Pozwól mi wejść

Całkiem niedawno centrum najlepszych horrorów przeniosło się z Japonii do Europy, w której po niedawnych sukcesach kinematografii hiszpańskiej, palmę pierwszeństwa powoli przejmuje Skandynawia. Za dowód może posłużyć Pozwól mi wejść Tomasa Alfredsona -historia 12-letniego Oskara, nieśmiałego i zastraszonego przez rówieśników chłopca, który zaprzyjaźnia się z tajemniczą dziewczynką z sąsiedztwa.

Alfredson rezygnuje z prostej recepty wywołania u widza strachu, w zamian serwując subtelny obraz ludzkiej (i nie tylko ludzkiej) samotności. Idzie tu tropem wyznaczonym wcześniej przez Wernera Herzoga czy Neila Jordana, którzy widzieli w wampirze jednostkę cierpiącą, wykluczoną ze świata, skazaną na samotność i zmagającą się ze swoją wampiryczną naturą.

W Pozwól mi wejść elementy nadprzyrodzone sprowadzone są do minimum. Alfredson stopniowo wprowadza efekt niesamowitości, ale tylko w granicach konieczności. W pełni natomiast wykorzystuje znaczenia, jakie niesie ze sobą oglądany zimowy pejzaż, który znakomicie oddaje chłód stosunków międzyludzkich. Bo to właśnie o człowieku jest ten film, o jego alienacji, zagubieniu i pragnieniu zrozumienia. Gatunkowy sztafaż jest jedynie atrakcyjną zasłoną, pod którą kryje się smutna prawda o dzisiejszym świecie.

Patryk Tomiczek

Film bardzo dobry. Trzyma w napięciu. Jednakże pierwszy raz spotkałem się w Charlim z tak fatalna kopią filmu - brak synchronizacji dźwięku z obrazem i napisami. Fatalne

acid 12-11-2009, 09:02

To film tylko dla tych, którzy przeczytali ksiazke.inaczej nawet jesli jestesfanem horroru i wampiryzmu moze Ci sie nie spodobac

v 08-07-2009, 20:25