XV FORUM KINA EUROPEJSKIEGO "CINERGIA"
4-12 listopada 2010 r., Kino Charlie
Wstęp
Program
Jury
Bilety
Karnety
Akredytacje
Kontakt
Fotorelacja: Gala Otwarcia
Plakat
Spoty
Pliki do pobrania
Oficjalna strona festiwalu: www.cinergiafestival.pl
Strona festiwalu w serwisie
Facebook
i
Twitter
PANORAMA ŚWIATOWA - KINO JAPOŃSKIE
1) Dear Doctor (Miwa Nishikawa), Japonia 2010
2) Las w żałobie (Naomi Kawase), Japonia 2007
3) Tetsuo: człowiek pocisk (Shinya Tsukamoto), Japonia 2009
4) Accacia (Jinsei Tsuji), Japonia 2008
5) Pożegnania (Yoiro Takita), Japonia 2008
6) Love Exposure (Shion Sono), Japonia 2008
7) Our Brief Eternity (Takuya Fukushima) Japonia 2009
8) Non-ko, (Kazuyoshi Kumakiri), Japonia 2008
DEAR DOCTOR
Dia dokutâ/Dear Doctor
Japonia/Japan, 2009, 127 min
REŻYSERIA/DIRECTOR Miwa Nishikawa
SCENARIUSZ/SCREENPLAY Miwa Nishikawa
ZDJĘCIA/CINEMATOGRAPHY Katsumi Yanagijima
OBSADA/CAST Tsurube Shôfukutei, Eita, Teruyuki Kagawa
PRODUKCJA/PRODUCTION Bandai Visual Company
Mała górska wioska. Ukochany przez mieszkańców, jedyny miejscowy lekarz, Ino, nagle ucieka. Rozpoczyna się śledztwo, ale nikt, włączając medycznego praktykanta Soma Keisuke, który pojawił się w mieście dwa miesiące wcześniej, nie zna prawdziwej tożsamości Ino. Jeszcze przed zniknięciem, doktor Ino badał wdowę o imieniu Kazuko. Na wieść o nieuleczalnej chorobie, Kazuko błaga Ino, aby skłamał, ale na długo przed tym wychodzi na jaw jego sekret.
A small mountain village. Beloved by the locals, the village's sole doctor, Ino, absconds suddenly. An investigation gets underway but nobody, including medical intern Soma Keisuke who arrived in town two months prior, has any idea of Ino's true identity. Just before disappearing, Dr. Ino had examined a widow named Kazuko. Upon learning of her terminal condition, Kazuko beseeches Ino to lie about it, but before long Ino's own secret is exposed.
Miwa Nishikawa
Nishikawa, urodzona w 1974 roku w Hiroszimie, ukończyła literaturę na Uniwersytecie Waseda. Została odkryta przez Kore-eda Hirokazu, który zaprosił ją do współpracy przy swoim filmie "After life". Po okresie pracy w charakterze asystenta wielu uznanych reżyserów, w 2003 roku zrealizowała swój debiut reżyserski "Wild berries", czarną komedię portretującą rozłam w typowej japońskiej rodzinie. Film zdobył wiele japońskich nagród, włączając nagrodę dla najlepszego filmu debiutującego reżysera.
Born in Hiroshima in 1974, Nishikawa graduated from Waseda University with a degree in Literature. An aspiring filmmaker in her student days, she was discovered by Kore-eda Hirokazu, who invited her to work on his film, AFTER LIFE. After working as an assistant director with many veteran directors, she made her debut as screenwriter and director in 2003 with WILD BERRIES, a darkly humorous portrait of the collapse of a typical Japanese family that won many Japanese awards, including Best Film by a New Director.
Wybrana filmografia / Chosen filmography
Dear Doctor / Dear Doctor - 2009
Yume ju-ya - 2006
Yureru - 2006
Fîmeiru - 2005
LAS W ŻAŁOBIE
Mogari no mori/The Mourning Forest
Japonia, Francja/Japan, France, 2007, 97 min
REŻYSERIA/DIRECTOR Naomi Kawase
SCENARIUSZ/SCREENPLAY Naomi Kawase
ZDJĘCIA/CINEMATOGRAPHY Hideyo Nakano
OBSADA/CAST Saito Yoishiro, Kanako Maruda, Machiko Ono
PRODUKCJA/PRODUCTION Celluloid Dreams
Shigeki żyje wygodnie w małym domu spokojnej starości, gdzie Machiko, jedna z pracownic, zwraca na niego szczególną uwagę. Shigeki nie może pogodzić się ze śmiercią żony, która umarła 33 lata temu, a Machiko jest nękana przez wizję śmierci dziecka, za które czuje się odpowiedzialna. Na urodziny Shigeki, Machino decyduje się zabrać go na przejażdżkę po okolicy. Kiedy podróżują po malowniczych poboczach, samochód wpada do rowu. Gdy Shigeki jest zdeterminowany wejść do lasu, Machiko nie ma wyboru, musi podążyć za nim. W tym spokojnym miejscu, kobieta odkrywa, że Shigeki pisał do swojej ukochanej żony przez ostatnie 33 lata. Nadszedł czas sporządzenia ostatniego listu. Machiko ma pomóc mu zakończyć okres żałoby i nakłonić do odnalezienia spokoju bez obrazu żony w swoim sercu.
Shigeki lives comfortably in a small retirement home where Machiko, one of the home's young staff pays special attention to him. Shigeki still lives with the sorrow of his wife's passing 33 years before, and Machiko is secretly haunted by the death of her child, for which she feels responsible. On Shigeki's birthday Machiko decides to take him for a drive in the countryside. Making their way along the scenic back-roads the car is forced into a ditch. As Shigeki determinedly heads off into the forest, Machiko has no choice but to follow him. It is in this peaceful place that Machiko discovers that Shigeki has been writing to his beloved wife for 33 years. It is time for him to write his last letter. Machiko is there to help him reach his mourning's end and in doing so finds peace within her own heart.
Naomi Kawase
Naomi Kawase (ur. 30 maja 1969r. w Japonii) jest japońskim reżyserem. Była znana również jako Naomi Sento z nazwiskiem ówczesnego męża. Wiele jej filmów to dokumenty, włączając "Embracing", który opowiadał o poszukiwaniach ojca, który opuścił ją jako dziecko i "Katatsumori" o babci, która się nią opiekowała. Po ukończeniu Szkoły Fotografii w Osace w 1989 roku, gdzie była studentką Shunji Dodo, spędziła tam dodatkowe 4 lata udzielając się jako wykładowca. Jest najmłodszą zwyciężczynią Złotej Kamery (nagroda dla najlepszego reżysera) na festiwalu w Cannes w 1997 roku za jej pierwszy film (35mm) "Moe no Suzaku".
Naomi Kawase (born May 30, 1969 in Japan) is a Japanese film director. She was also known as Naomi Sento with her then-husband's surname. Many of her works have been documentaries, including Embracing, about her search for the father who abandoned her as a child, and Katatsumori, about the grandmother who raised her. After graduating in 1989 from the Osaka School of Photography (Osaka Shashin Senmon Gakko) (now Visual Arts College Osaka), where she was a student of Shunji Dodo, she spent an additional four years there as a lecturer before releasing Embracing. She became the youngest winner of la Caméra d'Or award (the award for the best new director) at the 1997 Cannes Film Festival for her first 35mm film Moe no Suzaku.
TETSUO: CZŁOWIEK POCISK
Tetsuo The Bullet Man
Japonia/Japan, 2010, 71 min
REŻYSERIA/DIRECTOR Shinya Tsukamoto
SCENARIUSZ/SCREENPLAY Shinya Tsukamoto, Hisakatsu Kuroki
ZDJĘCIA/CINEMATOGRAPHY Shinya Tsukamoto, Takayuki Shida
OBSADA/CAST Eric Bossick, Akiko Monô, Yuko Nakamura
PRODUKCJA/PRODUCTION Shinichi Kawahara, Masayuki Tanishima
W swoim pierwszym anglojęzycznym filmie, po ponad 20 latach, kiedy pracował na 16 mm, aby udowodnić sobie zasługujący na uznanie kult poczynając od "Tetsuo, żelaznego człowieka", Shinya Tsukamoto (Gemini, Tokio Fist) kontynuuje ascetyczną trajektorię serii eksplorującej świat Tetsuo z wykorzystaniem ostrych, stalowo-szarych obiektywów, mistrzowskiego montażu i ornamentacyjnego dźwięku. Ukazuje po raz pierwszy finalny reżyserski efekt, ta unowocześniona, hiperboliczna, trzecia instalacja kontynuuje pojedynek idei człowieka i maszyny oraz problemu, który pojawia się, kiedy stają się one jednością. W czasie, kiedy rozwój technologiczny nieprzerwanie zmienia sposób funkcjonowania na podstawowym poziomie, Tetsuo zmusza nas do zaangażowania i stania się częścią tego, co oglądamy: gwoli przypomnienia, że kiedy spoglądamy w otchłań, przepaść patrzy również na nas.
In his first English-language film, over 20 years after he used 16mm to prove himself worthy of a cult following with Tetsuo The Iron Man, Shinya Tsukamoto (Gemini, Tokyo Fist) continues the aesthetic trajectory of the series by evolving the Tetsuo world through a sharp, steel-gray lens, masterful editing, and ornate sound design. Shown here in the final director's cut for the first time, this modernized, hyperbolic third installation continues to challenge ideas of man and machine and the trouble that ensues when the two become one. In a time where technological advancements are constantly reshaping the way we function on a basic level, Tetsuo forces us to engage and become a part of what we're watching: a reminder that when we look into the abyss, the abyss looks into us.
Shinya Tsukamoto
Tsukamoto rozpoczął swoją filmową przygodę w wieku 14 lat, kiedy ojciec podarował mu kamerę Super 8. Zrealizował dużą ilość filmów, począwszy od 10-minutowych krótkich metraży po dwugodzinne filmy fabularne. Rozwijał swoją pasję aż do pierwszego roku w college'u, kiedy chwilowo stracił zainteresowanie materią filmową. Wtedy rozpoczął współpracę z grupą teatralną, do której wkrótce dołączyli Kei Fujiwara, Nobu Kanaoka i Tomorowo Tagachi. Wszystkie wymienione postaci kontynuowały szlak współpracy przy okazji serii Tetsuo.
Tsukamoto started making movies at the age of 14, when his father gave him a Super 8 camera. He made a number of films, ranging from 10-minute shorts to 2-hour features, until his first year at college when he temporarily lost interest in making movies. Tsukamoto then started up a theatre group, which soon included Kei Fujiwara, Nobu Kanaoka, and Tomorowo Taguchi, all of whom would continue to work with Tsukamoto up through the filming of Tetsuo: The Iron Man.
Wybrana filmografia / Chosen filmography
Tetsuo: Człowiek pocisk / Tetsuo: The Bullet Man - 2009
Detektyw nocnych koszmarów / Akumu tantei - 2006
Haze - 2005
Wąż czerwcowy / Rokugatsu no hebi - 2002
Tetsuo II: The Body Hammer - 1993
Tetsuo: Człowiek z żelaza / Tetsuo - 1989
ACACIA
Acacia
Japonia/Japan, 2008, 100 min
REŻYSERIA/DIRECTOR Jinsei Tsuji
SCENARIUSZ/SCREENPLAY Jinsei Tsuji
ZDJĘCIA/CINEMATOGRAPHY Natsuyo Nakamura
OBSADA/CAST Antonio Inoki, Ryoga Hayashi, Eri Ishida
PRODUKCJA/PRODUCTION Bitters End
Pocieszająca historia człowieka, który stracił syna i chłopca, za którym tęskni ojciec. Były zapaśnik o czystym sercu i samotny chłopiec. Ta dwójka daje sobie nawzajem odwagę do konfrontacji z prawdą...
Jinsei Tsuji (Hitonari Tsuji) kontynuuje ogólnoświatową tradycję na polu literatury, muzyki i filmu, która opisuje liryczny świat z postacią legendarnego zawodowego zapaśnika, Antonio Inoki. Adorujące spojrzenie Tsuji otwiera nowe perspektywy zawodu reżysera filmowego. Inoki dzięki swojej wspaniałej i wiarygodnej postawie mocno porusza emocje widzów. To opowieść o nadzieli i emocjonalnych związkach wrażliwych i pięknych wizualnie zdjęć z muzyką.
A heart-warming story of a man who lost his son and a boy whose father is missing.
A pure-hearted ex-wrestler and a lonely boy. The two give each other the courage to confront the truth...
Jinsei Tsuji (Hitonari Tsuji) who continues to be active worldwide in the fields of literature, music and movie depicts the lyrical world with a legendary pro wrestler, Antonio Inoki. With Tsuji's adoring eye, he breaks new ground as a film director. Inoki showed unparalleled credible presence which strongly stirs the viewers' emotion. This is a story of hope and emotional ties with sensitive, beautiful visual images and music.
Jinsei Tsuji
Jinsei Tsuji jest reżyserem, który zdobył nagrodę Akutagawa i French Prix Femina, a także wokalistą ZAMZY. Jego filmografia zawiera m.in. "Sennen-Tabito" (1999), "Hotoke" (2001) oraz "Filament" (2002). Unikalna ekspresja wizualna, która przejawia się w jego praca, została doceniona na wielu międzynarodowych festiwalach takich jak Wenecja, Berlin czy Karlove Vary. "Accacia" jest jego szóstym filmem.
He is a film director as well as an Akutagawa award winning author, French Prix Femina winning author and a vocalist of ZAMZA. His film works include 'Sennen-Tabito' (1999), 'Hotoke' (2001) and 'Filament' (2002). His unique visual expression has been highly acclaimed by international festivals such as Venice, Berlin and Karlovy Vary and won a number of awards. This is his 6th film as a director.
POŻEGNANIA
Okuribito/Departures
Japonia/Japan, 2008, 130 min
REŻYSERIA/DIRECTOR Yôjirô Takita
SCENARIUSZ/SCREENPLAY Kundô Koyama
ZDJĘCIA/CINEMATOGRAPHY Takeshi Hamada
OBSADA/CAST Masahiro Motoki, Tsutomu Yamazaki, Ryoko Hirosue
PRODUKCJA/PRODUCTION Amuse Soft Entertainment
"Pożegnania" są wspaniałą i przepełnioną wrażliwością podróżą w głąb serca Japonii i zdumiewająco pięknym spojrzeniem na sakralną część japońskiego dziedzictwa kulturowego. To opowieść o miłości, odkryciu i ujawnieniu transcendentnej ludzkiej duszy. "Pożegnania" pozostaną w twoim sercu i umyśle na długo po obejrzeniu. W filmie cztery główne role, których ludzkie twarze, ucieleśniają to, co "Pożegnania" pragną powiedzieć. Sentymentalna muzyka w swoim przygnębiającym tonie oraz perfekcyjnie ubrane w kadry zdjęcia czynią film nadzwyczaj absorbującym. Finalna scena odkrycia ukazana jest w wielce emocjonalny sposób. Nie możesz powiedzieć, że nie byłeś na nią przygotowany, ale mimo wszystko nadchodzi jak niszcząca wszystko niespodzianka, poetyckie rozwiązanie.
"Departures" is a delightful and sensitive journey into the heartland of Japan and an astonishingly beautiful look at a sacred part of Japan's cultural heritage. A story of love, of discovery, of revelation and of the transcending human spirit, "Departures" will linger in your heart and mind long after viewing. In a film with four principal roles, they've found actors whose faces, so very human, embody what Departures wants to say about them... The music is lush and sentimental in a subdued way, the cinematography is perfectly framed and evocative, and the movie is uncommonly absorbing. There is a scene of discovery toward the end with tremendous emotional impact. You can't say it wasn't prepared for, but it comes as a devastating surprise, a poetic resolution.
Yôjirô Takita
Yojiro Takita urodzony w 1955, debiutował w 1981 Chikan Onna Kyoshi. Przed zrealizowaniem swojego pierwszego komercyjnego filmu "Komikku Zasshi Nanka Iranai!" (1986), który był ciepło przyjęty na festiwalu w Nowym Jorku, zajmował się reżyserowaniem filmów dla dorosłych. W 2001 roku "Onmyoji" fantasy udekorowane efektami specjalnymi okazało się sukcesem kasowym. Zaś dramat historyczny "When the Last Sword is drawn" (2003) został okrzyknięty najlepszym filmem 2004 roku przez Japońską Akademię Filmową.
Born in 1955, Yojiro Takita made his directorial debut in 1981 with Chikan Onna Kyoshi. He went on to direct adult films before making his first commercial feature Komikku Zasshi Nanka Iranai! (1986), which was received warmly at the New York Film Festival. In 2001 his special effects fantasy Onmyoji (The Ying-Yang Master) was a box office success. In 2003, his historical drama, When the Last Sword Is Drawn, won Best Film at the 2004 Japan Academy Awards.
Wybrana filmografia / Chosen filmography
Sanpei The Fisher Boy / Tsurikichi Sanpei - 2009
Pożegniania / Departues - 2008
The Battery - 2007
When The Last Sword Is Drawn - 2003
The Exam - 1999
The City That Never Sleeps: Shinjuku Shark - 1993
LOVE EXPOSURE
Ai no mukidashi/Love Exposure
Japonia/Japan, 2008, 237 min
REŻYSERIA/DIRECTOR Sion Sono
SCENARIUSZ/SCREENPLAY Sion Sono
ZDJĘCIA/CINEMATOGRAPHY Souhei Tanigawa
OBSADA/CAST Takahiro Nishijima, Hikari Mitsushima, Atsuro Watabe
PRODUKCJA/PRODUCTION Omega Project
"Love Exposure" jest epicką opowieścią o miłości, rodzinie, religii I seksie. Yu Tsunoda i Yoko spotykają się w nadzwyczajnych okolicznościach. Po tym jak Yu przegrywa zakład ze swoimi przyjaciółmi, decyduje się wyjść do miasta w kobiecym ubraniu i pocałować pierwszą kobietę, jaką ujrzy. Yu i jego przyjaciele mijają nastoletnią dziewczynę imieniem Yoko, która otoczona jest przez bandę chuliganów. Yu, wciąż przebrany za kobietę, pomaga Yoko rozprawić się z gangiem. Po wszystkim całuje Yoko i ucieka. Yu czuje, że pierwszy raz w życiu zakochał się, ale Yoko darzy uczuciem drag-queen znaną jako Miss Scorpion. W międzyczasie, Yu jest śledzony przez Aya Koike, członkinię kultowej grupy "Zero Church". Aya obmyśla plan, który zakłada wprowadzenie całej rodziny Yu do "Zero Church", ale najpierw chce zdobyć ulubienicę Yoko przbierając się za Miss Scorpion.
"Love Exposure" tells an epic tale of love, family, religion, and sex. Yu Tsunoda and Yoko meet under the most unusual of circumstances. After Yu loses a bet with his friends he agrees to go into the city dressed as a woman and kiss the first woman he sees. When they go into the city Yu and his friends comes across a young teenage girl named Yoko who is surrounded by a group of thugs. Yu, still dressed as a woman, then helps Yoko beat up the gang of thugs. Afterwards Yu kisses Yoko and runs away. Yu for the first time falls in love with a girl, but Yoko falls in love with the woman in drag known only as Miss Scorpion. Meanwhile, Yu is being followed by Aya Koike, a member of the cult group "Zero Church" Aya Koike devises a plan to bring Yu's entire family into the "Zero Church," but first she will gain the favor of Yoko by masquerading as Miss Scorpion.
Sion Sono
Sion Sono urodził się w Toyokawa w Japonii. Zanim został filmowcem, debiutował jako poeta w wieku 17 lat. Jego wiersze pojawiły się w takich publikacjach jak Eureka i The Modern Poem Book. Zaczął realizować filmy na 8mm, kiedy dostał się na Uniwersytet Housei. W 1994, "The Room" zdobył Nagrodę Specjalną Jury na festiwalu Sundance w Tokio i zaraz po tym obiegł 49 innych światowych festiwali, takich jak Berlin czy Rotterdam. Sono wystawił również kontrowersyjny partyzancki artystyczny performance zwany Tokio Ga Ga Ga, który scalał eksperymentalną poezję ze sztuką uliczną.
Sion Sono was born in Toyokawa City, Japan. Prior to becoming a filmmaker, Sono made his debut as a poet at the young age of 17. His poems appeared in such publications as Eureka and The Modern Poem Book. He began making 8mm films when he enrolled at Housei University. In 1994, "The Room" won the Special Jury Prize at the Sundance Film Festival in Tokyo, and then went on to play at 49 festivals around the world, including Berlin and Rotterdam. Sono also staged a controversial, guerrilla performance art project called Tokyo Ga Ga Ga, which combined experimental poetry and street performance.
Wybrana filmografia / Chosen filmography
Be sure to share - 2009
Love Exposure - 2008
Exte - 2007
Strange Circus - 2005
Our Brief Eternity
Our Brief Eternity
Japonia/Japan, 2009, 105 min
REŻYSERIA/DIRECTOR Takuya Fukushima
SCENARIUSZ/SCREENPLAY Takuya Fukushima, Hisato Sakoda
ZDJĘCIA/CINEMATOGRAPHY Satoshi Nagano
OBSADA/CAST Kouta Kusano, Romi,Takuya Fukushima
PRODUKCJA/PRODUCTION P-Kraft Production Hanashiro
Tajemniczy wirus znany jako Emanon zainfekował całą populację. Ci, którzy zostają nim zarażeni, mdleją i zapadają w śpiączkę. Kilka dni później pozornie odzyskują przytomność, bez jakichkolwiek oznak choroby za wyjątkiem utraty pamięci i wszelkich wspomnień skoncentrowanych wokół najbliższej i najdroższej im osoby. Podczas tej epidemii nieodpowiedzialny lekkoduch Teru (Kouta Kusano) spotyka swoją dawną dziewczynę Mio (Romi), ale ona go nie rozpoznaje. Mio padła ofiarą wirusa. Z pomocą mało znanego wirusologa zwanego Kitsune (wiernie przedstawionego przez Takuya Fukushima) Teru i Mio pragną uchronić swój związek od zapomnienia. Jednak Teru rozmyśla się, a strach przed stabilnym życiem sprawia, że musi podać drastyczną decyzję - narazić swoją pamięć na możliwość infekcji.
A mysterious virus known as Emanon is infecting the population. Those afflicted suddenly faint and fall into a coma. A few days later they return to consciousness seemingly without any ill effects except that they have lost their memories, specifically the memory of the person closest and dearest to them. During this epidemic irresponsible playboy Teru (Kouta Kusano) runs into his old girlfriend Mio (Romi), but she doesn't remember him. Mio has fallen victim to the virus. With the help of a shadowy virologist named Kitsune (portrayed by director Takuya Fukushima) Teru and Mio are forced to start their relationship from scratch. Teru gets a case of cold feet though, and his fear of a stable life causes him to make a drastic decision - to risk infection and his memory.
Takuya Fukushima
Born on 19th September 1972 in Saitama. Takuya Fukushima is one of unique movie maker in the independent film industry in Japan. He started his career in Nagoya University. After his carrier as the assistant director for Sogo Ishii, he started the creators unit "P-kraft".
Urodzony 19 sierpnia 1972 roku w Saitama. Jest jednym z najbardziej oryginalnych filmowców w niezależnym przemyśle filmowym w Japonii. Rozpoczął karierę na Uniwersytecie Nagoya. Po zakończeniu kariery jako asystent reżysera Sogo Ishii, wstąpił do grupy twórczej "P-kraft".
Filmografia / Filmography
Prism - 2001
Our Brief Eternity - 2009
NON-KO
Nonko 36-sai (kaji-tetsudai)/Non-Ko
Japonia/Japan, 2008, 105 min
REŻYSERIA/DIRECTOR Kazuyoshi Kumakiri
SCENARIUSZ/SCREENPLAY Kazuyoshi Kumakiri, Takashi Ujita ZDJĘCIA/CINEMATOGRAPHY Ryuto Kondô
OBSADA/CAST Maki Sakai, Hoshino Gen, Shingo Tsurumi
PRODUKCJA/PRODUCTION Nippon Shuppan Hanbai
Nonko jest trzydziestoletnią rozwódką. Powraca do domu do świątyni Shinto, gdzie uciekła jej rodzina i pomaga jej uporać się z domowymi pracami. Nonko ma małe marzenie - pragnie spotkać młodego mężczyznę imieniem Masaru. Zna się na sprzedawaniu kurczaków na festiwalu organizowanym przez świątynię. Jest naiwny i wzruszający, ale ta szczerość i prostolinijność sprawia, że Nonko zaczyna się znów uśmiechać i powoli staje się coraz bardziej emocjonalna i otwarta na możliwość fizycznego zbliżenia...Rozsądnym byłoby spodziewać się, że podążając za tym tropem kobieta w średnim wieku być może wyjdzie za mąż i urodzi dziecko albo rozpocznie pracę nad rozwojem kariery, która zagwarantuje jej świetlaną przyszłość... Ale co jeśli to nie pasuje do jej systemu wartości i tego, kim chciałaby się stać?
Nonko is a once-divorced woman in her mid-30s. She has returned home to the Shinto shrine that her family runs, and helps out with domestic chores. Nonko, who has little ambition, encounters a young man named Masaru. He has great expectations about selling chicks at the shrine festival. He is rather naive and pitiable, but this earnest and straightforward younger man puts a smile back on her face, and she gradually becomes more emotionally and physically receptive...It's reasonable to expect that following this, a woman in her mid-30s might perhaps marry and become a mother, or begin to develop a career with certain prospects for the future... But if she does not fit into either category, what will become of her?
Kazuyoshi Kumakiri
Urodzony w Obihiro, Hokkaido, w 1974 roku. "Kichiku" jego dyplomowy projekt z Uniwersytetu w Osace był wielokrotnie nagradzany i stał się głównym przebojem publikacji teatralnych. Niezwykle płodny twórca, zrealizował 7 filmów, jeden po drugim, co spotkało się z atencją krytyki nie tylko japońskiej, ale również zagranicznej. Kumakiri zawsze pokazuje bohaterów, którzy znajdują się na marginesie społecznym, a także odsłania prawdy i mity społeczeństwa, z którego się wywodzą.
Born in Obihiro, Hokkaido, in 1974. His Osaka University of the Arts graduation project, Kichiku, was awarded and was a major hit in theatrical release. Actively releasing 7 movies one after another, he has received much attention both inside and outside Japan. Kumakiri always made movies that depict protagonists who have been driven to the fringes of society, which is also revealing of the society from which they have been driven.
Wybrana filmografia / Chosen filmography
Kaitan-Shi Jokei - 2010
Non-ko - 2008
Green Mind - 2006
Antena - 2004
A Hole In The Sky - 2001
|
|
Repertuar
Wydarzenia
zapisy trwają do 4 października! Ważna informacja! październik 2024 - czerwiec 2025
Kino
|