Luchino Visconti, hrabia z arystokratycznej rodziny, odciął się w swej młodości od arystokracji i jako zdeklarowany marksista obracał się wśród artystów Paryża. Do filmu trafił dzięki Jeanowi Renoirowi, który zaproponował mu pracę asystenta w "Dniu na wsi". Debiutował jako reżyser w 1942 roku filmem "Opętanie", jednym z pionierskich utworów neorealizmu, zakazanym przez faszystowską cenzurę.

Po wojnie Visconti stał się wzorem dla politycznie i społecznie zaangażowanych reżyserów Europy. Szybko odszedł od neorealizmu kreując swój własny, niepowtarzalny, pełen monumetalizmu styl. W swych filmach zajmował się losami jednostek oraz klas społecznych. Przyglądał się również - tak jak w "Lamparcie" (Złota Palma w Cannes) - elitom i tłu włoskiego faszyzmu. Wielu uważa, że jego najwybitniejszym filmem jest "Zmierzch bogów" - interesujące spojrzenie na początki niemieckiego nazizmu. Do jego najważniejszych dzieł zalicza się poza tym: "Ziemia drży", "Zmysły" (1954), "Rocco i jego bracia" (Nagroda na Festiwalu W Wenecji) (1960) i "Śmierć w Wenecji" (Nagroda na Festiwalu w Cannes) (1971).

W PROGRAMIE:

• "OPĘTANIE"
• "DNI CHWAŁY"
• "ZIEMIA DRŻY"
• "NAJPIĘKNIEJSZA"
• "BIAŁE NOCE"
• "ROCCO I JEGO BRACIA"
• "BŁĘDNE GWIAZDY WIELKIEJ NIEDŹWIEDZICY"
• "LAMPART"
• "ZMIERZCH BOGÓW"
• "PORTRET RODZINNY WE WNĘTRZU"
• "OBCY"
• "NIEWINNE"