Dwie godziny

(Dwie godziny)

dramat obyczajowy, Polska 1946

Reżyseria		Stanisław Wohl, Józef Wyszomirski

Scenariusz		Jan Marcin Szancer, Ewa Szelburg-Zarembina

Muzyka		Roman Palester

Zdjęcia		Stanisław Wohl

Obsada		Barbara Fijewska (Fela), Irena Krasnowiecka (Ira, przyjaciółka Teresy), Wanda Łuczycka (szabrowniczka Marta, żona Filipa, matka Feli), Hanna Skarżanka (Teresa, była miłość Marka), Danuta Szaflarska (Weronika), Jerzy Duszyński (Marek), Władysław Hańcza (kapo Filip), Władysław Grabowski (Kaliciński, grający w warcaby w "Kolorowej"), Tadeusz Łomnicki (Kuba), Mieczysław Milecki (doktor Brus, narzeczony Teresy; w czołówce nazwisko: Milewski), Jacek Woszczerowicz (szewc Leon), Stanisław Grolicki (barman w "Kolorowej"), Józef Węgrzyn ("mistrz Amadeusz Ordoni" występujący w "Kolorowej"), Aleksander Zelwerowicz (staruszek, były sąsiad Marka), Hanka Bielicka (sąsiadka Marty; nie występuje w czołówce), Władysław Dewoyno (nie występuje w czołówce), Barbara Drapińska (dziewczyna witająca żołnierzy; nie występuje w czołówce), Ryszarda Hanin (pielęgniarka; nie występuje w czołówce), Maria Kaniewska (kobieta na dworcu; nie występuje w czołówce), Zdzisław Lubelski (handlarz w "Kolorowej"; nie występuje w czołówce), Andrzej Łapicki (towarzysz damulki w "Kolorowej"; nie występuje w czołówce), Stanisław Łapiński (mężczyzna zaczepiający Weronikę w "Kolorowej"; nie występuje w czołówce), Kazimierz Pawłowski (gach Feli; nie występuje w czołówce), Czesław Piaskowski (żołnierz w samochodzie; nie występuje w czołówce), Helena Puchniewska (damulka w "Kolorowej"; nie występuje w czołówce), Barbara Rachwalska (kobieta na dworcu; nie występuje w czołówce), Stefan Śródka (robotnik, znajomy Weroniki, brat Kubusia; nie występuje w czołówce)

Czas trwania		68 minut

Film uznawany za pierwszego "półkownika" Polski Ludowej.

Pełen ekspresjonistycznych efektów, zbudowany według koncepcji utożsamienia czasu akcji z rzeczywistym czasem trwania filmu, dramat obyczajowy - studium pierwszych powojennych dni, których bohaterowie "dzielili się na tych, którzy powracali i na tych, którzy oczekiwali".
Akcja toczy się tuż po zakończeniu wojny. Bohaterami są ludzie naznaczeni przez wojnę. Młody mężczyzna Marek, który wraz ze swą dziewczyną Weroniką wraca do rodzinnego miasta, ale zastaje swój dom w gruzach. Lekarz, pracujący na dworcu kolejowym w punkcie opatrunkowym, jego kochanka, która przed wojną była narzeczoną Marka. Szewc, więzień obozu śmierci, nie mogący się uwolnić od strasznych wspomnień, kapo i jego żona Marta nie mogąca pogodzić się z haniebną przeszłością męża. Kiedy więzień rozpoznaje swego kata - zabija go. (źródło: www.filmpolski.pl)

FILM CZEKAŁ NA PREMIERĘ 11 LAT (1946 - 09.12.1957)