O Zbigniewie Liberze mówi się "artysta kontrowersyjny". Słynny jest przede wszystkim z takich prac jak chociażby "You Can Shave the Baby" ("Możesz ogolić dzidziusia"). Jedną z bardziej szokujących prac są bez wątpienia zestawy klocków Lego z serii "obóz koncentracyjny". Wszystkie prace łączy "estetyka rynku"; przypominają one produkty, które można nabyć w sklepie, aptece - albo tez urządzenia podobne do takich, jakie widujemy w siłowni lub w salonie oferującym przyrządy do usprawniania kondycji, udoskonalenia urody, które artysta nazwał "Urządzeniami korekcyjnymi". Twórczość Zbigniewa Libery prezentowano na licznych wystawach w Polsce - m.in: "Co słychać" (1987),"Polak, Niemiec, Rosjanin" (1989). Pośród ważniejszych pokazów zagranicznych trzeba wymienić "Kunst, Europa" (Bonn, 1991), "Aperto" (Biennale w Wenecji, 1993), "Beyond Belief" (Modern Art Museum, Chicago 1995), "Minima-Media" (Lipsk 1995). Jesienią tego roku prace Libery będą eksponowane na Biennale w Sao Paulo.


"Kultura zrzuty w Teofilowie 1987 roku"
Realizacja: Zbigniew Libera, 90 min

Para-dokumentalny reportaż uczestniczący, który stanowi pewnego rodzaju rejestrację kilkudniowego spotkania grupy artystów w Teofilowie, latem 1987 roku. Swoistość tego dokumentu, adekwatna zresztą do tendencji i poglądów reprezentowanych przez obserwowaną tu grupę artystów, wynika z werbalnie subiektywnego a często przypadkowego lub podświadomego wyboru momentów rejestracji i wydarzeń, które stanowią zapis dokumentalny. Znacznie wyprzedzając postulaty dogmy autor zdjęć, którego widzimy także biorącego udział w akcji, zdecydował dokonywać również montażu "na żywo", już podczas realizacji zdjęć, zachowując oryginalną kolejność jak i dobór poszczególnych sekwencji. Oprócz autora [Zbigniew Libera] w filmie występują: Jacek Kryszkowski, Elżbieta Kacprzak, Jerzy Gawron, Andrzej Sulima-Surym, Adam Rzepecki Agata Smalcerz, Grzegorz Zygier, Jolanta Ciesielska, bracia Kwiek, "Miken", Zofia, Makary, "Pynio", Gumola [Moskwa], Włodzimierz Adamiak, Andrzej Kwietniewski, Marek Janiak, Pani Binczykowa i inni. Film zawiera między innymi rejestracje performance Janusza Bałdygi, i Pawła Kwieka.


"Obrzędy Intymne"
Realizacja: Zbigniew Libera, 12 min, 1984

Dokumentalny zapis prywatnych czynności pielęgnacyjnych dokonywanych wokół starej, umierającej kobiety, przez młodego mężczyznę w okresie kilku miesięcy 1984 roku. Film zmontowano przy użyciu dwóch domowych magnetowidów w maksymalnie skondensowany sposób, gdzie momentami surowość przechodzi wręcz w groteskę wprowadzając widza w stan zażenowania. Jest to widomym znakiem, że znajdujemy się na terenie objętym silnym społecznym tabu. Już wkrótce po premierze w 1986 roku, film stał się przyczyną legendarnych zmyśleń i konfuzji, np. podczas pokazu w sztokholmskiej Gauss Galerii ktoś z widzów zasłonił ekran telewizora własną marynarką. W kwestii metryczki artystycznej, nie ryzykując pomyłki, powiedzieć można, że "Obrzędy intymne" to jeden z pierwszych, jeśli nie pierwszy w Polsce film tak zwanej "sztuki ciała" , czy może raczej, używając terminu Hala Fostera "sztuki wstrętu". Według słów Marka Janiaka, a także samego autora, film jest formą realizacji "sztuki żenującej".


"Jak tresuje się dziewczynki"
Realizacja: Zbigniew Libera, 20 min, 1987

Film zrealizowany został przy użyciu materiałów z rodzinnej kolekcji taśm video z wesel, komunii i chrzcin. Pewne sekwencje tego rodzaju filmów przeglądane w zwolnionym tempie ujawniają cały szereg, umykających normalnemu spojrzeniu, gestów, ruchów i czynności, które słóżą nieustannemu korygowaniu poczynań dziecka, w tym przypadku czteroletniej dziewczynki, na "łonie rodziny" Poszczególne sekwencje filmu pokazują jak w ramach procesu socjalizacji starsze kobiety urabiają małe dziewczynki do przyjęcia określonych ról, poprzez rytualne niemal zapoznawanie dziecka z odpowiednimi przedmiotami i czynnościami. Obrazom tym towarzyszy budująca napięcie ścieżka dżwiękowa, minimalna i surowa, wciąż jeszcze nie muzyczna.


"Teofilów 90"
Realizacja: Zbigniew Libera, 90 min, 1990

Eksperymentalny "reportaż uczestniczący", którego akcja toczy się w gronie artystów podczas letniego spotkania w Teofilowie i jego najbliższej okolicy. Podobnie jak w o trzy lata starszym reportażu z Teofilowa 87, autor przyjął tu zasadę "montażu na żywo", już w trakcie wykonywania zdjęć, w rezultacie czego 100% zarejestrowanego materiału stanowi prezentowany ostatecznie film. Wobec tych założeń rolę najistotniejszą pełni sam wybór rejestrowanego materiału we właściwym sobie czasie. Decyzję o włączeniu kamery podejmował autor na wszelkie możliwe sposoby, wiedziony zarówno chęcią udokumentowania pracy innych artystów [ zobaczymy tu między innymi mszę odprawioną przez Pawła Kwieka], jak i przelotnych prywatnych nastrojów, gdy decyduje intuicja i podświadomość. Nie brakuje także motywów z przedziału socjologicznej obserwacji i alkoholowego transu. Oprócz samego autora [Libera] w filmie występują Andrzej Kwietniewski, Małgorzata Kapczyńska-Dopierała, Włodzimierz Adamiak, Marek Janiak, Andrzej Binczyk, Andrzej Świetlik, Jerzy Ryba, Zofia Łuczko, Jacek Kryszkowski, Marek Sobczak, Jerzy Jurecki, Adam Rzepecki, Przemysław Kwiek, Witold Krymarys i inni.


"Na Gapę"
Program TV Canal+, 1996

Znany prezenter telewizyjny i radiowy Max Cegielski w towarzystwie Zbigniewa Libery oprowadza po wystawie "Urządzenia korekcyjne" w Zamku Ujazdowskim w Warszawie w 1996 roku. Poza licznymi komentarzami autorskimi do prac takich jak: "Lego. Obóz koncentracyjny", "Placebo" czy "Universal penis Expander", program zawiera zestaw interesujących wywiadów, między innymi z ówczesnym szefem polskiej sekcji Lego, który zdecydował by sponsorować pracę Libery "Lego.Obóz koncentracyjny".


"Made by Libera"
Reżyseria: Paweł Sosnowski, 35 min, TVP 1998

Ten zrealizowany dla Programu I TVP dokument należy do grona tak zwanych "pułkowników", gdyż od 1998 roku czeka na pozwolenie emisji na antenie TVP. Reżyser Paweł Sosnowski odpieczętował tu podwoje artystycznej kuchni Libery, ukazał go przy pracy, czyli podczas rozmów z technikami i rzemieślnikami, lub w trakcie wykładu. Tym oryginalnym materiałom towarzyszą w formie swoistego komentarza, wybrane archiwalne sekwencje telewizyjne i filmowe. Całość sugestywnie zilustrowana muzyką.


"Ćwiczenia Wyzwalające"
Reżyseria: Marek Janiak, kamera: Zbigniew Libera
Występują: Marek Janiak, Zbigniew Libera, Andrzej Kwietniewski i inni, 60 min, 1987

W końcu lat 80 Zbigniew Libera zrealizował kilka taśm we współpracy z innymi artystami Należą do nich: Jerzy Truszkowski, KwiekuliK Barbara Konopka i Łódż Kaliska. Film "Ćwiczenia Wyzwalające" jest zapisem serii performance wykonywanych do kamery przez Marka Janiaka póżną jesienią lub zimą 1987 roku. W toku akcji filmu, po pewnym czasie także osoby zwykle pozostające poza kadrem zostają włączone w akcję , nadając filmowi nieoczekiwany przebieg. W wyniku improwizacyjnej współpracy powstają kolejne filmy: "Zwyczajna w dupie" Kwietniewskiego i "Cyce" Janiaka, Kwietniewskiego i Makarego. Poza osobami wymienionymi w filmie zobaczyć można także Zofię Łuczko, Witolda Krymarysa i innych.