Drogi Widzu, podczas świadczenia usług przetwarzamy dostarczane przez Ciebie dane zgodnie z naszą Polityką RODO.
Kliknij aby dowiedzieć się jakie dane przetwarzamy, jak je chronimy oraz o przysługujących Ci z tego tytułu prawach.
Informujemy również, że nasza strona korzysta z plików cookies zgodnie z Polityką cookies.
Podczas korzystania ze strony pliki cookies zapisywane są zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.
W każdej chwili możesz wycofać zgodę na przetwarzanie danych oraz wyłączyć obsługę plików cookies, informacje
jak to zrobić przeczytasz tutaj i tutaj.
Druga część (po Raj: miłość) filmowej trylogii o trzech cnotach chrześcijańskich (miłość, wiara, nadzieja) Ulricha Seidla, którą scala tytuł Raj.
Dla Anny-Marii, technika rentgenologa, raj jest tam gdzie Jezus. Kobieta poświęca każdą wolną chwilę na pracę misjonarską, chcąc uzdrowić Austrię i ponownie naprowadzić ją na ścieżkę wiary. Podczas codziennych pielgrzymek ulicami Wiednia, z figurą Marii Dziewicy w rękach, puka od drzwi do drzwi, niosąc ludziom dobrą nowinę. Pewnego dnia, po latach nieobecności, do domu Anny-Marii powraca jej przykuty do wózka inwalidzkiego mąż - muzułmanin egipskiego pochodzenia.
Punktem wyjścia do powstania scenariusza filmu była prawdziwa historia, którą Seidl pokazał wcześniej w filmie dokumentalnym Jezu, ty wiesz. Praca nad Rajem: wiarą trwały cztery lata, choć grająca w filmie główną rolę Maria Hoffstätter (znana także z roli w Upałach tego samego reżysera) przygotowywała się do tej roli przez siedem lat. Ulrich Seidl zadedykował drugą część trylogii słynnemu komikowi Maxowi Linderowi. Zdjęcia do filmu nakręcił duet znanych operatorów - Wolfgang Thaler (wieloletni współpracownik Michaela Glawoggera) i Ed Lachman.
Tekst wybitnej austriackiej pisarki, Noblistki Elfriedy Jelinek o filmie Seidla - TUTAJ.
„Znakomity, poruszający, bunuelowski film, podszyty okrutnym humorem (...). Dla katolika - wprost obowiązkowy.” Tadeusz Sobolewski, Gazeta Wyborcza
„Kręcąc swoją trylogię Ulrich Seidl sprawił, że niebo znalazło się niebezpiecznie blisko piekła.” Małgorzata Sadowska, Newsweek
„Masochistyczne love story z religią w tle.” Przemysław Dobrzyński, Onet.pl
