Dzięki staraniom Stowarzyszenia Łodź Filmowa, organizatora Forum Kina Europejskiego oraz Kina Charlie do Łodzi zawita spektakl "The Infernal Comedy" z Johnem Malkovichem w roli głównej. Obok spektaklu w programie wizyty planujemy przegląd filmów, spotkanie z publicznością oraz studentami Szkoły Filmowej.
"Malkovich wystąpi w ramach europejskiego tournée, a w Łodzi zaplanowane jest jedyne w Polsce biletowane przedstawienie. Spektakl będzie można zobaczyć 4 czerwca o godz. 20 w Teatrze Jaracza . Zaplanowano go jako uroczyste zakończenie sezonu artystycznego w województwie.
- Bardzo staraliśmy się, by zachować bilety dla łódzkiej publiczności, bo udziałem w spektaklu zainteresowani są widzowie z całego kraju. O organizację jedynego biletowanego pokazu w Polsce Łódź rywalizowała m.in. z Krakowem, Wrocławiem i Bydgoszczą - mówił podczas konferencji prasowej dyrektor teatru, Wojciech Nowicki.
Do sprzedaży przeznaczono pulę 100 biletów w cenie 200 i 250 zł. Zakupów należy dokonywać w kasie teatralnej. Organizatorzy zastrzegają, że ze względu na małą ilość biletów i duże zainteresowanie nie będzie można dokonywać rezerwacji.
Fabuła sztuki czerpie z prawdziwej historii życia Jacka Unterwegera, okrutnego mordercy, który był jednocześnie uznanym pisarzem i dziennikarzem. John Malkovich zagra Unterwegera, który czytając fragmenty swojej najnowszej książki wraca do przeszłości. Jego monologom towarzyszy muzyka Vivaldiego, Mozarta, Glucka, Haydna i Mozarta. Na scenie obok aktora występują dwie śpiewaczki operowe.
Spektakl miał premierę w lipcu 2009 r. w Wiedniu. W 2010 r. spektakl pokazano m.in. w paryskiej Operze Narodowej, Marinskim Teatrze w Sankt Petersburgu i na festiwalach teatralnych w Quebecu, Spoleto i Stambule. Na scenie w Łodzi towarzyszyć mu będą dwie sopranistki: Bernarda Bobro i, polska śpiewaczka, Aleksandra Zamojska oraz 35-osobowa orkiestra. Tournee rozpocznie w Rudolfinum w Pradze. Następnie znany aktor wystąpi w Łodzi, Warszawie, Londynie, Wiedniu, St. Petersburgu, New Yorku i Rio de Janeiro.
Inicjatorem organizacji wydarzenia jest Stowarzyszenie Łódź Filmowa. Głównym fundatorem przedsięwzięcia jest Marszałek Województwa Łódzkiego (340 tys. zł), przy współudziale Urzędu Miasta (60 tys. zł). Resztę pieniędzy na organizację imprezy teatr Jarcza musi "zarobić" na biletach".
Źródło: Gazeta Wyborcza Łódź
THE INFERNAL COMEDY jest sztuką rozpisaną na barokową orkiestrę, dwie sopranistki i jednego aktora. Jej fabuła czerpie z prawdziwej historii Jacka Unterwegera, mordercy, który został okrzyknięty więziennym poetą. Był uznanym pisarzem i dziennikarzem, wyjątkowym kobieciarzem, a przede wszystkim światowcem, któremu, gdziekolwiek się zatrzymywał - w Wiedniu, Graz, Pradze czy Los Angeles - towarzyszyło podejrzenie o zabójstwa prostytutek. Gdy postanowił uciec przed złą sławą z Wiednia do Stanów Zjednoczonych, został aresztowany w Miami i odesłany przed austryjacki sąd. Oskarżony i skazany za popełnienie jedenastu morderstw, popełnił samobójstwo...
Punktem wyjścia sztuki jest pokazanie aktora (Jacka), który czytając fragmenty swojej nowej powieści, wpada w wir wspomnień, czemu towarzyszy melodramatyczna muzyka z Don Juana Chistopha Willibalda Glucka. Jego monologi są przeplatane scenami z dwiema śpiewaczkami operowymi. Zgodnie z teorią afektów w muzyce barokowej, każda z tych scen i arii jest powiązana ze stanami emocjonalnymi - jak Radość, Nienawiść, Miłość, Żałoba, Pożądanie i Podziw - w odniesieniu do różnorakich relacji Jacka z kobietami. Towarzyszą im takie utwory Vivaldiego, Handla, Glucka, Haydna i Mozarta, które pogłębiają emocjonalny wymiar historii.
Prosty stół, na nim szklanka wody i kilka nowych egzemplarzy powieści - to jedyne dekoracje na scenie, kiedy orkiestra gra dramatyczny fragment podróży do piekieł z końcowej chaconne "L'enfer" C.W.Glucka. Kiedy muzyka cichnie, na scenę wchodzi przystojny mężczyzna w średnim wieku, ubrany w biały garnitur i ciemne okulary. Wita publiczność krótkim i ciepłym wprowadzeniem do lektury swojej ostatniej powieści zatytułowanej "The Infernal Comedy". Przede wszystkim podkreśla i docenia obecność pięknych pań, które zawsze były jego jedyną motywacją, jego światem, jego rajem, jego utrapieniem i jego losem.
Być może - mówi z lekkim uśmiechem ironii -
jest to związane z moim imieniem - Jack, Johann czy Hans po niemiecku, po hiszpańsku czy włosku to Juan i Giovanni. Może się wydawać, że to tylko imię - Jack - ale jeśli to imię nosisz, kobiety Cię kochają i nienawidzą, nazywają kłamcą i zboczeńcem, ale nigdy Cię nie opuszczą...
Zanim Jack usiądzie i zacznie czytać, podkreśla fakt, że napisał to dzieło już po swojej śmierci i choć był mordercą i uznanym autorem kilku sztuk i powieści, nigdy wcześniej nie napisał słowa, które byłoby prawdą. Jak sięga pamięcią, najmniejsza krztyna uczciwości skutkowałaby dożywotnim zamknięciem go w więzieniu. Niemniej tego wieczoru weryfikuje swoje wartości jako pisarz i aktor, tak naprawdę po raz pierwszy w życiu.
Tak... zanim zapomnę - kontynuuje -
chciałbym Państwu przedstawić dwie wspaniałe kobiety, które zaśpiewają Wam kilka dobrych kawałków w starym stylu, a ja tymczasem pójdę przepłukać gardło.
Wskazuje dwie przepiękne panie w wspaniałych wieczorowych sukniach, które pojawiają się na przeciwległych stronach sceny i zaraz zbierają gromki aplauz. Jack przerywa owacje szybkim gestem, irytująco innym niż jego postawa przed momentem. Panie schodzą ze sceny zmieszane, gdy Jack, znów skupiony na sobie, oznajmia, że będą się one wcielać w kobiety jego życia i tym samym wzmacniać znaczenie czytanej przez niego powieści.
MUZYKA
Sztukę rozpoczyna muzyka instrumentalna. Chaconne "L'enfer" autorstwa Glucka z opery "Don Juan", towarzyszy zawiązaniu akcji i wprowadza widzów wściekłe czeluści piekieł. Kobiety - zwodzone, maltretowane, zdradzane - są bohaterkami sześciu epizodów muzycznych.
"Jestem przeklętą panną młodą, obrażaną, chociaż byłam wierna" - cytując tekst Vivaldiego - i "przeznaczenie wiedzie mnie do łez i ciszy" słowa z "Vorrei spiegarvi" Mozarta.
Muzyka tworzy mocny kontrapunkt dla monologu Jacka. Definiuje kobiece bohaterki, określa ich charakter i osobowość. Ekspresja stopniowo rośnie, od Baroku Vivaldiego do wielkich oper wiedeńskich klasyków. "Ach, stracony - libertyn, kłamca... gdziekolwiek się udasz, dosięgnie Cię moja zemsta." - słyszymy za Beethovenem, podczas gdy u Haydna zdradzona i porzucona Berenice będzie popadać w obłęd, opętana burzą emocji. Okropne podejrzenia wprowadza wstęp do wielkiej arii koloraturowej Carla Marii Von Webera: "Czy to możliwe, że Edmund jest zabójcą? Jak strasznie myśleć, że stracił niewinność i że może być barbarzyńskim zbrodniarzem."
Jack jest zdziwiony "jak bardzo uczuciowe mogą być kobiety", widzowie zaś czują, że muzyka dopełnia to emocjonalnie, że jest muzyką samą w sobie, że zgłębia ona meandry tego, co w źle jest brutalne, niewyobrażalne i banalne.
AUTORZY
MICHAEL STURMINGER
Studiował reżyserię i scenariopisarstwo na Universität für Musik und Darstellende Kunst w Wiedniu. Od 1990 roku był niezależnym pisarzem i reżyserem filmowym, teatralnym i operowym. Współpracował między innymi z Operą w Zurichu, wiedeńską Staatoper oraz Volksoper, the Stadttheater Klagenfurt, a także z operami w Graz, Kolonii, Wiesbaden, Wuppertal, Gelsenkirchen i w Innsbrucku. Był też zapraszany na liczne festiwale włączając Wien Modern oraz festiwale w Bergenz i Salzburgu.
Muzyka Mozarta odgrywa ważną rolę w jego twórczości. Wyreżyserował: "Uprowadzenie z Seraju" i "Cosi fan tutte", a także "Sen Skorpiona" na festiwal w Salzburgu w 2006, gdzie była obchodzona 250-ta rocznica urodzin kompozytora. W 2007 roku wystawił także "Łaskawość Tytusa" w Graz Opernhaus. W 2009 roku rozpoczął współpracę z maestro Valerym Gergievem nad nowym spektaklem "Idomeneo" w sławnym Mariinsky Teatrze w Petersburgu.
W 2006 roku, jego fascynacja Mozartem doprowadziła go do stworzenia opery "I hate Mozart" w Theatre ab der Wien, z własnym libretto i muzyką Bernharda Langa, który jest jednym z najbardziej docenianych kompozytorów swojego pokolenia.
Michael STURMINGER ma również swój wkład w tworzenie współczesnego teatru muzycznego, włączając w najnowsze spektakle Lieti, Zimmermanna, Pendereckiego, Irmina, Schmita i wielu innych. Jego najnowsze produkcje to: "Edem das Seine" z Peterem Turrinim oraz "Der Herr Nordwind" napisana przez H.C. Artmanna i skomponowana oraz dyrygowana przez H.K. Grubera. Wraz z tym cenionym kompozytorem STURMINGER pracuje także nad nową operą - która zostanie wystawiona w 2013 roku.
Z początkiem 2008 roku, STURMINGER rozpoczął współpracę z renomowanym muzykiem i dyrygentem Martinem Haselbockiem. Ze poszukiwań związku między muzyką klasyczną i współczesnym aktorstwem powstało "The Infernal Comedy" - sztuka rozpisana na orkiestrę, dwie sopranistki i jednego aktora. Jej światowa premiera odbyła się w Los Angeles, gdzie była reżyserowana i grana przez Johna Malkovicha. Okazała się wielkim sukcesem, wobec czego STURMINGER i Malkovich zdecydowali się wystawić ją ponownie, w reżyserii autora w 2009 w Ronacher Theatre w Wiedniu oraz na Festiwalu Peralada w Hiszpanii. Następnie w 2010 twórcy wystawiali ją w Luksemburgu, Brukseli, Paryżu, Istamule, Hamburgu, Atenach, Salonikach, Maladze, Bilbao, Ravello, Sankt-Petersburgu i Toronto.
Michael STURMINGER tworzy również na polu filmu. Jego film "Hurensohn" z rosyjską aktorką Chulpan Khamatovą w roli głównej, był wielokrotnie nagradzany w 2004 roku, natomiast wyreżyserowany przez niego dokument "Malibran Rediscovered" (2008) z Cecilią Bartoli był pokazywany w telewizje ARTE. Powstał także dokument o jego sztuce "Idomeneo" w Mariinskim Teatrze pt. "King of Chaos", a w trakcie realizacji jest następny, pełnometrażowy o "I hate Mozart".
MARTIN HASELBOCK
Urodzony w 1954 roku, dyrygent i organista współpracujący z wielu centrach związanych z muzyką na całym świecie. Po studiach w Wiedniu i Paryżu, doceniany licznymi nagrodami oraz pracą z najlepszymi współczesnymi twórcami naszych czasów, jak: A. Schnittke, C. Halffter, G. Amy. W 1985 roku stworzył Wiener Akademie Ensemble, której został dyrygentem. Gościnnie dyrygował także licznymi orkiestrami jak: Wiener Symphoniker, Deutschen Symphonie-Orchester Berlin, Dresdner Philharmonie, the Philadelphia Orchestra, the Los Angeles Philharmonic Orchestra, the Pittsburgh and San Francisco Symphony Orchestras i wieloma innymi. Od 2004 roku Haselbock jest Dyrektorem Muzycznym The Musica Angelica Baroque Orchestra w Los Angeles. Jego nagrania dostawaly liczne wyróżnienia jak: the Diapason d'Or czy wegierska nagroda Liszta.
Jako dyrygent pracował z H. Gratzerem, M.A. Marellim, Ch. Stucklem, Ph. Himmelmannem i M. Stumingerem. Od 2000 roku Haselbock wystawił przeszło czternaście nowych produkcji na scenach festiwali w Salzburgu, Schwetzingen, Wiedniu i w operach w Hamburgu, Hanowerze, Kolonii i Halle. Od 2007 roku jest dyrektorem artystycznym festiwalu w Reinsberg.
OBSADA
JOHN MALKOVICH
Jest obecnie jednym z najważniejszych aktorów filmowych. Zagrał w ponad 65 filmach, ponadto jest również reżyserem i producentem.
W 1976 roku rozpoczął współpracę z Steppenwolf Theatre w Chicago, stworzonym przez jego przyjaciela Gary'ego Sinise'a. Siedem lat później podbił Nowy Jork swoją rolą w "True West" Sama Sheparda. W 1984 roku, Malkovich z Dustinem Hoffmanem wystąpił w broadwayowskiej adaptacji "Death of a Salesman", która przeniesiona na ekran rok później, przyniosła mu nagrodę Emmy.
Jego debiut kinowy w "Miejsca w sercu" w 1984 roku został nominowany do Oscara w kategorii: najlepsza rola drugoplanowa. Posypały się Filmowe propozycje - "Pola śmierci" (1984), "Szklana menażeria", ale prawdziwą sławę przyniosła mu rola Vicomte de Valmonta w "Niebezpiecznych Związkach" (1988). Silne wsparcie Michelle Pfiffer i Glen Close wpłynęło na jego pozycję w branży filmowej. Był też obsadzony w roli maniakalnego zabójcy w filmie Clinta Eastwooda "Na linii ognia", za którą został nominowany do Oscara i Złotego Globu.
Z jego pasji do kina niezależnego i opinii jednego z najbardziej fascynujący aktorów Hollywoodu wyrósł film "Być jak John Malkovich. Tymczasem sam artysta wciąż wraca do Chicago, żeby tam grać i reżyserować.
LAURA AIKIN
Światowej sławy amerykańska sopranistka i obecnie jedna z najlepszych. Posiada powyżej trzyoktawową skalę, wyjątkową charyzmę sceniczną. Jej repertuar obejmuje zarówno utwory barokowe, jak i współczesne, koncertowe i operowe.
Rozpoczęła karierę w Niemieckiej Operze Narodowej w Berlinie. Obecnie jest zapraszana do współpracy przez najznakomitsze światowe opery - Wiedeńska Opera Narodowa, La Scala w Mediolanie, Opera Bawarska, Opera w Lyonie, Chatelet w Paryżu - gdzie zdobyła tytuł śpiewaczki roku. Śpiewała w Zurichu, Barcelonie, Paryżu, Dreźnie, Frankfurcie, a także w operach, w Stanach Zjednoczonych - Chicago, Santa Fe, San Francisco, w Metropolitan Opera.
ALEKSANDRA ZAMOJSKA
Polska sopranistka, wywodząca się z krakowskiej Akademii Muzycznej i Mozarteum w Salzburgu. We wczesnych latach kariery śpiewała w Theatre des Chams-Elysee, National Opera de Paris i w Opera Bastille. Następnie debiutowała w Ruhrtiennale jako Pamina i jako Królowa Nocy w "Czarodziejskim Flecie" Mozarta, niemniej wciąż jest częstym gościem paryskich scen, gdzie wystąpiła między innymi w "Orfeuszu i Eurydyce", "Don Giovannim" czy "L'amour de trois orange". Różnorodny wybór repertuaru podkreśla jej udział w koncertach zarówno Beethovena, jak i Schonberga. Występuje w Dortmundzie, Aachen, Freiburgu, współpracuje z takimi dyrygentami jak Norrington czy Haselbock.
Hollywoodzka gwiazda John Malkovich przechodzi samego siebie jako seryjny morderca Jack Unterweger w wiedeńskim Ronacher Theatre. Muzyczna droga do piekła z humorem i ironią.
Die Presse
To muśnięcie wielkiej opery skoncentrowanej na sztuce aktorskiej.
Kurier