Ronda nocturna

Akcja filmu na podstawie scenariusza samego Cozarinsky, Ronda nocturna, rozgrywa się podczas jednej nocy. To nie jest jakiś tam dzień, to jest 2 listopada, Dzień Zaduszny. Dla Víctora (Gonzalo Heredia), taksówkarza i dealera w jednej osobie, właściwym środowiskiem jest noc. Podobnie jak dla komisarza, który zapewnia mu ochronę w zamian za usługi seksualne, świadczone na tylnym siedzeniu taksówki. Kręci się tam również Carlitos (Darío Tripicchio), który wprowadza swojego przyjaciela do zamkniętego świata luksusowych salonów masażu. Cozarinsky prowadzi swojego bohatera przez Buenos Aires po kryzysie 2001 roku, pokazane prawie jak w filmie dokumentalnym. To Buenos Aires bezdomnych, stosów śmieci i grzebiących w nich ludzi. Ale ze szczelin tej rzeczywistości wyłania się jakby drugi plan, o wiele bardziej tajemniczy i widmowy. W pierwszej części filmu ujęcia, będące dziełem Javiera Miqueleza, pokazują miasto w sposób hiperrealistyczny, aż do chwili kiedy niezwykłość zacznie osaczać Víctora a jego spotkania staną się coraz mniej przewidywalne. Jakby rzeczywistość została zawieszona i ustępowała miejsca zupełnie innemu porządkowi, materializującemu się w rytmie tanga Carlosa Franzettiego.