Drogi Widzu, podczas świadczenia usług przetwarzamy dostarczane przez Ciebie dane zgodnie z naszą Polityką RODO.
Kliknij aby dowiedzieć się jakie dane przetwarzamy, jak je chronimy oraz o przysługujących Ci z tego tytułu prawach.
Informujemy również, że nasza strona korzysta z plików cookies zgodnie z Polityką cookies.
Podczas korzystania ze strony pliki cookies zapisywane są zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.
W każdej chwili możesz wycofać zgodę na przetwarzanie danych oraz wyłączyć obsługę plików cookies, informacje
jak to zrobić przeczytasz tutaj i tutaj.
Olgierd Łukaszewicz (kierowca Staszek), Wojciech Pszoniak (inżynier Andrzej Nowicki), Krystyna Stankiewicz (żona Andrzeja), Zbigniew Bator (Zbyszek, znajomy Nowickiego), Grażyna Długołęcka (Ewa), Wiesław Dymny (tragarz), Antoni Konarek (tragarz Matraszek), Teresa Budzisz-Krzyżanowska (żona Zbyszka), Krzysztof Pankiewicz (Andre, brat Andrzeja), Antoni Pszoniak (Antoni, brat Andrzeja), H. Sypek, Marek Walczewski (ksiądz), Zofia Więcławówna
Nominacje
Festiwal Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni (FPFF) 1981: Złote Lwy: Udział w konkursie głównym
Czas trwania
74 minuty
W pierwszej wersji "Przeprowadzka" miała być komedią satyryczną. Jej scenariusz powstał w połowie lat 60. według pomysłu Bogumiła Kobieli i Zdzisława Maklakiewicza. Tragiczna śmierć Kobieli, który miał zagrać główną rolę, przerwała pracę nad filmem. Po pięciu latach Jerzy Gruza powrócił do tego pomysłu, ale zamiast komedii zrealizował dramat psychologiczny. Nakręcony w roku 1972 film wszedł na ekrany kin dopiero dziesięć lat później. Spośród twórców i realizatorów premiery nie doczekali pomysłodawcy Bogumił Kobiela i Zdzisław Maklakiewicz, autor zdjęć Antoni Nurzyński, aktor Wiesław Dymny i realizator dźwięku Bogdan Bieńkowski. Inżynier Andrzej Nowicki podejmuje dycyzję zerwania z dotychczasowym życiem. Zamawia meblowóz, ale do samochodu schodzi tylko z jedną walizką. Po załadowaniu bagażu załatwia jeszcze zaległe sprawy i informuje najbliższych o swoim wyjeździe. Jeszcze raz wraca do domu, by oddać klucze żonie i... zdemolować mieszkanie. W ostatniej chwili przed ciężarówką zjawiają się ojciec i brat Nowickiego i usiłują zmusić go do powrotu. W czasie ostrej wymiany zdań przysłuchujący się temu kierowca dowiaduje się, że inżynier nie po raz pierwszy próbuje zerwać z dotychczasowym życiem, że ma dobrą żonę, wygodne mieszkanie, jest dobrze sytuowany. Pragnienie przeżycia prawdziwie męskiej przygody jest dla niego jednak ważniejsze. Ciężarówka rusza. Inżynier próbuje wciągnąć kierowcę Staszka w rozmowę i dowiaduje się, że kiedyś zabił w wypadku samochodowym człowieka. Odtąd sprawa ta nie daje mu spokoju i wypytuje o szczegóły wypadku. Korzysta z chwili nieuwagi kierowcy, porywa samochód i wjeżdża na lotnisko między lądujących spadochroniarzy. Przerażony Staszek na nowo przeżywa dawną tragedię. Spotkane na drodze dwie prostytutki stają się obiektem zainteresowania Nowickiego. Gdy inżynier wraca po tej prawdziwie męskiej przygodzie do meblowozu, zastaje swoją żonę rozmawiającą ze Staszkiem. Małżonkowie udają, że się nie znają. Nowicki jednak zaczyna być zazdrosny, że jego żona odnosi się do kierowcy z wyraźną sympatią, i odchodzi. Drogę zajeżdża mu drugi brat, Andre. Rozmowa z nim do niczego jednak nie prowadzi. W końcu inżynier wraca do ciężarówki i poleca Staszkowi, by odwiózł go do domu. Po powrocie do żony zaczyna porządkować mieszkanie, wydaje się więc, że wszystko wróciło do normy. [PAT] (źródło: www.filmpolski.pl)