Film dokumentalny powstały w 2009 roku w Kiberze, jednym z największych afrykańskich slumsów to opowieść o pozytywnym obliczu slumsu, sile informacji
i oddolnych działań obywatelskich.
6 inicjatyw obywatelskich, małych lokalnych organizacji, stara się zmienić oblicze slumsu. Mieszkają i pracują w Kiberze, są skromnymi liderami wśród około
1 milionowej społeczności slumsu, nie mają zasobów, ale mają talent. Produkują baterie słoneczne, tworzą teatr, mają swoją gazetę i radio, uczą poprzez sztukę jak pokojowo rozwiązywać konflikty.
Kibera jest jednym z największych slumsów w Afryce. To miejsce o obszarze około 2,5 km2 zamieszkiwane jest przez ponad milion ludzi. Żyją w zbudowanych przez siebie chatkach z lekkich materiałów, takich jak blacha falista. Te domki w większości nie mają sanitariatów, bieżącej wody ani elektryczności. Kibera jest jednocześnie kulturowym tyglem, gdzie 42 plemiona żyją obok siebie, co w rozdzieranej głębokimi konfliktami etnicznymi Afryce jest trudne i wciąż stwarza nowe zagrożenia. Na tym obszarze znajdują się tylko 3 publiczne szkoły podstawowe, choć 52% mieszkańców Kibery to młodzież poniżej 24 roku życia. Bez dostępu do edukacji zmiana swojego położenia, zmiana życia na lepsze jest bardzo trudna. 47% mieszkańców nie ma stałego miesięcznego źródła dochodów, 33% żyje za mniej 200 zł miesięcznie. To daleko poniżej granicy absolutnego ubóstwa.
A jednak mieszkańcy Kibery mają dość energii, by łączyć się w małe grupy obywatelskie – stowarzyszenia, komitety, kluby i powoli zmieniać rzeczywistość wokół siebie. Biorąc sprawy w swoje ręce inspirują do działania innych. Aby odkryć w kimś talent nie potrzeba nieskończonych zasobów pieniężnych, ale inicjatywy i chęci współdziałania w grupie. To lekcja, którą Południe ma dla Północy.
|
