Drogi Widzu, podczas świadczenia usług przetwarzamy dostarczane przez Ciebie dane zgodnie z naszą Polityką RODO.
Kliknij aby dowiedzieć się jakie dane przetwarzamy, jak je chronimy oraz o przysługujących Ci z tego tytułu prawach.
Informujemy również, że nasza strona korzysta z plików cookies zgodnie z Polityką cookies.
Podczas korzystania ze strony pliki cookies zapisywane są zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.
W każdej chwili możesz wycofać zgodę na przetwarzanie danych oraz wyłączyć obsługę plików cookies, informacje
jak to zrobić przeczytasz tutaj i tutaj.
Anna Seniuk (Antonina), Leszek Herdegen (Pierre), Henryk Bąk (Józef, wuj Antoniny), Zofia Saretok (Zośka, siostra Antoniny), Janusz Andrzejewski (Marek, syn Antoniny), Janusz Kłosiński (majster), Janusz Paluszkiewicz (gość na weselu Antoniny i Pierre'a), Andrzej Wasilewicz (gość na weselu Antoniny i Pierre'a), Henryk Dudziński (sąsiad Antoniny), Stanisław Gawlik (gość na weselu Antoniny i Pierre'a), Andrzej Gawroński (gość na weselu Antoniny i Pierre'a; w czołówce imię: Aleksander), Józef Kalita (gość na weselu Antoniny i Pierre'a)
Nagrody
1978 - Ewa Petelska Gdynia (do 1986 Gdańsk) (FPFF)-Nagroda Główna Jury
1978 - Czesław Petelski Gdynia (do 1986 Gdańsk) (FPFF)-Nagroda Główna Jury
1979 - Lublin (Międzynarodowe Forum Filmowe "Człowiek-Praca-Twórczość")-nagroda publiczności
Czas trwania
105 minut
Studium psychologiczne wiejskiej kobiety, którą miłość do syna skłania do wyjazdu do Kanady w celu zdobycia pieniędzy na wybudowanie mu domu w mieście. Antonina, młoda wiejska kobieta, wyjeżdża do Kanady, by za zarobione tam pieniądze zbudować w mieście dom dla syna. Odrzuca propozycję małżeństwa ze strony wuja, natomiast wychodzi za mąż za Pierre'a, farmera z sąsiedztwa. Doprowadza jego zaniedbane gospodarstwo do rozkwitu, ale ich współżycie układa się jak najgorzej. Kiedy decyduje się na wysłanie synowi pieniędzy, Pierre wpada w szał, targa się na życie Antoniny i swoje. Na wpół sparaliżowana wraca do kraju. W pięknej, nowej dzielnicy domków jednorodzinnych odnajduje syna, lecz okazuje się, że roztrwonił on pieniądze przysyłane mu przez matkę. Historia, którą Jerzy Stefan Stawiński przedstawił najpierw w opowiadaniu "I będzie miał dom", a później w scenariuszu filmowym, wydarzyła się naprawdę. Wyjazd, ślub, powrót bohaterki są faktami, tyle że kobieta będąca jej pierwowzorem zmarła w kilka miesięcy po powrocie do Polski. Sceny rozgrywające się w Kanadzie nakręcone zostały w prowincji Ontario w rejonie Barry's Bay, gdzie osiedliła się najwcześniejsza emigracja polska w Kanadzie. Była to emigracja kaszubska, istnieje tam nawet miejscowość Kaszuby. W końcu lat siedemdziesiątych dużo farm w tym rejonie zostało opuszczonych, młode pokolenie uciekało do miast, stara, przywiązana do ziemi emigracja przeżywała więc kolejny dramat.