Historia utraty niewinności całego rumuńskiego pokolenia i powszechnego buntu, który wydobył z ludzi to, co najlepsze i to, co najgorsze. W parze z solidarnością szły samolubność i podłość, nagromadzone przez całe dziesięciolecia frustracji. Podczas ich pierwszej nocy wolności w grudniu 1989 roku, żołnierze otrzymywali za pośrednictwem telewizji rozkazy od poetów i aktorów, ludzie byli wzywani do obrony państwowej stacji telewizyjnej przed niewidzialnymi wrogami, wysyłano zmanipulowane informacje przez walkie-talkie, rozdawano broń i aresztowano cyganów jako arabskich terrorystów.
Film zawiera sceny o niezwykłym realizmie. Radu Muntean opowiada o nadziejach i rozczarowaniach, jakie przyniosło narodowe powstanie. Prawie dwadzieścia lat później powraca do przełomu, który tak radykalnie zmienił bieg historii kraju.
“Papier będzie niebieski nie oferuje historycznej perspektywy w rodzaju History Channel, ale proponuje odświeżenie emocji tamtych dni z perspektywy drobnych aktorów ówczesnych wydarzeń. Jest to historia utraty niewinności pewnej generacji i pewnej ludowej rewolty, która ujawniła w równej mierze to, co było w nas dobre ale i złe. Zarówno duch solidarności, ale także egoizm i zawiść nagromadzone przez dziesięć lat frustracji.” – Radu Muntean
“ Mówicie, że macie dość filmów o Rewolucji? Być może nie widzieliście tego, co trzeba. (…)Papier będzie niebieski to bez wątpienia najbardziej «prawdziwy» film o grudniu ’89 jaki dotychczas nakręcono.” – Iulia Blaga, România liberă
“Papier będzie niebieski to film robiący wrażenie. Wszyscy aktorzy są doskonali, dialogi naturalne, sytuacje wiarygodne zaś obraz Tudora Lucaciu wygrał zakład z nocą. Jest to, nie mam co do tego wątpliwości, najbardziej trafny film o zdarzeniu, które otaczane jest w dalszym ciągu aurą tajemnicy i niedomówień, jak gdyby noc z 21 na 22 trwała do naszych czasów. I wątpię, by wkrótce powstał inny film na ten temat; nie ma takiej potrzeby – i nie dlatego, że Radu Muntean powiedział w filmie wszystko, co powinniśmy wiedzieć (nie zrobił tego), ale dlatego, że poza rewelacjami w rodzaju tabloidu « Cała prawda o Rewolucji!», wydobyto na światło dzienne ludzką prawdę. I jest to jedyna «rewelacja», która liczy się w Kinie.” – Alex Leo Şerban, Libertatea
|
