727 dni bez Karamo

Kobieta opisuje samotne życia ze swoimi dziećmi po tym jak jej mąż, Karamo został deportowany do Afryki. Mężczyzna stara się dać swojej Chińskiej żonie nadzieje, że już wkrótce otrzyma ona pozwolenie na powrót do Wiednia. Inni opowiadają o długim oczekiwaniu na zezwolenie na zamieszkanie, zmaganiach z formularzami i urzędami, kursach niemieckiego, zeznaniach dochodowych i policyjnych kontrolach w mieszkaniach, które sugerują, że ich małżeństwo to przekręt. Skomplikowana, kontrolowana przez rząd rzeczywistość w której funkcjonują liczne dwunarodowe pary stanowi podstawy tego nietypowego dokumentu politycznego. Każdy bohater pojawia się tylko raz, prezentując swoją sytuację w wyraźnie zaplanowany sposób, w wysoce wystylizowanym otoczeniu. Zarówno ich kostiumy, jak i lokalizacje, w których się znajdują ukazane są w odcieniach żółci, a dodatek kolaży muzycznych reprezentują dalszą kreatywna ingerencję w materiał dokumentalny. Żółty służy jako mechanizm łączący poszczególne historie w płynny obraz konfrontacji miłości z restrykcyjnym prawem imigracyjnym. Jest to historia szaleństwa z metodą.