Kazimierz nad Wisłą. Niemal wszyscy mieszkańcy marzą o wyjeździe do USA. Również rodzina Abrama. W Ameryce mieszka już jego wujek z rodziną. Pierwszy emigruje Abram. Zaczyna pracę jako pomywacz. Tęsknotę za domem budzą w nim piosenki śpiewane przez pieśniarkę Bessy. Po pewnym czasie zjawia się jego żona z synkiem. Kobieta zastanawia się, czy warto było wyjeżdżać, bowiem życie na emigracji nie jest lżejsze niż w kraju, a wszyscy czują się zagubieni w wielkim mieście.

W miasteczku zjawia się Gecl - błazen purimowy. Zatrudnia go biedny szewc. Gecl zakochuje się w jego córce, ale ta traci głowę dla wędrownego cyrkowca. Po kilku dniach cyrk odjeżdża. Szewc otrzymuje spadek i postanawia córkę wydać bogato za mąż. W czasie święta Purim Gecl obraża mieszkańców i zostaje wypędzony z miasta. Razem z nim ucieka córka szewca. Przypadkowo spotykają cyrkowa, który się nimi zajmuje. Dziewczyna odnosi sukces jako śpiewaczka. Rodzice zgadzają się na jej ślub z ukochanym.

Do sanatorium przyjęta zostaje trójka brudnych, chorych, głodnych dzieci. Po raz pierwszy w życiu będą przebywać w tak dobrych warunkach. Powoli trójka przybyszów zostaje wciągnięta w codzienne zajęcia. W Zagłębiu strajkują górnicy. Dzieci proponują, by każde z nich oddało jeden dzień swojego pobytu dzieciom z Zagłębia. Gdy turnus kończy się, dzieci muszą wracać do dawnego życia. Są smutne, ale słyszą narastający śpiew. Coraz więcej dzieci trzymających się za ręce, coraz mocniejsza pieśń.

Nissen i Sender ślubują, że ich dzieci pobiorą się. Minęło 18 lat. Młodzi rzeczywiście pokochali się, ale Sender nie chce spełnić przyrzeczenia i przeznacza córkę innemu. W czasie zaręczyn chłopak opętany przez demona pada martwy. W dniu ślubu w dziewczynę wstępuje Dybuk - duch chłopaka. Cadyk wypędza Dybuka, ale dziewczyna umiera. Dopiero po śmierci dusze kochanków mogą się połączyć.

Judeł, dziewczyna przebrana za chłopaka wędruje z ojcem - ona śpiewa i gra na skrzypcach, on na basie. Spotykają podobny duet, ojca i syna. Po krótkim sporze łączą się w jeden zespół. Judeł zakochuje się w chłopaku. Muzycy docierają do Warszawy. Judeł przez przypadek trafia na scenę; swym zabawnym zachowaniem i piosenką "Jidł Mit'n Fidł" odnosi sukces. Chłopak dopiero teraz dowiaduje się, że to dziewczyna i zakochuje się w niej. Oboje płyną na występy do Ameryki.

Dawid nie potrafi utrzymać licznej rodziny i ten obowiązek spada na żonę, Deborę. Starszy syn Majer chce być dentystą, córka ma narzeczonego, ale spotyka się z nauczycielem tańca. Najmłodszy Aron jest utalentowany muzycznie. Dawid w tajemnicy zapożycza się i wyjeżdża do Ameryki. Miriam ucieka z nauczycielem tańca, a Aron dołącza do ojca. Wybucha wojna, Majer ginie, a listy z Ameryki przestają przychodzić. Debora chce odszukać syna i męża. Wyjeżdża i odnajduje syna - teraz sławnego śpiewaka.

W Ciechocinku mieszka osierocona przez matkę rodzina Samedów. Cały ciężar obowiązków rodzinnych spada na najstarszą córkę, spełniającą rolę służącej, opiekunki, gospodyni, nawet swatki. W dodatku nikt jej nie docenia. Dzielną dziewczynę spotka jednak szczęście w osobie szlachetnego kapelmistrza.

Do Palestyny przybywa grupa polskich emigrantów. Kupują kawał pustynnej ziemi i rozpoczynają jej ujarzmianie. Największym problemem jest woda. Przyjeżdżają żony osadników. Nie wszystkim odpowiada życie na pustyni. Arabowie atakują obozowiska osadników świętujących pierwsze zwycięstwo - dokopanie do wody. Bójka zostaje przerwana, gdy Arabowie dowiadują się o wodzie. Arabska dziewczyna opatruje żydowskiego chłopca, a przed oczami osadników przesuwają się wizje wspaniałej przyszłości w Palestynie.