Urodził się 30 sierpnia 1953 w Katowicach.

Studiował malarstwo w Akademii Sztuk Pięknych. Ukończył reżyserię w Łódzkiej Filmówce. Jego zrealizowana w Filmówce nowela Grand Hotel zdobyła w 1975 roku główną nagrodę na Międzynarodowym Festiwalu Szkół Filmowych. Majewski miał więc opinię "młodego zdolnego" W wieku zaledwie 24 lat wyreżyserował homerowską "Odyseję" w warszawskim Teatrze Studio. W 1982 roku powtórzył ten sukces w Londynie wystawiając sztukę na pływającej po Tamizie barce. Po sukcesie "Odysei" Michael Hausman, znany producent pracujący między innymi z Milosem Formanem, zaprosił go do Hollywood. Polski artysta znalazł się Stanach.

W 1987 światło dzienne ujrzał amerykański debiut filmowy Majewskiego - "Lot świerkowej gęsi". Reżyser nakręcił film na podstawie własnej powieści "Kasztanaja". Akcja toczy się w realiach, które autor znał doskonale z dzieciństwa - w środowisku górniczym, tyle że już nie śląskim, lecz tym z emigranckich dzielnic Pittsburga. Po realizacji tego filmu wyruszył do Brazylii, by nakręcić "Więźnia Rio", film o jednym z najsłynniejszych złodziei XX wieku - Ronaldzie Biggsie, uczestniku legendarnego skoku z 1963 roku zwanego w Anglii The Great Train Robbery (Wielkim Rabunkiem Kolejowym), albo po prostu Napadem Stulecia. Biggs znalazł się wśród tych sprawców rabunku, którzy w końcu wpadli w ręce brytyjskiej policji, uciekł jednak z więzienia i przedostał się do Brazylii. Brytyjczycy próbowali wielokrotnie dopaść złodzieja, doprowadzić do jego ekstradycji, a nawet porwać go z Rio. Bez skutku; nieuchwytny Biggs zawsze wymykał się z rąk stróżów prawa i do Anglii wrócił dopiero w 2001 roku, by dobrowolnie stawić się w zakładzie karnym w celu odsiedzenia reszty ze swojego 30-letniego wyroku. W międzyczasie jednak nie tylko został bohaterem "Więźnia Rio", lecz wziął także osobiście udział w pracach nad scenariuszem filmu Majewskiego.

Po ukończeniu "Więźnia Rio" Majewski czekał z nakręceniem następnego filmu 5 lat, spożytkowując ten czas na pisanie i pracę w teatrze. Nowym tytułem filmowym była zrealizowana w Polsce, ale z amerykańskimi aktorami i producentami ze związanej z Davidem Lynchem wytwórni Propaganda Films "Ewangelia według Harry'ego".

W 1999 roku odniósł największy w swojej karierze - i dość niespodziewany dla samego siebie - sukces filmowy. Raptem trzy lata wcześniej Polak został zaproszony do napisania scenariusza i wyprodukowania filmu Basquiat: taniec ze śmiercią, poświęconego sławnemu w latach 80., przedwcześnie zmarłemu czarnoskóremu malarzowi Jeanowi-Michelowi Basquiatowi. Była to prestiżowa hollywoodzka produkcja z dużym budżetem, udziałem Davida Bowie i Gary'ego Oldmana, w reżyserii znanego malarza Juliana Schnabla. A jednak największe laury przyniosło Majewskiemu nie to duże i głośne na świecie przedsięwzięcie, lecz skromny, niskobudżetowy, czarno biały film Wojaczek, który artysta zrealizował dla Telewizji Polskiej.

Poza reżyserią filmową i teatralną fascynuje go literatura, poezja oraz malarstwo. Jeszcze podczas studiów Lech Majewski zaczął publikować swoje poezje w pismach literackich. w Wydał kilka tomików wierszy ("Baśnie z tysiąca nocy i jednego miasta", "Poszukiwanie raju"). Pisał również powieści, najbardziej znane to: "Szczury Manhattanu", "Pielgrzymka do Grobu Brigitte Bardot cudownej". Lech Majewski reżyseruje także spektakle operowe, będąc jednocześnie twórcą scenariusza, libretta, scenografii a także muzyki. Do najwybitniejszych osiągnięć w tej dziedzinie należy wystawienie wspólnie z Krzysztofem Pendereckim "Ubu króla" za którego otrzymali kilkanaście nagród, w tym Złotą Maskę i Złotego Orfeusza podczas Warszawskiej Jesieni w 1994 r. Dwa lata później wystawiona w warszawskiej Operze Narodowej "Carmen" Bizeta w reżyserii Majewskiego została zaliczona przez magazyn "Opera International" do najciekawszych inscenizacji roku 1995 na świecie.

Majewski przeszedł płynnie od reżyserowania oper do ich pisania. W 1998 roku Międzynarodowy Instytut Teatralny zaliczył dzieło Majewskiego Pt. "Pokój saren" do tuzina najlepszych oper najnowszych. Artysta opracował też filmową wersję "Pokoju saren" - zapis wideo przedstawienia prezentowany jest dziś między innymi w stałej kolekcji Muzeum Sztuk Pięknych w Buenos Aires.

Majewski mieszka na stałe w Wenecji, ale od roku 1999 jest stałym gościem w Polsce, dzieląc swój czas między Włochy i Śląsk.

Filmografia (Reżyser):

• 2003: Ogród rozkoszy ziemskich,
• 2001: Angelus,
• 1999: Wojaczek,
• 1997: Pokój saren (TV),
• 1994: Desert Lunch,
• 1993: Do widzenia wczoraj,
• 1993: Ewangelia według Harry’ego,
• 1989: Więzień Rio,
• 1987: Lot świerkowej gęsi,
• 1979: Rycerz,
• 1978: Zapowiedź ciszy.

Oficjalna strona Lecha Majewskiego: www.lechmajewski.webd.pl.