Dom chłopców

Dom chłopców to emocjonująca opowieść o buncie młodości i brutalnych doświadczeniach dorosłego życia. Znakomita muzyka w wykonaniu Dangerous Muse oraz doskonałe kreacje Udo Kiera (znanego z filmów Gusa Van Santa, Wima Wendersa czy Larsa Von Triera) i wielokrotnie nagradzanego Stephen Fry’a gwarantują niezapomniane przeżycia.
Jest rok 1984. Frank ma 18 lat. Ucieka z domu i wyjeżdża do legendarnego Amsterdamu. Zatrudnia się w klubie ze striptizem. Trafia na niekończącą się imprezę z doskonałą muzyką, dużą ilością alkoholu, namiętnego tańca i seksu. W Domu chłopców poznaje przyjaciół, jak z filmów Almodovara: Angelo, który odkłada kasę na operację zmiany płci, przystojnego graficiarza i punka Deana, cze wreszcie właściciela klubu Madame. Wśród nich jest też Jake, dla którego Frank kompletnie traci głowę.
Tymczasem do Europy dociera nieznana wcześniej, przerażająca choroba – AIDS...

Dom chłopców jest w pewnym sensie komedią kontynuującą tradycję takich filmów jak Pricilla –królowa pustyni, Muriel, czy Długoletni przyjaciele. Dom chłopców jest filmem zabawnym, z błyskotliwymi dialogami i barwnymi, pozytywnymi bohaterami. Mimo, że mogą być postrzegani jako wyrzuceni poza nawias społeczeństwa, to co czyni ich silniejszymi, to wiara w siebie i przekonanie, że ich życie jest coś warte.