Jest to sztuka rozpisana na barokową orkiestrę, dwie sopranistki i jednego aktora. Jej fabuła czerpie z prawdziwej historii Jacka Unterwegera, mordercy, który został okrzyknięty więziennym poetą. Był uznanym pisarzem i dziennikarzem, wyjątkowym kobieciarzem, a przede wszystkim światowcem, któremu, gdziekolwiek się zatrzymywał – w Wiedniu, Graz, Pradze czy Los Angeles – towarzyszyło podejrzenie o zabójstwa prostytutek.
Gdy postanowił uciec przed złą sławą z Wiednia do Stanów Zjednoczonych, został aresztowany w Miami i odesłany przed austriacki sąd. Oskarżony i skazany za popełnienie jedenastu morderstw, popełnił samobójstwo…
Punktem wyjścia sztuki jest pokazanie aktora (Jacka), który czytając fragmenty swojej nowej powieści, wpada w wir wspomnień, czemu towarzyszy melodramatyczna muzyka z Don Juana Chistopha Willibalda Glucka. Jego monologi są przeplatane scenami z dwiema śpiewaczkami operowymi. Zgodnie z teorią afektów w muzyce barokowej, każda z tych scen i arii jest powiązana ze stanami emocjonalnymi – jak Radość, Nienawiść, Miłość, Żałoba, Pożądanie i Podziw – w odniesieniu do różnorakich relacji Jacka z kobietami. Towarzyszą im takie utwory Vivaldiego, Handla, Glucka, Haydna i Mozarta, które pogłębiają emocjonalny wymiar historii.
W kinie Charlie zaprezentujemy transmisję tego spektaklu z desek Teatru z Wiednia.
Wkurzający, stylizowany na austriacki akcent Malkovicha, któremu głos się łamie w połowie przedstawienia pomimo hektolitrów wody, którą popija, wcale nie pomaga temu 'eventowi'. Pozostaje mieć nadzieję, że jego występ w Teatrze Jaracza będzie aktorsko lepszy. A sama historia, cóż, jakie zapotrzebowanie, taka treść przedstawienia:-( była wielbicielka 27-05-2011, 14:42
|
