Violet

15-letni Jesse jest świadkiem śmiertelnego pobicia swojego przyjaciela Jonasa. Młodzi sprawcy uciekają, a motyw zabójstwa pozostaje niewyjaśniony. Dla Jesse'ego zaczyna się nowy, nieznany, bolesny rozdział, w którym musi zmierzyć się z emocjami, o jakich nie miał pojęcia. Nie umie rozmawiać o śmierci przyjaciela, nie umie zapomnieć o tym, co widział. Ucieka w swój wewnętrzny świat, desperacko szukając zrozumienia i ulgi. Mierząc się z doświadczeniem, które przekracza granice jego wyobraźni.

Zdjęcia w Violet przypominają współczesną fotografię, która silnie operuje nieostrością i kontrastem. Kadry jednak wypełnia ruch - zmieniający tempo, zapętlony, zsynchronizowany z dźwiękiem, pulsem opowieści, co daje w kinie przeżycie niemal transowe. Oszczędna, chłodna muzyka grupy Deafheaven podkreśla wewnętrzną perspektywę, grę podświadomości, ucieczkę od świata.

Autorem wyrafinowanych zdjęć filmu jest uznany fotorgrafik i operator, Nicolas Karakatsanis (Głowa byka, Lewy brzeg, Loft).


Reżyserka o filmie: To, jak formalne aspekty filmu - jego materialność - mogą dyktować treść, zawsze mnie intrygowało. Światło i cień, hałas i cisza, czas i przestrzeń zmieniają znaczenie tego, co pokazane. Jednak sposób, w jaki to robią, jest wielce enigmatyczny i najwyraźniej niemożliwy do ogarnięcia. Często porusza mnie nie to, co widać, ale jak to do mnie dociera.