Drogi Widzu, podczas świadczenia usług przetwarzamy dostarczane przez Ciebie dane zgodnie z naszą Polityką RODO.
Kliknij aby dowiedzieć się jakie dane przetwarzamy, jak je chronimy oraz o przysługujących Ci z tego tytułu prawach.
Informujemy również, że nasza strona korzysta z plików cookies zgodnie z Polityką cookies.
Podczas korzystania ze strony pliki cookies zapisywane są zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.
W każdej chwili możesz wycofać zgodę na przetwarzanie danych oraz wyłączyć obsługę plików cookies, informacje
jak to zrobić przeczytasz tutaj i tutaj.
Basia ma charakterek. Mówi, co myśli. I co czuje. Trafia w sedno, stwierdzając półżartem: „Humor może być dobry albo zły. Ja najczęściej mam różny”. Jest zabawna i pełna uroku. Uwielbia żelki i zwierzęta. Bardzo chciałaby mieć psa. Kocha swoich przyjaciół, braci oraz pluszowego Miśka Zdziśka, z którym nie rozstaje się ani na krok.
Czwarta część przygód ulubionej bohaterki przedszkolaków w kinach od 7 czerwca! Odcinki serialu, które zobaczymy w trakcie seansów:
Basia i plac zabaw
Basia i urodziny w muzeum
Basia i alergia
Basia i moda
Wiek: 4+
Filmowa Basia oczarowała publiczność swoim bystrym spojrzeniem na świat i dobrą energią. Teraz rezolutna pięciolatka i jej przyjaciele powracają z nowymi przygodami! Serial „Basia” to historyjki pełne ciepła, świetnej zabawy i dziecięcej wrażliwości.
Basia to postać doskonale znana z książek Zofii Staneckiej i Marianny Oklejak w opracowaniu graficznym Doroty Nowackiej. Na ekran trafiła dzięki producentom z polskiego studia animacji GRUPA SMACZNEGO. Pomysł na połączenie klasycznej animacji ze stylem rysunków i humorem zawartym w książce złożyły się na sukces poprzednich części filmu. Przygody ukochanej pięciolatki pomagają najmłodszym zrozumieć świat, zachęcają do odwagi w byciu sobą i pokazują, że wszyscy jesteśmy w sam raz.
Basia jest przede wszystkim prawdziwa. Świat wokół się zmienia, a ona pozostaje sobą. Emocje, które szczerze i całą sobą przeżywa, są niezmienne i zawsze ważne. Kiedy byłam mała, obiecałam sobie, że nigdy nie zapomnę, jak to jest mieć pięć lat. Teraz, gdy piszę o Basi, czerpię i z tej pamięci, i z uważnej obserwacji.
