Zawsze piękna

38 lat po premierze "Piękności dnia" Luisa Buñuela dwoje bohaterów tego filmu spotyka się ponownie. Łączy ich sekret, który zna tylko mężczyzna, a którego poznanie stało się obsesją kobiety. Mimo to ona stara się go unikać, on ją śledzi. W końcu, udaje mu się zwrócić jej uwagę i umawiają się na obiad. Kobieta, teraz już wdowa, spodziewa się od mężczyzny wyjawienia tajemnicy. Pragnie wiedzieć, co takiego mężczyzna powiedział jej niememu i sparaliżowanemu mężowi, po tym jak został postrzelony. Sytuacja jest pełna napięcia i kobieta, nie mogąc dowiedzieć się, co wydarzyło się naprawdę, wpada w rozpacz. Dla bohatera jest to forma zemsty za to, że ona nigdy nie uległa jego żądzom.

MFF San Sebastian 2006

"Zawsze piękna" to kinowy hołd dla filmu i twórcy, który miał ogromny wpływ na twórczość Manoela de Oliveiry. To wspaniały trybut współczesnego mistrza reżyserii dla dwóch wielkich osobowości kina: Luisa Buñuela i Jean-Claude'a Carrière. Mamy tu do czynienia ze swoistą kontynuacją Piękności dnia. Michel Piccoli znów gra zjadliwego Henriego, strażnika sekretu, który Séverine tak bardzo pragnie odkryć.

Diana Sanchez, MFF Toronto 2006