Gebauer
Nagrody
Bavarskie Nagrody Filmowe 2002 w kategoriach: najlepsza aktorka - Karoline Eichhorn, najlepsi producenci - Gloria Burkert, Andreas Bareiß, Peter Herrmann (także za "Nigdzie w Afryce"); Niemieckie Nagrody Filmowe 2002: Zlota Lola za montaż dla Hany Müllner; MFF w Ourense 2002 - nagroda dla najlepszej aktorki - Karoline Eichhorn; Nagrody Niemieckiego Stowarzyszenia Krytyków Filmowych 2003 za montaż dla Hany Müllner i muzykę dla Dietera Schleipa
Nominacje
52. MFF w Brlinie 2002 - nominacja do Zlotego Niedźwiedzia dla Dominika Grafa; Niemieckie Nagrody Filmowe 2002: nominacje w 3 kategoriach: najlepszy aktor - Antonio Wannek, aktorka - Karoline Eichhorn, reżyser - Dominik Graf
Czas trwania
116 minut
W malowniczej scenerii Korsyki rozgrywa się miłosny dramat Katrin (Karoline Eichhorn). Jej szef i wieloletni kochanek, prawie jak mąż wyznaje jej, że jego żona jest w ciąży. Wszystkie jej nadzieje i plany życiowe nagle legły w gruzach. Nie będzie już rozwodu, który był obiecywany od wielu lat, nie będzie wspólnego domu, dzieci. Trzeba pogodzić się z wielką życiową przegraną. Ale Katrin godzić się wcale nie chce. Jest zdruzgotana, ale nie pogodzona. Jednak gdy spotyka na swojej drodze Malte'a (rewelacyjny Antonio Wannek), głodnego przygód młodzieńca, wiele zdaje się wskazywać, że jej zła passa odwróciła się...
Znany ze swej precyzji w budowaniu postaci i dramatycznych sytuacji, a także nastroju i wizualnej doskonałości obrazów filmowych, Dominik Graf, w zgodnej opinii krytyków stworzył swoje najbardziej osobiste dzieło, co zresztą docenili jurorzy krajowych i międzynarodowych festiwali.