Stanisław Latałło

3 lutego 2005 r. zaprezentowane zostaną dwa filmy zmarłego tragicznie polskiego dokumentalisty Stanisława Latałło: pokazywany po raz pierwszy w telewizji ostatni film reżysera "Pozwólcie nam do woli fruwać nad ogrodem" i "Listy naszych czytelników". Pokazany zostanie też dokument "Ślad" wyreżyserowany przez syna Stanisława Latałło - Marcina. W ksiągarniach pojawiła się książka "Portret niedokończony - Stanisław Latałło", w której rodzina, przyjaciele, współpracownicy oraz krytycy wspominają tego niezwykłego człowieka.

Stanisław Latałło był niezwykle utalentowanym reżyserem, operatorem filmowym, aktorem i malarzem - widzowie znają go z roli w filmie "Iluminacja" Krzysztofa Zanussiego. Zginął tragicznie mając 28 lat podczas wyprawy na Lhotse, o której realizował film dokumentalny, w grudniu 1974 roku. Jako reżyser i scenarzysta zrealizował dwa filmy krótkometrażowe: "Listy naszych czytelników" - przejmującą historię nieprzystosowanego do życia pechowca, który odnajduje sens życia zbierając znaczki, i "Pozwólcie nam do woli fruwać nad ogrodem" - ciekawą formalnie opowieść o poecie (którego pierwowzorem był Andrzej Bursa) o imieniu And, który nie potrafi egzystować w świecie, który go otacza, wśród układów i zakłamania. Odchodzi od żony i w końcu popełnia samobójstwo.

"Ślad", który jest niezwykłym, bardzo osobistym filmem Marcina Latałły to próba odnalezienia ojca i zrozumienia tego kim był. Dokument docieka motywacji ojca w jego życiowych decyzjach, wśród których najważniejsze wydaje się rozstanie z żoną i synem i wyjazd w Himalaje. Marcin Latałło studiował reżyserię w Wyższej Szkole Filmowej w Paryżu. Pracował na planie u Andrzeja Wajdy i Agnieszki Holland, był tłumaczem Krzysztofa Kieślowskiego przy Podwójnym życiu Weroniki, tłumaczył też scenariusze "Trzech kolorów". W 1996 roku zrealizował film "Ślad" (wyróżniony na festiwalach w Krakowie i w Łagowie). Obecnie reżyseruje dokumenty dla telewizji.


Program wieczoru poświęconego Stanisławowi Latalle:

• "Listy naszych czytelników" (czas: ok. 23 min)
  scen. i reż. Stanisław Latałło
  wyst. Tadeusz Łomnicki, Stanisław Jaroszyński, Andrzej Jurcak, Jan Orsza
  
  
• "Pozwólcie nam do woli fruwać nad ogrodem" (czas: ok. 40 min)
  scen. i reż. Stanisław Latałło
  wyst. Jan Nowicki, Asja Łamtiugina, Jerzy Bogajewicz
  
  Film jest adaptacją słynnego opowiadania "And" Stanisława Czycza o przyjaźni dwóch poetów Andrzeja Bursy (w tej roli Jan Nowicki) i Stanisława Czycza (Jurek Bogajewicz). Film powstał w 1974 dla niemieckiej telewizji, w Polsce po raz pierwszy pokazywany jest po 30 latach. Przed emisją odbędzie się rozmowa o książce "Portret niedokończony - Stanisław Latałło" (korporacja ha!art, Kraków 2005), w której udział weźmie Marcin Latałło - syn reżysera i pomysłodawca tomu.
  
  
• "Ślad" (czas: ok. 26 min)
  reż. Marcin Latałło

KSIĄŻKA "PORTRET NIEDOKOŃCZONY - STANISŁAW LATAŁŁO"

Książka przybliża nam niezwykłego człowieka, reżysera, operatora, malarza i głównego aktora "Iluminacji", kultowego filmu pokolenia lat 70-tych. Stanisław Latałło, utalentowany artysta i szukający jeszcze siebie młody mężczyzna, zginął tragicznie w wieku 29-ciu lat podczas polskiej wyprawy w Himalaje, w której uczestniczył jako operator. O jego życiu, twórczości, jego czasach i śmierci opowiadają - rodzina, przyjaciele, współpracownicy i krytycy (m.in. Krzysztof Zanussi, Tadeusz Konwicki, Agnieszka Holland, Tadeusz Sobolewski).


STANISŁAW LATAŁŁO - BIOGRAFIA

Żona i syn

Stanisław Latałło urodził się 30 stycznia 1945 roku w Białce Tatrzańskiej. Uczęszczał do Liceum Rejtana, mieszkał niedaleko na Mokotowie. Po matce, po babce i pradziadku odziedziczył malarski talent. Robiąc zaocznie maturę, studiował jednocześnie na ASP i odtąd dużo malował. Jego malarskie widzenie świata miało się wkrótce przekształcić w piękne filmowe kadry i ciekawe szkolne etiudy, bo Staszek w 1964 roku rozpoczął studia operatorskie w PWSFTviT w Łodzi. Kiedy urodził się jego syn, miał dwadzieścia jeden lat i był po drugim roku studiów. Zdecydował się wtedy na pracę i przez następne dwa lata był asystentem Zygmunta Samosiuka w Polskiej Kronice Filmowej. Po powrocie do szkoły zaczął dużo pracować nad oprocowaną przez siebie metodą solaryzacji zdjęć. Tadeusz Konwicki, który zaangażował go jako drugiego operatora do swego fabularnego filmu Jak daleko stąd, jak blisko, nie tylko używał jego pomysłów solaryzacji i jego ciekawych, operatorskich ujęć, ale nawet włączył do swojego filmu szkolną etiudę Staszka. Potem Staszek nakręcił trzy krótkie filmiki animowane, Sznur i z matką Katarzyną Latałło, Sam sobie sterem i Maska i kostium. W 1972 roku został zaangażowany jako asystent operatora do filmu Krzysztofa Zanussiego Iluminacja. Niespodziewanie Zanussi zaproponował mu zagranie głównej roli Franciszka, młodego naukowca i Staszek, po długim wahaniu, podjął się tego zadania, zrobił też zdjęcia do jednej sceny: sen Franciszka. Film otrzymał szereg nagród na międzynarodowych Festiwalach, ale Staszek marzył przede wszystkim o reżyserii. Andrzej Wajda zaproponował mu wejście na tworzonego właśnie przez niego Zespołu Filmowego "X". Jako reżyser Staszek nakręcił dwa filmy telewizyjne - Listy naszych czytelników według Zbigniewa Herberta z Tadeuszem Łomnickim w roli głównej i dla telewizji niemieckiej, film Pozwólcie nam do woli fruwać nad ogrodem z Janem Nowickim i Jurkiem Bogajewiczem - historię przyjaźni dwóch poetów, na podstawie opowiadania And Stanisława Czycza o jego przyjaźni z Andrzejem Bursą. Potem Jerzy Surdel zaproponował mu aby wziął udział jako operator w wyprawie na Lhotse, szczyt sąsiadujący z Mont Everestem. Mimo niedużego doświadczenia alpinistycznego Staszek kochał jaskinie i góry i podjął się również tego wyzwania. Zginał podczas zejścia z obozu trzeciego, na wysokości 7400m, 17ego grudnia 1974. Jego ciało zostało pochowane w szczelinie lodowca Khumbu. Miał 29 lat.

Marcin Latałło, syn Staszka, urodził się 09.03.1967 w Warszawie. Wychował się w Niemczech i we Francji, gdzie studiował reżyserię w La fémis, Wyższa Szkoła Filmowa w Paryżu. Pracował na planie u Andrzeja Wajdy, Agnieszki Holland, był tłumaczem Krzysztofa Kieślowskiego przy Podwójnym życiu Weroniki i scenariuszy Trzech Kolorów. W 2000 roku przyjechał do PWSFTviT di Łodzi na staż operatorski i pozostał w Polsce. W 1996 roku powstał jego film o ojcu, Ślad (Wyróżnienie w Krakowie i w Łagowie). Obecnie robi filmy dokumentalne. Zaprojektował książkę PORTRET NIEDOKOŃCZONY, do której jego matka, Maria Stauber, zebrała wypowiedzi.