Drogi Widzu, podczas świadczenia usług przetwarzamy dostarczane przez Ciebie dane zgodnie z naszą Polityką RODO.
Kliknij aby dowiedzieć się jakie dane przetwarzamy, jak je chronimy oraz o przysługujących Ci z tego tytułu prawach.
Informujemy również, że nasza strona korzysta z plików cookies zgodnie z Polityką cookies.
Podczas korzystania ze strony pliki cookies zapisywane są zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.
W każdej chwili możesz wycofać zgodę na przetwarzanie danych oraz wyłączyć obsługę plików cookies, informacje
jak to zrobić przeczytasz tutaj i tutaj.
biograficzny, dramat historyczny, Francja, USA, Wielka Brytania 2008
Reżyseria
Ron Howard
Scenariusz
Peter Morgan
Muzyka
James Horner
Zdjęcia
Salvatore Totino
Obsada
Michael Sheen, Frank Langella, Gabriel Jarret, Jim Meskimen, Jenn Gotzon, Sam Rockwell, Kevin Bacon, Matthew Macfadyen, Oliver Platt, Wallace Langham, Patty McCormack
Nagrody
Międzynarodowa Akademia Prasowa 2008: najlepszy scenariusz adaptowany (Peter Morgan)
Nominacje
Amerykańska Akademia Sztuki i Wiedzy Filmowej 2009: najlepszy film (Brian Grazer, Eric Fellner, Ron Howard), najlepszy aktor pierwszoplanowy (Frank Langella), najlepszy reżyser (Ron Howard), najlepszy scenariusz adaptowany (Peter Morgan), najlepszy montaż (Daniel P. Hanley, Mike Hill)
Hollywoodzkie Stowarzyszenie Prasy Zagranicznej 2009: najlepszy dramat, najlepszy aktor w dramacie (Frank Langella), najlepszy reżyser (Ron Howard), najlepszy scenariusz (Peter Morgan), najlepsza muzyka (Hans Zimmer)
Brytyjska Akademia Sztuk Filmowych i Telewizyjnych 2009: najlepszy film (Brian Grazer, Eric Fellner, Ron Howard, Tim Bevan), najlepsza charakteryzacja, najlepszy aktor pierwszoplanowy (Frank Langella), najlepszy montaż (Daniel P. Hanley, Mike Hill), najlepszy reżyser (Ron Howard), najlepszy scenariusz adaptowany (Peter Morgan)
Amerykańska Gildia Aktorów Filmowych (SAG) 2009: najlepszy aktor w roli głównej (Frank Langella), najlepszy filmowy zespół aktorski (Frank Langella, Kevin Bacon, Matthew Macfadyen, Michael Sheen, Oliver Platt, Rebecca Hall, Sam Rockwell, Toby Jones)
Amerykańska Gildia Producentów Filmowych (PGA) 2009: Nagroda im. Darryla F. Zanucka dla najlepszego producenta filmowego (Brian Grazer, Eric Fellner, Ron Howard)
Amerykańska Gildia Reżyserów Filmowych (DGA) 2009: najlepsze osiągnięcie reżyserskie w filmie fabularnym (Ron Howard)
Amerykańska Gildia Scenarzystów (WGA) 2009: najlepszy scenariusz adaptowany (Peter Morgan)
Amerykańska Gildia Scenografów (ADG) 2009: najlepsza scenografia w filmie kostiumowym (Michael Corenblith)
Amerykański Instytut Filmowy 2008: oficjalna selekcja do kategorii film roku
Amerykańskie Stowarzyszenie Montażystów (ACE) 2009: najlepszy montaż dramatu (Daniel P. Hanley, Mike Hill)
Międzynarodowa Akademia Prasowa 2008: najlepszy dramat, najlepszy aktor w dramacie (Frank Langella), najlepszy reżyser (Ron Howard), najlepszy montaż (Daniel P. Hanley, Mike Hill)
Latem 1977 roku, emitowana przez amerykańską telewizję seria wywiadów Davida Frosta z Richardem Nixonem zgromadziła przed ekranami rekordową liczbę widzów. Takiego zainteresowania programem publicystycznym nie odnotowano nigdy dotąd w historii amerykańskiej telewizji. Ponad 45 milionów widzów przez cztery dni z rzędu gromadziło się przed ekranami telewizorów w nadziei na poznanie sposobu myślenia człowieka, który po aferze Watergate w niesławie opuszczał urząd prezydenta USA. Słowna potyczka Nixona i Frosta rozpalała umysły obywateli ciekawych tego, czy prowadzącemu program uda się przyprzeć byłego prezydenta do muru i uzyskać przyznanie się do winy za nadużycia władzy. Obaj mężczyźni zdawali sobie sprawę jak wiele mają do zyskania lub stracenia – w tej potyczce tylko jeden mógł odejść w glorii chwały. Ich legendarna telewizyjna konfrontacja na zawsze zmieniła oblicze sztuki wywiadu, jak również oblicze polityki, doprowadzając do wyznań, które zaskoczyły ludzi na całym świecie, a być może były zaskoczeniem również dla samego Nixona.