Niedzielne igraszki

(Niedzielne igraszki)

psychologiczny, polityczny, Polska 1983

Reżyseria		Robert Gliński

Scenariusz		Robert Gliński, Grzegorz Torzecki

Muzyka		Lech Brański

Zdjęcia		Jerzy Rękas, Grzegorz Torzecki

Obsada		Joanna Eberlein, Filip Gębski, Anna Goluch, Elżbieta Helman, Jacek Janiszewski, Grzegorz Karczewski, Agnieszka Korzeniowska, Agnieszka Niewięckowska, Andrzej Pośniak (Józek Michalski), Paweł Prusik, Jacek Romańczuk, Roman Szafrankiewicz, Piotr Woźniak, Jacek Bursztynowicz (UB-ek), Felicja Chabrowska, Emilia Krakowska (dozorczyni, matka Rycha), Mirosława Marcheluk ("Głupia Blacha"), Halina Romanowska (babcia Jędrka), Wojciech Skibiński (kierowca z TPD), Lech Sołuba (UB-ek), Stefan Szmidt (dozorca, ojciec Rycha), Daria Trafankowska (opiekunka z TPD), Jerzy Zass (UB-ek)

Nagrody		1986 - Robert Gliński Wawrzyn "Radaru" (przyznawany przez tygodnik "Radar") za umiejętność kreowania rzeczywistości w filmie "Niedzielne igraszki" oraz w spektaklu teatru tv "Szkoda słońca" 1987 - Robert Gliński Gdynia (do 1986 Gdańsk) (Festiwal Polskich Filmów Fabularnych)-nagroda dziennikarzy wyróżnienie 1987 - Robert Gliński Gdańsk (Młode Kino Polskie)-Grand Prix ufundowane przez ministra do spraw młodzieży 1987 - Robert Gliński Koszalin (KSF "Młodzi i Film")-nagroda za debiut reżyserski 1984 - Robert Gliński Białystok (Konfrontacje Filmowe "Młodzi za i przed kamerą")-Nagroda Publiczności 1987 - Robert Gliński Mannheim (MTF)-Dukat Filmowy 1987 - Robert Gliński Mannheim (MTF)-nagroda FIPRESCI 1987 - Robert Gliński Mannheim (MTF)-Międzynarodowa Katolicka Nagroda Filmowa 1989 - Robert Gliński Złota Taśma (przyznawana przez Koło Piśmiennictwa SFP)-w kategorii: film polski za rok 1988

Czas trwania		54 minuty

Czarno-biała taśma, niewielki metraż, akcja osadzona w konkretnym miejscu i konkretnym czasie. A mimo to film Roberta Glińskiego w przejmujący sposób opowiada o sprawach uniwersalnych. Reżyser ukazał dziecięce zachowania, które jak krzywe zwierciadło odbijają poczynania dorosłych. Dzieci demonstrują "wzorcowe" działania starszych, nie podlegają jednak ich niepokojom i obawom, brak im dystansu do świata. Dlatego właśnie są tak wyraźnym, gorzkim odbiciem swoich rodziców.

Rok 1953, pierwsza niedziela po śmierci Stalina, Warszawa. Dzieci na podwórku bawią się w "pogrzeb Stalina". Swoim zachowaniem naśladują rodziców... Zrealizowany w 1983 r. film aż 5 lat musiał czekać na swoja premierę. (źródło: www.filmpolski.pl)