Opisy filmów

Człowiek z kamerą (Mand med kamera), 1995
reżyseria i zdjęcia: Katia Forbert-Petersen, scenariusz: Katia Forbert-Petersen, Władysław Forbert, montaż: Annette Mari Olsen
57 min.

Film dokumentalny opowiadający historię życia ojca reżyserki, producentki i operatorki filmowej Katii Forbert-Petersen - Władysława Forberta, znanego polskiego operatora.
Od trzech pokoleń kamera filmowa istnieje w życiu naszej rodziny. Ten sposób postrzegania świata stał się dla nas kwestią egzystencjalną. Wzmacniał nas i pomagał przetrwać. Władysław Forbert przeżył prześladowania Żydów w okresie międzywojennym i okrucieństwo drugiej wojny światowej, którego był świadkiem jako operator wojenny w szeregach Armii Czerwonej; uczestniczył w zdobyciu Berlina i w procesie norymberskim. Dokumentował niespokojne czasy, ale sam również stał się ofiarą propagandy, gdy prześladowania Żydów zmusiły go do opuszczenia kraju wraz z rodziną i osiedlenia się w Danii w roku 1969.


Przecież nie pali się księży (Man brander da ikke praster), 1997
scenariusz i reżyseria: Annette Mari Olsen
zdjęcia: Katia Forbert-Petersen
64 min.

Film dokumentalny prezentujący sylwetkę kobiety-pastora Inge-Lise Wagner, nietuzinkowej postaci, żyjącej w zgodzie z własnymi przekonaniami i ideałami. Po roku 1988, kiedy została zwolniona ze swojej parafii, pracuje jako kapłan wagabundów. Mieszka sama ze swoim koniem, żongluje, chodzi po linie, prowadzi motocykl i śpiewa partie operowe. Film dotyka zagadnień ogólnoludzkich i teologicznych; stanowił też przyczynek do debaty o duńskim kościele państwowym. Został wyróżniony nagrodą Prix Europa Special za najlepszy film dokumentalny, Prix Niki Special Commendation oraz drugą nagrodą na Nordic Glory Festival w Finlandii.


Na moment przed (Tiden for ojeblikket), 1999
scenariusz, reżyseria i zdjęcia: Katia Forbert-Petersen, producent: Annette Mari Olsen
59 min.

Film dokumentalny opowiadający historię czterech par oczekujących dziecka, dający wgląd w okres, na który składają się często przeciwstawne uczucia - z jednej strony wielka radość oczekiwania, z drugiej - niepewność, niepokój, strach związane z przygotowaniami do pełnego zagadek porodu.


100 oczu von Triera (Von Triers 100 ojne), 2000
scenariusz, reżyseria i zdjęcia: Katia Forbert-Petersen
56 min.

Dokument ukazujący kulisy kręcenia filmu Tańcząc w ciemnościach przez Larsa von Triera, z udziałem charyzmatycznej piosenkarki islandzkiej Björk. Reżyser otrzymał za ten obraz Złotą Palmę w Cannes w 2000 roku, a Björk została wyróżniona jako najlepsza aktorka. Okoliczności powstawania filmu same w sobie przypominały dramat, zwłaszcza we wzajemnych relacjach między reżyserem a gwiazdą. Mój układ z Björk bardzo przypomina stosunki małżeńskie: zaczyna się od natłoku uczuć wszelkiego typu, kreatywności, wydaje się, że czytamy w swoich myślach - a kończy się walką o władzę, mówi von Trier. Film opisuje walkę reżysera o ukończenie produkcji i ból, który być może jest nieodzowny dla tworzenia prawdziwej sztuki.
Tytuł filmu odnosi się do sposobu kręcenia Tańcząc w ciemnościach - z ręki (kamerą, którą obsługuje sam reżyser) oraz za pomocą 100 automatycznych kamer rejestrujących sceny taneczne.


You can’t eat fishing, 1999
reżyseria: Kathrine Windfeld
34 min.

Co się wydarzy, gdy energiczna i przedsiębiorcza Polka zetknie się z leniwym przedstawicielem duńskiego społeczeństwa dobrobytu? Na wyjeździe do Polski, zorganizowanym przez urząd gminy w ramach programu aktywizacji zawodowej, Jens poznaje Renatę. Pewnego dnia Renata pojawia się z walizką w mieszkaniu Jensa w Kopenhadze i tak zaczyna się ich związek. Renata szybko odkrywa, że Jens nie robi nic poza wędkowaniem, piciem piwa i marzeniem o nadejściu życiowego przełomu - kwintesencja bezpiecznego i spokojnego życia na koszt państwa. Ale Renata ma zamiar wziąć sprawy w swoje ręce. Zderzenie jej przedsiębiorczości, pracowitości, optymizmu i woli walki z biernością jej duńskiego chłopaka zadaje kłam duńskim i polskim stereotypom we wzajemnym postrzeganiu się obu narodów.


Kiedy mama i tata są klownami (Nar mor og far er klovne), 2002
scenariusz i reżyseria: Annette Mari Olsen
zdjęcia: Katia Forbert-Petersen
montaż: Annette Mari Olsen, Katia Forbert-Petersen
42 min.

Film dokumentalny pokazujący życie rosyjskiego chłopca, Wiktora, który razem z rodzicami jeździ po Niemczech z niewielkim zespołem cyrkowym. Praca w cyrku jest bardzo ciężka; za zawsze uśmiechniętą twarzą klowna kryje się wielogodzinna wytężona praca, w przypadku chłopca połączona z nauką szkolną. Jedynie przez trzy zimowe miesiące, gdy rodzina mieszka w jednopokojowym mieszkaniu w Moskwie, życie Wiktora podobne jest do codzienności jego rówieśników.