INSPIRACJE

Michaela Winterbottoma zainspirowała powieść uznanego i kontrowersyjnego francuskiego pisarza Michela Houellebecqa, „Platforma”. „To fantastyczna książka, naładowana seksem. Zastanawiałem się, jak to możliwe, że książce wolno być tak odważną, a filmowi nie wypada...”

Film opowiada historię w retrospektywie. Matt, zafascynowany Antarktydą, odwiedza „biały kontynent”, gdzie wspomina swój romans z Lisą. Porównuje pobyt na Antarktydzie do pobytu „dwojga ludzi w łóżku – klaustrofobia i agorafobia w jednym miejscu”. Obrazy wiecznych lodów i niekończącego się krajobrazu Antarktydy płynnie przechodzą w ujęcia koncertów.

Scenariusz do filmu nigdy nie istniał. Dialogi powstały podczas kręcenia filmu jako wynik improwizacji i interakcji pomiędzy aktorami i reżyserem.

CASTING

Od początku było jasne, że trzeba będzie znaleźć dwoje wyjątkowych ludzi, którzy zgodzą się uprawiać seks przed kamerami.

Casting zaczął się od otwartych przesłuchań. Okazały się jednak nieefektywne, a większość zgłaszających się do przesłuchań stanowili mężczyźni.

Z Kieranem O’Brienem Winterbottom pracował już wcześniej przy produkcji 24 Hour Party People i przy serialu Cracker. Margo Stilley, znaleziona przez agencję Q Casting, wystąpiła wcześniej na ekranie jedynie jako statystka, a pracowała głównie jako modelka.

Od początku olbrzymią wagę przykładano do tego, żeby aktorzy czuli się swobodnie i bezpiecznie. Krótki okres prób przed rozpoczęciem zdjęć dał im szansę poznania się i zdecydowania, czy chcą nadal ze sobą pracować. Niektóre ze scen nakręconych podczas prób znalazły się w filmie.

MUZYKA

Winterbottom pragnął zarejestrować koncerty live odbywające się w Londynie pomiędzy listopadem 2003 a lutym 2004. Większość zespołów odpowiedziała na zaproszenie bardzo entuzjastycznie. Do końca października na liście zespołów, które potwierdziły swój udział, widniały nazwy takie jak Primal Scream, Super Furry Animals, Elbow, The Von Bondies, Franz Ferdinand, Black Rebel Motorcycle Club, The Dandy Warhols, a także Michael Nyman, który wystąpił podczas przyjęcia z okazji swych sześćdziesiątych urodzin.

Większość z koncertów odbyła się w Brixton Academy, z wyjątkiem koncertów The Dandy Warhols w Forum, Primal Scream w Hammersmith Apollo i Michaela Nymana w Hackney Empire.

Pracę nad filmem ułatwiała niewielka ekipa i sposób kręcenia filmu, („z ręki”). Muzykę nagrywano na żywo – źródłem sygnału były główne miksery sal koncertowych.

PRACA Z KAMERAMI DV

Film „9 songs” nakręcono z ręki na kamerach DV, bez użycia dodatkowego oświetlenia. Koncerty rejestrowały maksymalnie trzy kamery bez użycia dodatkowego oświetlenia. Dzięki temu ekipa mogła wtopić się w tłum, a widz również ma poczucie oglądania występów oczami bohaterów filmu.

Pozostałe sceny kręcono na planach w Londynie i w Norfolk. Ekipa ograniczała się do reżysera, operatora kamery, realizatora dźwięku i asystentki producenta.