„Aurora i archanioł” to przesiąknięta duchem amerykańskiego kina gangsterskiego lat 90. hiszpańsko-meksykańska czarna komedia, inspirowana twórczością Quentina Tarantino.
Aurora odsiaduje wyrok za napad, który nie poszedł zgodnie z planem. Jej towarzyszki pozostają na wolności: Ana, jej siostra, Gloria i Paloma – cztery kobiety, dla których życie wcale nie było łatwe. Ana jest prostytutką i kocha pieniądze. Dlatego przyjmuję propozycję małżeństwa, którą składa jej Felix, niebezpieczny i wpływowy Meksykańczyk trudniący się handlem narkotykami. Wraz z nim dziewczyna przenosi się do Meksyku. Pewnego dnia Ana dzwoni do Glorii – chce by przyjaciółka odwiedziła ją. Ma pewien pomysł. Tak się składa, że Aurora właśnie kończy odsiadkę wyroku i z więzienia odbiera ją Paloma. Trzy przyjaciółki jadą do Meksyku. Tu czeka na nie Ana i jej bardzo trudny, acz możliwy do zrealizowania plan.Cztery kobiety planują akcję przeciwko meksykańskim handlarzom narkotyków. Motorem ich działań jest zemsta, a od ich rezultatu zależy przyszłe szczęście bohaterek. W rolach głównych: siła, pożądanie i pieniądze.
Jeżeli rzeczywiście film był inspirowany twórczością Tarantino,to próba przeniesienia jej na grunt współczesnego kina ibero-latynoskiego nie okazała się udana. Powstał obraz bez wyrazu, jakiś taki nijaki,pozbawiony z jednej strony dusznego latynoskiego klimatu, a z drugiej tarantinowskiego "odjazdu". A szkoda, bo materiał wyjściowy był obiecujący. Septimus 30-01-2011, 20:08
|
