Kino CHARLIE w Łodzi, ul. Piotrkowska 203/205

Rusza największy w Polsce przegląd kina niemieckiego i po raz pierwszy zagości również w Kinie Charlie. W jego ramach pokazane zostaną najnowsze, najgłośniejsze i wielokrotnie nagradzane produkcje filmowe z Niemiec.

Dzisiejsze Kino Niemieckie nie musi już zasłaniać się nazwiskami znanych od lat mistrzów, bo od ponad dekady nowa fala twórców tworzy aktualne i artystycznie doceniane obrazy. Tykwerowi, Akinowi czy Petzoldowi udało się odnaleźć własny język. Dzięki temu dokonało się niemożliwe: niemieckie kino rozliczyło się z traumą przeszłości. Nie tylko Drugiej Wojny Światowej, ale też lat politycznego podziału i związanych z tym represji, które przez dekady okupowały fabuły niemieckich produkcji.

Współczesne niemieckie kino to zdecydowany i intrygujący gracz, który na międzynarodowej arenie śmiało konkuruje z kinematografiami francuską czy angielską. Czasami film zdaje się być precyzyjniejszym sejsmografem współczesnej niemieckiej duszy, niż opiniotwórcze media a różnorodność społeczeństwa odbija się w ekranie niczym w precyzyjnym zwierciadle.

PROGRAM:

13 stycznia, godz 20.00
Toni Erdmann (162') - Niemcy 2016
14 stycznia, godz 19.00
Fritz Bauer kontra państwo (105') - Niemcy 2015
15 stycznia, godz 19.00
24 tygodnie (102')- Niemcy 2016
16 stycznia, godz 19.00
Fukushima moja miłość (104') - Niemcy 2016
17 stycznia, godz 19.00
4 królowie (100') - Niemcy 2015
18 stycznia, godz 19.00
Pewnego razu (112") - Niemcy, Holandia, Francja 2016
19 stycznia, godz 19.30
Kim jest Oda Jaune? (75') - Niemcy 2016

Toni Erdmann
reż. Maren Ade / dramat / Niemcy 2016 / 162'

Nagrody i wyróżnienia: Nagroda FIPRESCI, Cannes 2016, Nagroda Iris, Nagroda za najlepszy scenariusz, Nagroda Telewizji RTBF dla najlepszego filmu, Bruksela 2016, Nagroda Golden Tower dla najlepszego filmu, Palic 2016

Ines Conradi pracuje jako doradca biznesowy dla niemieckich inwestorów w Bukareszcie. Poznajemy ją podczas jednej z nielicznych wizyt w rodzinnym domu, kiedy w przepisowym korporacyjnym kostiumie i z przyklejonym do ucha telefonem próbuje zdystansować się od codziennych problemów. Ojciec wyczuwa, że pod pozornym zaangażowaniem w sprawy zawodowe, córka skrywa swoje nieszczęśliwe życie. Postanawia zbadać, co jest tego przyczyną i składa jej niezapowiedzianą wizytę w Rumunii.

Fritz Bauer kontra państwo / Der Staat gegen Fritz Bauer
reż. Lars Kraume / dramat / NIemcy 2016 / 105'

Nagrody i wyróżnienia: Nagroda Publiczności, Locarno 2015, Niemiecka Nagroda Filmowa za scenariusz, reżyserię (Lars Kraume), drugoplanową rolę męską (Roland Zehrfeld), za scenografię i kostiumy.

"Kiedy opuszczam mój gabinet, wkraczam na wrogie terytorium" - tak Fritz Bauer określał swoją sytuację w niemieckiej prokuraturze. Obsypany nagrodami film Larsa Kraume to drugi film, po pokazywanym w ubiegłym roku "Labiryncie kłamstw", w którym Niemcy rozliczają się ze swoją współczesną historią.

24 tygodnie / 24 Wochen
reż. Anne Zohra Berrached / dramat / Niemcy 2016 / 102'

Nagrody i wyróżnienia: Nagroda Niemieckich Kin Studyjnych ArtHaus, Berlin 2016.

Film młodej reżyserki, nie jest głosem w dyskusji pro i antyaborcyjnej. Jest opisem dramatu, który przeżywa młoda kobieta, postawiona w tak trudnej i nieoczekiwanej sytuacji. Niełatwą decyzję musi podjąć sama i będzie to wybór, którego nikt - i to w filmie wybrzmiewa najmocniej - nie może za nią dokonać. Wraz z Astrid poznajemy wszystkie argumenty za i przeciw zarówno z medycznego, jak i ludzkiego punktu widzenia, wysłuchujemy rad różnych osób z jej najbliższego i dalszego otoczenia, a na końcu i tak nie wiemy, jaką decyzję podjęlibyśmy na jej miejscu, bo prawdziwego wyboru dokonuje się tylko wtedy, kiedy dotyczy on nas bezpośrednio.

Fukushima, moja miłość / Grüße aus Fukushima
reż. Doris Dörrie / dramat / Niemcy 2016 / 104'

Nagrody i wyróżnienia: Heiner Carow Award & CICAE Art Cinema Award, Berlinale 2016; Nagroda dla Najlepszej Aktorki, Odessa 2016

"Fukushima, moja miłość", to trzeci, po Oświeceniu gwarantowanym i Hanami, japoński film Doris Dörrie. Czarno-białe zdjęcia, za pomocą których reżyserka opowiada swoją historię, dokumentują też jej niezwykłe kulisy. Ujęcia z dotkniętej ogromną tragedią i wracającej bardzo powoli do życia Fukushimy oraz wpleciony do filmu materiał archiwalny sugestywnie oddają atmosferę po katastrofie, jaka zdarzyła się tu w 2011 roku.

4 królowie / 4 Könige
reż. Theresa von Eltz / dramat / Niemcy 2015 / 100'

Nagrody i wyróżnienia: Nagroda dla Najlepszego Filmu w konkursie Alice nella Citta, Rzym 2015, brązowa Niemiecka Nagroda Filmowa dla Najlepszego Filmu 2016.

Debiutancki film Theresy von Eltz, kameralny i oszczędny w formie, opowiada o odpowiedzialności dorosłych za dorastające pod ich okiem i opieką kolejne pokolenie. Problemy psychiczne młodych bohaterów wynikają z zaburzonych relacji rodzinnych, ale też z niekompetencji nauczycieli lub opiekunów, czy - jak w tym wypadku - psychoterapeutów. Destrukcyjny jest zarówno brak zainteresowania, jak i nadmierna kontrola, bo w każdym z tych przypadków dzieci nie są w stanie nauczyć się tak ważnej życiowej umiejętności jak budowanie więzi i społecznych relacji.

Pewnego razu / Auf einmal
reż. Asli Özge / dramat / Niemcy, Holandia, Francja 2016 / 112'

Pokazy festiwalowe: Berlinale 2016 (Panorama Special), Stambuł 2016, BFI Londyn 2016, Love & Anarchy, Helsinki 2016, Haifa 2016
Nagrody i wyróżnienia: Wyróżnienie Specjalne Sieci Kin Europejskich, Berlinale 2016, Nagroda Krytyków Filmowych FIPRESCI Stambuł 2016

Choć film wywodzącej się z Turcji młodej reżyserki zaczyna się jak klasyczny kryminał, ma z tym gatunkiem niewiele wspólnego. Opowiada raczej historię odnoszącego sukcesy przedstawiciela młodej i dobrze sytuowanej klasy społecznej z prowincjonalnego miasta, któremu w pewnym momencie przytrafiło się coś, co było nie do przewidzenia na jasno wytyczonej ścieżce życiowej i zawodowej kariery. Chociaż filmowa narracja Asli Özge z niezwykłą precyzją analizuje wydarzenia będące konsekwencją nieoczekiwanego wypadku, to ich bohater prawie do samego końca pozostaje dla nas zagadką.

Kim jest Oda Jaune? / Wer ist Oda Jaune?
reż. Kamilla Pfeffer / Niemcy 2016 / 75'

Debiut dokumentalny Kamilli Pfeffer to intymny portret młodej artystki, która poszukuje swojej twórczej drogi i stara się o tym opowiedzieć przed kamerą. Mówi o swoich inspiracjach snami, marzeniami czy baśniowymi historiami, o przekładaniu swojego wewnętrznego świata na malarski język. Oda zwierza się ze swoich artystycznych fascynacji, ale też odcina od wszelkich mód i trendów panujących we współczesnej sztuce. Jej, często pozbawione tytułów, obrazy są tajemnicze, emanują niezwykłą atmosferą i nie pozwalają na jednoznaczną interpretację. Mają jednocześnie pociągający urok i odpychają swoją brutalnością czy obscenicznością. Aż trudno czasami uwierzyć, ze wyszły spod pędzla tej delikatnej i nieśmiałej kobiety.