Drogi Widzu, podczas świadczenia usług przetwarzamy dostarczane przez Ciebie dane zgodnie z naszą Polityką RODO.
Kliknij aby dowiedzieć się jakie dane przetwarzamy, jak je chronimy oraz o przysługujących Ci z tego tytułu prawach.
Informujemy również, że nasza strona korzysta z plików cookies zgodnie z Polityką cookies.
Podczas korzystania ze strony pliki cookies zapisywane są zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.
W każdej chwili możesz wycofać zgodę na przetwarzanie danych oraz wyłączyć obsługę plików cookies, informacje
jak to zrobić przeczytasz tutaj i tutaj.
Maria Siwiec, Innocenta Siwiec, Elżbieta Siwiec, Wit Siwiec, Adam Siwiec, Mariusz Siwiec, Maria Wojciechowska, Tadeusz Kamiński, Jan Janiszewski, Zbigniew Wojciechowski, Grażyna Niezgoda, Zbigniew Skoczek, Stanisława Końska, Michał Szymłowski, Jan Dyjak, Leszek Łożyński, Hubert Uszyński, Halina Łagowska, Józef Tischner
Nagrody
1991 - Maciej Drygas Kraków (Krakowski FF - Konkurs Międzynarodowy; do roku 2000 Międzynarodowy FFK)-"Srebrny Smok"
1991 - Maciej Drygas Łagów (Lubuskie Lato Filmowe)-Nagroda Specjalna Jury
1991 - Maciej Drygas Felix (Europejska Nagroda Filmowa)-Nagroda za Najlepszy Film Dokumentalny
1991 - Maciej Drygas Nyon (MFFD "Visions du Reel")-"Srebrna Sestercja"
1991 - Maciej Drygas Łódź (Festiwal Mediów "Człowiek w zagrożeniu")-Nagroda Główna
1991 - Maciej Drygas Nagroda Młodych im. S. Wyspiańskiego
1991 - Maciej Drygas Melbourne (MFFD)-Grand Prix
1991 - Maciej Drygas San Francisco (MFF)-Golden Gate Award
1991 - Maciej Drygas Nagroda im. Andrzeja Munka (przyznawana przez PWSFTviT)
Czas trwania
46 minut
Dystrybutor
Forum Kina Europejskiego CINERGIA
8 września 1968 r. podczas dożynek na Stadionie X-lecia na znak protestu "przeciw tyranii kłamstwa, ogarniającego świat", podpalił się 60-letni Ryszard Siwiec z Przemyśla. Ofiara jego nie została zauważona przez publiczność na trybunach. W Archiwum WFD zachował się siedmiosekundowy skrawek taśmy, na którym operator utrwalił tragiczne wydarzenie. W filmie wykorzystano fragmenty autentycznego nagrania zarejestrowanego przez Ryszarda Siwca na dwa dni przed samospaleniem. Ujęcie (7 sek) płonącego Rysarda Siwca utrwalone przez operatora PKF Zbigniewa Skoczka. "Ja, Ryszard Siwiec, zdrow na ciele i umyśle, po długiej walce i rozwadze, postanowiłem zaprotestować przeciw totalnej tyranii zła, nienawiści i kłamstwa opanowującego świat". Tymi słowami pięćdziesięcioletni księgowy z Przemyśla rozpoczął swój testament. 8 września 1968 roku podczas uroczystości dożynkowych na Stadionie X-lecia dokonał aktu samospalenia. Zanim podpalił swój nasączony benzyną garnitur, zdążył jeszcze rozrzucić kilkanaście ulotek zawierających protest przeciwko wkroczeniu wojsk Układu Warszawskiego do Czechosłowacji. Ciężko poparzonego Siwca przewieziono do szpitala. W kilka dni później zmarł. Nazwisko Siwca nie znalazło się na pierwszych stronach polskich ani zachodnich gazet. Przez wiele mięsięcy milczała również rozgłośnia Wolnej Europy. Kiedy ponad pół roku później na placu Vaclava w Pradze samospalenia dokonał Jan Palach, świat był wstrząśnięty. Opinia publiczna dowiedziała się również o podobnym proteście Litwina Romasa Kalanty. Na podstawie zachowanych dokumentów, zwierzeń najbliższych i relacji naocznych świadków autor filmu próbuje odpowiedzieć na pytania, jakimi motywami kierował się Siwiec, jakim był człowiekiem i jak należy określić popełniony przez niego czyn. Z tych dokumentów i wypowiedzi wyłania sie portret człowieka honoru, nie godzącego się na kompromisy, którego okrutna śmierć miała być protestem przeciwko panującemu systemowi. Film kończy wstrząsająca, przypadkowo nakręcona na stadionie kilkudziesięciosekundowa sekwencja archiwalna - moment samospalenia Ryszara Siwca. (źródło: www.tvp.com.pl)