Drogi Widzu, podczas świadczenia usług przetwarzamy dostarczane przez Ciebie dane zgodnie z naszą Polityką RODO.
Kliknij aby dowiedzieć się jakie dane przetwarzamy, jak je chronimy oraz o przysługujących Ci z tego tytułu prawach.
Informujemy również, że nasza strona korzysta z plików cookies zgodnie z Polityką cookies.
Podczas korzystania ze strony pliki cookies zapisywane są zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.
W każdej chwili możesz wycofać zgodę na przetwarzanie danych oraz wyłączyć obsługę plików cookies, informacje
jak to zrobić przeczytasz tutaj i tutaj.
Sacha Baron Cohen, Asa Butterfield, Chloë Grace Moretz, Ben Kingsley, Jude Law, Ray Winstone, Christopher Lee, Frances de la Tour, Richard Griffiths,
Nagrody
Oskar 2012: Najlepsza scenografia (Dante Ferretti, Francesca LoSchiavo), Najlepsze efekty specjalne ( Rob Legato, Joss Williams, Ben Grossman i Alex Henning), Najlepsze zdjęcia (Robert Richardson), Najlepszy dźwięk (John Midgley, Tom Fleischman), Najlepszy montaż dźwięku (Eugene Gearty, Philip Stockton)
Złoty Glob 2012: Najlepszy reżyser ( Martin Scorsese)
Nominacje
Oskar 2012:Najlepszy film (Graham King, Martin Scorsese),Najlepszy reżyser (Martin Scorsese), Najlepszy scenariusz adaptowany ( John Logan), Najlepsza muzyka oryginalna (Howard Shore), Najlepsza scenografia (Dante Ferretti, Luca Tranchino), Najlepsze efekty specjalne ( Rob Legato, Joss Williams, Ben Grossman i Alex Henning), Najlepsze kostiumy (Sandy Powell), Najlepsze zdjęcia (Robert Richardson), Najlepszy dźwięk (John Midgley, Tom Fleischman), Najlepszy montaż (Thelma Schoonmaker), Najlepszy montaż dźwięku (Eugene Gearty, Philip Stockton)
Złoty Glob 2012: Najlepsza muzyka ( Howard Shore)
Film zrealizowany na podstawie książki Briana Selznicka. Bohaterem jest Hugo-sierota mieszkający w korytarzach ukrytych w murach paryskiego dworca, gdzie jego życie zależy od zachowania anonimowości. Kiedy jednak jego losy zazębiają się z życiem pewnej dziewczynki/Izabelle/, kochającej książki oraz starca prowadzącego na dworcu sklepik z zabawkami, jego podziemne życie zostanie zagrożone. Tajemniczy rysunek, notes, skradziony klucz, mechaniczny człowiek i ukryta wiadomość od nieżyjącego ojca Hugona to elementy tworzące szkielet tej pięknej historii.
Wszystko o czym śnimy, zobaczyliśmy w kinie – mówi filmowy Méliès. Rzeczywiście, sen miesza się tu z rzeczywistością, rzeczywistość z iluzją kinematografu. Spektakularny wypadek z 1895 roku, gdy na paryskim dworcu doszło do wykolejenia pociągu, który nie wytracił prędkości i przebił ścianę budynku, powraca w sennym koszmarze chłopca, stanowiąc jednocześnie proroctwo dla rozwoju fabuły. Tym samym panika, jaką wzbudzają w widzach pierwsze pokazy filmu braci Lumiere, zatytułowanego opisowo "Wjazd pociągu na stację w Ciotat" (styczeń 1986), staje się uzasadniona. Czas akcji filmu Martina Scorsese to początek lat 30-tych, a więc nadchodzący złoty okres kina hollywoodzkiego, narodziny systemu gwiazd, rozkwit wielkich wytwórni, ale przede wszystkim – wielki przełom związany z introdukcją dźwięku (1927). W Paryżu przypominają o tym afisze filmowe z nowymi bohaterami zbiorowej wyobraźni – Charlie Chaplinem i Louise Brooks. Kino nieme wkrótce stanie się przeżytkiem, by odejść w zapomnienie. Scorsese, odtwarzając biografię Mélièsa oraz rekonstruując jego twórczość, a także inkrustując swój film fragmentami klasyków kina, oddaje hołd zapoznanym arcydziełom i wraca do korzeni.
"Hugo..." nosi cechy hollywoodzkiej superprodukcji – olśniewającej, wzruszającej i przeznaczonej dla każdego – zadowoli zarówno dzieci, jak i dorosłych; tych, którzy wcześniej nie zetknęli się z nazwiskiem francuskiego pioniera filmu oraz znawców kina. Ten film nie jest dokumentem i nie został zrealizowany w celach edukacyjnych. Scorsese, idąc śladami swego bohatera i mistrza, tworzy reprezentacyjny przykład widowiska filmowego – oddziałującego na emocje, trzymającego w napięciu, wywołującego okrzyki strachu i zachwytu wśród widowni.
www.stopklatka.pl