Historia starzejącej się, doświadczonej życiem i schorowanej doktorowej Marty borykającej się z nudą i wspomnieniami. Żyje ze swym mężem w małym miasteczku. Przypadek sprawi, że przypomni sobie, czym jest miłość, a nawet fizyczna fascynacja. Spotkanie z młodym mężczyzną i jego tragiczna śmierć w trakcie wspólnej kąpieli wywołują w niej uczucia i reakcje, jakich sama się nie spodziewała.
Piękne zdjęcia, rewelacyjne oświetlenie, dbałość o szczegóły, tatarak pachnący śmiercią i rewelacyjna Janda - to nie może się nie udać! Absolutnie polecam! M. 23-05-2009, 20:33 Jeśli ktoś przeżył stratę bliskiej osoby to w pełni zrozumie i poczuje istotę tej opowieści. Wtedy monolog Jandy nie wyda się niezrozumiałym ekshibicjonizmem, ale sposobem na oswojenie tego jednego z najcięższych ludzkich doświadczeń. Poza tym film ujmuje prostotą przekazu, fantastycznymi zdjęciami oraz tym balansowaniem w dwóch rzeczywistościach, które w końcu zlewają się w jedną... Jan 22-05-2009, 13:20 Janda sama w pewnym momencie mówi,ze nad tekstem Iwaszkiewicza unosi się zapach smierci, mysle,ze ten utwór wyzwolił w aktorce potrzebę by opowiedzieć o smierci swojego męza i moze wten sposób spróbowac otworzyć w swoim zyciu nowy etap. Małgosia 21-05-2009, 13:17 Moim zdaniem to nie jest film o romansie starszej kobiety i młodego mężczyzny tylko o jej żalu po stracie męża.Dziwne, ale bez fajerwerków... awemarija 18-05-2009, 19:07
| 
