Violeta poszła do nieba

Francja miała Edith Piaf, Portugalia - Amalię Rodrigues, a Chile - Violetę Parrę.

Opowieść o życiu Violety Parry, słynnej chilijskiej pieśniarki, daleka jednak od konwencjonalnej biografii. Andrés Wood podąża śladem najważniejszych faktów z życia Violety, pokazując, jak utalentowana dziewczynka z biednej rodziny z czasem staje się międzynarodową sensacją i ikoną muzyki folk. Reżyser wędruje po wydarzeniach, które ukształtowały Parrę i uczyniły jej sztukę tak szczerą i prawdziwą, że poruszała tłumy. A wszystkiemu towarzyszą poruszające serca piosenki twórczyni Nueva Cancion.

W swoim filmie Wood zręcznie łączy realizm z baśniowością, przeplata prawdziwe epizody biograficzne z historiami z utworów Parry, pokazując, jak życie i sztuka wzajemnie się przenikają. Nie stosuje tradycyjnej linearnej narracji, za to dużo retrospekcji. Nadają one obrazowi specyficzny rytm i energię, której trudno się oprzeć.

Violeta Parra - pieśniarka, autorka tekstów i poetka; kolekcjonerka muzyki ludowej, malarka i rzeźbiarka. Artystka o wielu twarzach (zajmowała się także haftem i ceramiką), ikona chilijskiej kultury, skarbniczka oraz strażniczka tradycji i kobieta pełna sprzeczności... A wszystko to w jednej osobie, naznaczonej znamionami geniuszu. Stworzyła ponad 3000 pieśni oraz wiele innych dzieł sztuki. Otworzyła chilijskiej „Nueva Cancion” drzwi na świat. Ocaliła od zapomnienia ginącą kulturę tradycyjną, niczym zapalony etnolog podróżując po Chile, aby ją poznać, spisać i zachować. Potem dawała jej drugie życie, czerpiąc z niej, przekształcając, tworząc swoje muzyczne arcydzieła, które prezentowała w czasie licznych koncertów.