Drogi Widzu, podczas świadczenia usług przetwarzamy dostarczane przez Ciebie dane zgodnie z naszą Polityką RODO.
Kliknij aby dowiedzieć się jakie dane przetwarzamy, jak je chronimy oraz o przysługujących Ci z tego tytułu prawach.
Informujemy również, że nasza strona korzysta z plików cookies zgodnie z Polityką cookies.
Podczas korzystania ze strony pliki cookies zapisywane są zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.
W każdej chwili możesz wycofać zgodę na przetwarzanie danych oraz wyłączyć obsługę plików cookies, informacje
jak to zrobić przeczytasz tutaj i tutaj.
Simon Pegg, Kirsten Dunst, Jeff Bridges, Danny Huston, Margo Stilley, Megan Fox, Gillian Anderson, Eliezer Meyer, Kimberly Magness, Allen Lidkey, Christopher Negrin
Londynczyk Sidney Young (Simon Pegg) to pozbawiony złudzeń intelektualista, który uwielbia i jednoczesnie gardzi światem sław i znakomitości. Na co dzień ledwo wiąże koniec z końcem, prowadząc wyspiarski odpowiednik polskiego Pudelka. Wytyka w nim potknięcia i gafy lansowanych przez media celebrytów. Życie Sidneya ulega diametralnej zmianie po bankiecie z okazji rozdania nagród Brytyjskiej Akademii Filmowej, na którym brylują gwiazdy z pierwszych stron bulwarówek. Na impreze "wkrąca się”, udając opiekuna Babe - świnki z klasą. Jego podopieczna w spektakularny sposób doprowadza wystawne przyjęcie do ruiny. Zdjęcia z tego skandalu obiegają plotkarskie magazyny, docierając do właściciela prestiżowego nowojorskiego tygodnika Sharps Claytona Hardinga (Jeff Bridges), który – rozbawiony występkiem Younga – sciaga go do pracy w swojej redakcji. Po przyjeździe do Stanów młody dziennikarz odkrywa, że aby zaistnieć towarzysko i zawodowo w świecie show-biznesu i przy okazji zdobyć serce wschodzącej gwiazdki Sophie Maes (Megan Fox), zmuszony będzie do podjecia wielu kompromisów. Wszystko to kłóci sie z wyznawana dotad przez niego filozofia życiowa. O tym, jak bardzo zaprzepascił swoje ideały przypomina mu tylko nowo poznana koleżanka z pracy, dziennikarka Alison Olsen (Kirsten Dunst).
Fantastyczna komedie Boba Weide'a, sięgajaca do najlepszych wzorców gatunku (Dziennik Bridget Jones, Był sobie chłopiec), można z powodzeniem nazwac brytyjska odpowiedzia na film Diabeł ubiera sie u Prady.