Drogi Widzu, podczas świadczenia usług przetwarzamy dostarczane przez Ciebie dane zgodnie z naszą Polityką RODO.
Kliknij aby dowiedzieć się jakie dane przetwarzamy, jak je chronimy oraz o przysługujących Ci z tego tytułu prawach.
Informujemy również, że nasza strona korzysta z plików cookies zgodnie z Polityką cookies.
Podczas korzystania ze strony pliki cookies zapisywane są zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.
W każdej chwili możesz wycofać zgodę na przetwarzanie danych oraz wyłączyć obsługę plików cookies, informacje
jak to zrobić przeczytasz tutaj i tutaj.
Niemieckie Nagrody Filmowe 2011: Złota dla Yasmin i Nesrin za najlepszy scenariusz, Srebrna dla najlepszego filmu
Czas trwania
97 minut
Dystrybutor
Vivarto
Film prezentuje problem poszukiwania własnej tożsamości. Kim jestem? – pyta sześcioletni turecki emigrant mieszkający w Niemczech, którego do drużyny piłkarskiej nie chcą przyjąć ani Niemcy, ani Turcy. By wytłumaczyć chłopcu tę skomplikowaną sytuację, jego kuzyn postanawia opowiedzieć mu historię jego dziadka, który przybył do Niemiec w latach sześćdziesiątych.
„Jak dobrze, że możemy się śmiać z problemów z integracją tureckich imigrantów! I że możemy ich oczyma spojrzeć na niemiecką rzeczywistość kiedyś i dziś - i to nie w filmie o problemach. Komedia odgradzająca się od strachu przed islamistami, morderstw honorowych i fanatyzmie muzułmanów. Almanya pokazuje normalnych ludzi, może lekko przerysowanych, ale co najważniejsze - pokazuje ich prawdziwie.” Die Zeit
„Almanya jest portretem rodzinnym pełnym miłości i ciepła, dodającym nieco wyświechtanemu motywowi imigracji i integracji świeżości - jest z przymrużeniem oka, rześkio ale i jednocześnie poważne.” Filmstars.de
YASEMIN ŞAMDERELI urodziła się w Dortmundzie w 1973 roku. Ukończyła studia na Hochschule für Fernsehen und Film w Monachium. Pracuje jako aktorka, scenopisarka oraz reżyser filmowy.
"Film ogląda się z dużą przyjemnością, iskrzące humorem dialogi, fantastyczne zdjęcia, wartko poprowadzona akcja czynią z tej opowieści lekką i przyjemną komedię. Na pokazie prasowym słychać było wszystko to, czego życzyłby sobie każdy filmowiec. Śmiech w sytuacjach komicznych, pochlipywanie, gdy dochodziło do wzruszających momentów. Status uchodźcy został w filmie celowo obśmiany, ciężkie warunki życia pokazane w przerysowanej, ironicznej oprawie."
www.stopklatka.pl