2.07 niedziela
"Spaleni słońcem"
produkcja: Francja , Rosja
gatunek: Dramat 
data premiery: 1996-06-14 (Polska) , 1994-05-21 (Świat) 
reżyseria: Nikita Michałkow
scenariusz: Nikita Michałkow, Rustam Ibragimbekov
zdjęcia: Vilen Kalyuta
muzyka: Edward Artemiew
od lat: 15
czas trwania: 129
dyst.: Solopan 
 
Rok 1936. Pułkownik Siergiej Kotow mieszka z rodziną w podmoskiewskiej daczy. Gospodarz, który uważa się za dobrego przyjaciela Stalina (i za bohatera wojny domowej), jest pewien, że nic złego go juz nie spotka. Wizyta starego przyjaciela żony pułkownika, Dymitra, który jest agentem NKWD, burzy poczucie bezpieczeństwa rodziny - które niestety jest złudne.
 
3.07 poniedziałek
Swój wśród obcych, obcy wśród swoich
(Svoj sredi chuzhikh, chuzhoj sredi svoikh) ZSRR 1974, 97 min
reżyseria: Nikita Michałkow, scenariusz: Eduard Volodarsky, Nikita Michałkow, zdjęcia" Pavel Lebeshev, muzyka: Eduard Artemyev, scenografia: Irina Shreter, Aleksandr Adabashyan
Pełnometrażowy debiut reżyserski Nikity Michałkowa. Brawurowa mieszanina klasycznych elementów filmu sensacyjnego: poszukiwania nieuchwytnego zdrajcy, walka o transport złota potrzebnego nowej władzy sowieckiej, podejrzenie rzucone na człowieka sprawdzonego w walce i jego samotna, szaleńczo śmiała akcja we wrogim obozie. Opowieść pełna zaskakujących zwrotów akcji, osadzona w latach dwudziestych.
 
4.07 wtorek
Niewolnica miłości
(Raba Lubwi) ZSRR, 1975, 120 min
reżyseria: Nikita Michałkow, obsada: Elena Sołowiej, Aleksandr Kaljagin
Drugi film Nikity Michałkowa, zrealizowany w konwencji pastiszu melodramatu, zwrócił uwagę światowej krytyki na oryginalny styl młodego reżysera. Pełna ironii wizja środowiska rosyjskich filmowców w obliczu narastającej fali rewolucyjnych przemian. W niewielkim miasteczku, aktualnie zajętym przez białogwardzistów, ekipa filmowa z Moskwy pracuje nad zdjęciami do melodramatu "Niewolnica miłości". W rolach głównych wystąpią - wielka gwiazda niemego kina Olga Wozniesienskaja i nie mniej sławny amant Maksakow. Operator kamery, nastawiony prorewolucyjnie Wiktor, nie tylko nielegalnie filmuje sceny aresztowań i wykonywania wyroków śmierci, postanawia także wprowadzić Olgę w znaczenie przemian, którymi wstrząsana jest Rosja. Artystka zaczyna pomagać zakochanemu w niej filmowcowi, a nawet ratuje mu życie...
 
5.07 środa
"Niedokończony utwór na pianolę "
(Neokonchennaya pyesa dlya mekhanicheskogo pianino)
ZSRR, 1977, 103 min
reżyseria: Nikita Michałkow,
scenariusz na podstawie opowiadania Antoniego Czechowa: Aleksandr Adabashyan, Nikita Michałkow,
zdjęcia: Pavel Lebeshev,
muzyka: Eduard Artemyev,
scenografia: Aleksandr Samulekin, Aleksandr Adabashyan
 
Doskonała adaptacja jednego z opowiadań Antoniego Czechowa, dokonana przez Nikitę Michałkowa. Reżyserowi udało się idealnie przekazać w niej, to co najważniejsze w twórczości rosyjskiego pisarza: liryzm, melancholię i specyficzną aurą niepokoju moralnego. Akcja filmu rozgrywa się w scenerii prowincjonalnej Rosji z początku XX wieku. W letnią niedzielę zjeżdża się do dworku generałowej Anny Wojnicewej cała arystokracja z okolicy. Wśród zaproszonch gosci znalazł się również lekceważony przez wszystkich, ubogi szlachcic Michaił Wasiliewicz Płatonow [Aleksandr Kaljagin]. W młodości zapowiadał się jako wielki romantyk, buntownik i reformator, a skończył na roli wiejskiego nauczyciela, który nie dorasta młodzieńczym ideałom. Dosyć niespodziewanie, spotyka on tutaj swoją dawną miłość - Zofię Jegorowną [Jelena Sołowiej]. Kobieta, która nigdy nie przestała go kochać, składa mu propozycję rozpoczęcia nowego życia u swojego boku. W pierwszym odruchu mężczyzna daje się porwać dawnej namiętności, jednak w ostatniej chwili okazuje się zwykłym tchórzem i oportunistą...
 
6.07 czwartek
"Kilka dni z życia Obłomowa"
(Neskolko dnej iz zhizni I.I. Oblomova)
ZSRR 1979 
Reżyseria    Nikita Michałkow
Scenariusz    Nikita Michałkow 
Obsada    Oleg Tabakow  Yelena Solovey  Nikołaj Burlajew 
Czas trwania: 140 minut
 
7.07 piątek
Pięć wieczorów
(Pyat vecherov) ZSRR 1979, 103 min
reżyseria Nikita Michałkow scenariusz Aleksandr Adabashyan, Nikita Michałkow zdjęcia Yuli Kim (I), Pavel Lebeshev scenografia Aleksandr Adabashyan, Aleksandr Samulekin na podstawie: sztuki Aleksandra Wołodina
 
Kameralny dramat zrealizowany w niespełna trzy tygodnie - w przerwie pomiędzy dwiema wielkimi produkcjami w.g. Czechowa: Niedokończony utwór na pianolę i Pięć dni z życia Obłomowa. Osadzona w latach 50-tych, pełna wnikliwych obserwacji refleksja nad niezbyt udanym życiem dwojga ludzi, próbujących odbudować uczuciowe więzy przerwane przez wojnę. Wybitne role Ludmiły Gurczenko
 
8.07 sobota
Krewniacy
(Rodnia) ZSRR 1981
reżyseria: Nikita Michałkow, scenariusz: Wiktor Mierieżko, zdjęcia: Pavel Lebeshev, scenografia: Aleksandr Adabashyan
 
Komedia z nutą liryczną. Żyjąca z dala od zgiełku wielkich aglomeracji Maria Konowałowi odwiedza swoją córkę mieszkającą w dużym mieście. Sytuacja, jaka zastaje w jej domu, jest co najmniej frapującą. Prowadząca nowoczesny styl życia Nina właśnie rozstaje się z mężem planując związek z żonatym jeszcze mężczyzna. Wsłuchująca się w rockowe rytmy kilkuletnia wnuczka traci kontakt z otoczeniem. Urażony w swych ambicjach zięć gotów jest jedynie upokorzyć teściową. Mieszkający w tym mieście były mąż - wielka młodzieńcza miłość Marii - okazuje się schorowanym, samotnym, tuzinkowym pijakiem, bez wigoru, którym czarował Marie i kobiety, dla których ją porzucił. Zorientowana Konowałowi spontanicznie postanowiła pomóc swej rodzinie , ale przynosi to zgoła przeciwne efekty.
 
9.07 niedziela
Bez świadków
(Biez swidietielej), ZSRR 1983
reżyseria Nikita Michałkow scenariusz na podstawie sztuki Sofii Prokofiewej Biesiada bez świadków :Nikita Michałkow, zdjęcia Pavel Lebeshev scenografia Aleksandr Adabashyan,
 
Teatralny film, pozbawiony prawie wydarzeń, ale za to z ogromnym wewnętrznym dramatyzmem, podkreślanym dodatkowo grą aktorską. Akcja filmu ogranicza się do dialogów i monologów z zachowaniem jedności czasu i miejsca. Na ekranie oglądamy dwoje ludzi. Nie znamy ich imion - z tego powodu sytuacja nabiera większego wymiaru, a osoby dramatu stają się symbolem ją uogólniającym. Tych dwoje przez kilkadziesiąt minut pozostaje ze sobą, bez świadków. Oceniają swoje postawy i dotychczasowe życie. Śledzimy ich gesty i twarze.