Drogi Widzu, podczas świadczenia usług przetwarzamy dostarczane przez Ciebie dane zgodnie z naszą Polityką RODO.
Kliknij aby dowiedzieć się jakie dane przetwarzamy, jak je chronimy oraz o przysługujących Ci z tego tytułu prawach.
Informujemy również, że nasza strona korzysta z plików cookies zgodnie z Polityką cookies.
Podczas korzystania ze strony pliki cookies zapisywane są zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.
W każdej chwili możesz wycofać zgodę na przetwarzanie danych oraz wyłączyć obsługę plików cookies, informacje
jak to zrobić przeczytasz tutaj i tutaj.
Grażyna Szapołowska (Urszula Zyro), Maria Pakulnis (Joanna, żona Dariusza), Aleksander Bardini (mecenas Labrador), Jerzy Radziwiłowicz (mecenas Antoni Zyro), Artur Barciś (Dariusz Stach), Michał Bajor (aplikant Miecio), Marek Kondrat (Tomek, przyjaciel Zyrów), Tadeusz Bradecki (hipnotyzer), Daniel Webb (Amerykanin), Krzysztof Krzemiński (Jacek, syn Zyrów), Marzena Trybała (Marta Duraj), Adam Ferency, Elżbieta Kilarska, Jerzy Kamas, Hanna Dunowska- Hunek, Jan Tesarz, Andrzej Szalawski, Jacek Domański, Katarzyna Figura, Jacek Hilchen, Katarzyna Jungowska, Małgorzata Kaczmarska, Andrzej Krasicki, Bogdan Niewinowski, Tomasz Taraszkiewicz
Czas trwania
103 minuty
„Bez końca” to film o problematyce współczesnej, dotyczący wydarzeń politycznych i polskich doświadczeń podczas stanu wojennego. Kieślowski użył ryzykownego zabiegu, wprowadzając na ekran postać nieobecną już w świecie żywych – ducha ingerującego w losy bliskich mu ludzi, niewidzialnego dla postaci ekranowych. Ukazał smutną i mroczną polską rzeczywistość przez pryzmat duchowości i mistycyzmu. Jest to film kontrowersyjny, negatywnie oceniony przez środowisko krytyków, a bardziej przychylnie przez publiczność. „ Bez końca” to film zrealizowany na podstawie pierwszego wspólnego scenariusza Krzysztofa Kieślowskiego i Krzysztofa Piesiewicza.
W 1982 roku, w stanie wojennym, następnego dnia po własnym pogrzebie, mecenas Antoni Zyro wraca do swojego mieszkania, w którym śpi jego żona Urszula i synek. Od tego momentu będzie towarzyszyć żyjącym i ingerować w ich decyzje. Przed śmiercią planował, że będzie obrońcą w politycznym procesie robotnika Dariusza, który kierował strajkiem. Urszula poleca żonie Dariusza mecenasa Labradora, który – ponieważ od wielu lat nie uczestniczył w procesach politycznych – z oporami podejmuje się obrony. Labrador próbuje przekonać Dariusza, że dla sądu nie ma znaczenia, co naprawdę oskarżony myśli. Radzi mu, jak powinien odpowiadać w sądzie i próbuje ustalić strategię obrony.
W międzyczasie Urszula zaczyna zauważać znaki od Antoniego i coraz silniej przeżywa brak męża. Niepowodzeniem kończy się wizyta u hipnotyzera, który miał pomóc w wymazaniu Antka z pamięci Urszuli. Również Tomkowi przybyłemu zza granicy nie udaje się pocieszyć żony przyjaciela.
Dariusz, pewny swoich przekonań, ulega w końcu namowom adwokata i decyduje się pójść na kompromis. Udaje mu się przekonać sąd o swojej niewielkiej winie i dostaje łagodny wyrok: półtora roku więzienia z zawieszeniem kary. W ławie sądowej widoczny jest nieżyjący mecenas Zyro. Dariusz, mimo niskiego wyroku, jest pełen rezygnacji, nie jest w stanie cieszyć się wolnością i nie potrafi nawet przywitać się ze swoją uradowaną córeczką.
Urszula, nadal cierpiąca po śmierci męża, odwozi synka do teściowej, po czym wraca do domu i odkręca kurki od gazu. Traci przytomność, a nad jej ciałem pojawia się Antek. Odchodzą razem leśną polaną w stronę drzew.