Drogi Widzu, podczas świadczenia usług przetwarzamy dostarczane przez Ciebie dane zgodnie z naszą Polityką RODO.
Kliknij aby dowiedzieć się jakie dane przetwarzamy, jak je chronimy oraz o przysługujących Ci z tego tytułu prawach.
Informujemy również, że nasza strona korzysta z plików cookies zgodnie z Polityką cookies.
Podczas korzystania ze strony pliki cookies zapisywane są zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.
W każdej chwili możesz wycofać zgodę na przetwarzanie danych oraz wyłączyć obsługę plików cookies, informacje
jak to zrobić przeczytasz tutaj i tutaj.
Alexandra Jiménez, Isak Férriz, Miki Esparbé, Bruno Sevilla, Maria Ribera
Nagrody
Nagrody Sant Jordi 2019: najlepszy film hiszpański; Międzynarodowy Festiwal Filmowy w Maladze 2018: Złota Biznaga dla najlepszego filmu, Srebrna Biznaga za najlepszą reżyserię, Srebrna Biznaga dla najlepszej aktorki (Alexandra Jimenez)
Nominacje
Nagrody Gaudiego 2019: najlepsza reżyseria, najlepszy scenariusz, najlepszy film w języku katalońskim, najlepszy aktor drugoplanowy, najlepsza aktorka drugoplanowa, najlepszy montaż; Nagrody Sant Jordi 2019: najlepsza aktorka pierwszoplanowa; Nagrody Feroz 2019: najlepsza aktorka pierwszoplanowa, najlepszy plakat
Czas trwania
99 minut
Dystrybutor
Aurora Films
Dramat obyczajowy koncentrujący się wokół paczki bliskich przyjaciół. Comas, Olivia, Eloy oraz Guille znają się od liceum, zawsze trzymali się razem. Jednak kiedy jedno z nich przeprowadza się z Barcelony do Berlina, nie mają już okazji do tak częstych spotkań.
Z okazji 35. urodzin Comasa, przyjaciele udają się do Berlina, aby złożyć mu niespodziewaną wizytę. Powitanie ze strony dawno niewidzianego przyjaciela nie jest jednak takie, jakiego się wszyscy spodziewali. W trakcie weekendu, nierozerwalna zdawałoby się więź łącząca przyjaciół, zostaje wystawiona na ciężką próbę. A oni odkrywają, że czas i odległość mogą wszystko zmienić...
W filmie występują najpopularniejsze w Hiszpanii gwiazdy ekranu: Alexandra Jiménez („La zona”, „Jak być normalną”), Miki Esparbé („Jednooki król”, „Jak być normalną”) czy Bruno Sevilla („Trudno powiedzieć: żegnaj”, „Prawdziwa historia rodu Borgiów”).
Ten film jest beznadziejny. Zastanawiam się, za co ten film dostał nagrody...