Opisy filmów:
ŚWIĘTA RODZINA | LA SAGRADA FAMILIA
reż. Sebastián Campos, Chile 2005, 99'
Grand Prix MFF ERA NOWE HORYZONTY - Wrocław 2006
Festiwal Latynoamerykański w Tuluzie 2006
nagroda dla najlepszego filmu
nagroda FIPRESCI
Dobrze sytuowana chilijska rodzina spędza Wielkanoc w swoim domu przy plaży. Apodyktyczny ojciec, wzięty architekt trwa w odwiecznym konflikcie z synem, studentem architektury. Rodzinne napięcia dochodzą do głosu mimo świątecznej atmosfery, sprowokowane dawno oczekiwaną wizytą narzeczonej syna. Dziewczyna burzy resztki spokoju swoją żywiołową, sensualną naturą. Jest zawodową aktorką, wplątuje obu mężczyzn w przewrotną grę. Pechowy zbieg okoliczności powoduje, że matka zmuszona jest wyjechać. Podczas jej nieobecności pozbawiona równowagi rodzina pogrąży się w chaosie.
|
TAŃCZĄC W UTOPII | SONHOS E DESEJOS
reż. Marcelo Santiago, Brazylia 2006, 93'
Najlepsza aktorka Festiwalu Filmów Brazylijskich Gramado 2006
Brazylia, późne lata 60. Studentka uniwersytetu Cristiana ma romans z Saulo, swoim profesorem literatury. Miłość w tym związku podsycają wyznawane przez kochanków rewolucyjne idee. W obliczu represji profesor rzuca uniwersytet, wstępuje do zbrojnej organizacji i razem z ukochaną żyje w ukryciu. Kiedy Saulo uczestniczy w akcjach, Cristiana dostaje zadanie opiekowania się poszukiwanym towarzyszem walki, który dla bezpieczeństwa dziewczyny nie pokazuje swojej ukrytej pod kapturem twarzy. Uciekinier jest baletmistrzem, wielbicielem Niżyńskiego. Powoli relacja między nimi zmienia się z powinowactwa poglądów politycznych w erotyczną fascynację.
CIEŃ | EL CUSTODIO
reż. Rodrigo Moreno, Argentyna/Niemcy/Urugwaj/Francja 2005, 93'
MFF w Berlinie 2006
nagroda Alfreda Bauera
FF w Bogocie 2006
główna nagroda dla najlepszego filmu
główna nagroda dla najlepszego reżysera
specjalne wyróżnienie za rolę męską - Julio Chávez
MFF w San Sebastián 2006
nagroda Horyzonty dla najlepszego filmu latynoamerykańskiego
Ruben (Julio Chávez) jest ochroniarzem ministra. Stanowisko to wymaga od niego dyspozycyjności, cierpliwości, dyskrecji, lojalności, a nade wszystko ciągłej uwagi, by usuwać wszelkie przeszkody z drogi swojego pracodawcy, w dodatku - bycia niewidzialnym. Ruben jest cieniem ministra. Zarówno w sytuacjach publicznych jak i prywatnych. W wolnym czasie, wyćwiczony w obserwacji, rysuje. Nie jest jednak artystą, nie jest też nikim ważnym, kogo nie można by zastąpić kimś innym. Zwykle milczy, mieszka sam, od czasu do czasu odwiedza w szpitalu niezrównoważoną psychicznie siostrę, jego życie sprawia wrażenie bardzo precyzyjnie zaprojektowanego. Twarz Rubena tylko chwilami ujawnia delikatny ślad napięcia, przeczucie utraty kontroli, do której niechybnie dojdzie.
ZBRODNIA INTYMNA | CRIME DELICADO
reż. Beto Brant, Brazylia 2005, 85'
FF Rio de Janerio 2005
nagroda FIPRESCI
nagroda dla najlepszego reżysera
Festiwal Kina Brazylijskiego Miami 2006
najlepszy scenariusz i zdjęcia
Znakiem rozpoznawczym Antonia - cenionego krytyka teatralnego - jest kontrola nad rzeczywistością. Wydaje się, że nic nie umknie jego zmysłowi obserwacji, nic nie zakłóci doskonałości krytycznej analizy. Zarówno kariera zawodowa Antonia, jak I jego osobowość zbudowane są na powadze i racjonalnej wiedzy. Do czasu.
Antonio poznaje w barze atrakcyjną dziewczynę. Bezdomna Ines jest modelką, pozuje nago staremu malarzowi, którym jest zafascynowana. Jej niespokojna natura nie współgra z racjonalnymi schematami, jakie rządziły życiem Antonia. Zakochany I zazdrosny, zaskoczony własnymi pragnieniami, w związku z Ines odkryje nieznany dotąd smak ryzyka.
OSTATNIE SPOJRZENIE | LA ÚLTIMA MIRADA
reż. Patricia Arriaga, Meksyk 2006, 124'
MFF Guadalajara 2006
nagroda publiczności
MFF Kair 2006
nagroda FIPRESCI
Festiwal Latynoamerykański San Francisco 2006
najlepszy film
Homero, popularny artysta z Querétaro w wieku 48 lat odkrywa, że odziedziczył po ojcu szczególny rodzaj ślepoty - najpierw coraz gorzej rozpoznaje kolor czerwony, niebieski i zielony. W rezultacie grozi mu całkowita utrata wzroku. Choroba postępuje, a Homero próbuje zachować w pamięci świat taki, jakim go przez lata oglądał. Zwraca ku niemu swoją dotąd rozproszoną uwagę. Przygarnia psa, odwiedza prostytutki, wreszcie zakochuje się w pielęgniarce niewidomego ojca.
Równolegle toczy się akcja drugiej historii, jej bohaterką jest 17-letnia Mei, która rozpoczyna pracę w Chińskim Galeonie, starej stacji kolejowej, przerobionej na dom publiczny.
Oboje walczą o przeżycie w nowych okolicznościach: Homero powoli ślepnąc, Mei zarabiając w Chińskim Galeonie pieniądze, które będzie mogła wysłać rodzinie.
KIEDY MIJAJĄ GODZINY | CÓMO PASAN LAS HORAS
reż. Inés de Oliveira Cézar, Argentyna 2005, 85'
Nagroda FIPRESCI MFF Saloniki 2005
Najlepszy film nakręcony przez kobietę MFF Gibara 2006
Najlepszy film, montaż, zdjęcia i aktor MFF Tandil 2006
Film pokazuje 12 godzin z życia pewnej rodziny. Mężczyzna opowiada kobiecie możliwe wersje ich wspólnego życia, po czym wyjeżdża z ich synem nad morze. Chłopiec rozmawia z kimś, głaszcze psy, potem spacerują po plaży, spotykają rybaków, ucinają sobie drzemkę kładąc się na piasku. W tym czasie kobieta zabiera chorą matkę na wieś, spacerują po lesie, jedzą obiad, siedzą przy kominku. Już od pierwszych scen filmu rzucają się w oczy zdeformowane obrazy - rozciągnięte, jakby zachwiane. Bez wątpienia są piękne, choć nie jest to piękno niewinne. Niosą w sobie potencjał niby wytłumionych emocji, przeczucie nagłej, przejmującej nieobecności, z którą rodzina będzie musiała się zmierzyć.
DZIEWCZYNA NA KAMIENIU / LA NINA EN LA PIEDRA
reż. Marise Sistach, Meksyk 2006, 104'
Najlepszy film MFF Guadalajara 2006
3 nominacje do nagród Meksykańskiej Akademii Filmowej
Autorka świetnych Fiołkowych perfum w swoim nowym filmie kontynuuje opowieść o przemocy wśród meksykańskiej młodzieży. Mati i Gabino chodzili ze sobą jeszcze w podstawówce, jednak Mati niespodziewanie zrywa z chłopakiem. Gabino nie potrafi pogodzić się z utratą narzeczonej, którą szczerze kocha, i którą pożąda. Jednak nastolatka jest zadłużona w swoim nauczycielu i ani myśli wracać do dziecinnego, jej zdaniem, Gabino. Korzysta z każdej okazji, by poniżyć błagającego o jej względy chłopaka, który staje się coraz bardziej nieobliczalny.
ZŁA GODZINA | O VENENO DA MADRUGADA
reż. Ruy Guerra, Brazylia 2005, 118'
Festiwal Kina Brazylijskiego Brasilia 2005
najlepsza scenografia i zdjęcia
Film jest adaptacją jednej z najsłynniejszych nowel Gabriela Garcí Márqueza Zła godzina, w której dwie rywalizujące ze sobą rodziny walczą o władzę nad miastem z przedstawicielami magistratu, kościoła i sądu. Każdy sposób narzucenia swojej woli innym znajduje tu uzasadnienie, nawet jeżeli zasięg wpływu obejmuje zaledwie miejsce biedne i obłąkane. Na uwagę zasługuje forma tego filmu. Adaptacja Guerry ma w sobie wiele z mrocznego nastroju dzieł Henri-Georgesa Clouzota, stworzony w niej absurdalny świat jest niby wyjęty z filmów Luisa Bunuela. Jedyną stałą wizualną i psychologiczną w tej subtelnie fotografowanej przestrzeni wydaje się deszcz, przełamujący nocne, ekspresjonistyczne światło diabelskiej godziny.
MADEINUSA | MADEINUSA
reż. Claudia Llosa, Peru/Hiszpania 2005, 100'
Nagroda FIPRESCI - MFF Rotterdam 2006
Święta Wielkanocne to szczególny czas dla peruwiańskich Indian. Dni przed zmartwychwstaniem postrzegają jako "czas bez Boga". Przez tysiąclecia rozwijali swą cywilizację odcięci od reszty świata, lecz od konkwisty ich obyczaje mieszają się z tradycją katolicką. Wierzą, że Jezus pochowany w grocie nie widzi, co dzieje się na świecie, więc ludzie mogą dać upust swoim grzesznym instynktom. Naczelnik jednej z indiańskich wiosek pożąda swojej córki Madeinusy, lecz powstrzymuje go strach przed karą boską. Niecierpliwie czeka na początek świąt, by bezkarnie dać upust swoim żądzom. W przeddzień świąt do wioski przyjeżdża biały chłopak z Limy, którego Madeinusa bierze za swojego Zbawiciela. Gringo, nie ma pojęcia o miejscowych obyczajach, traktuje Indian z wyższością, co okaże się dla niego zgubne.
MEZCAL | MEZCAL
reż. Ignacio Ortiz, Meksyk 2005, 90'
FF Malaga 2005
najlepszy film latynoamerykański
Meksykańska Akademia Filmowa 2005
Złoty Ariel za najlepszy film oraz nagrody za najlepsze zdjęcia, scenografię, muzykę i dźwięk
Mezcal Ignacio Ortíza, autora prezentowanych podczas czwartej edycji festiwalu Dobranocek dla krokodyli, został uznany za najlepszy film meksykański 2005 roku.
Scenariusz filmu powstał na podstawie powieści Malcolma Lowry'ego Pod wulkanem. Wśród jego bohaterów - bywalców tawerny gdzieś na końcu świata - znajdziemy szukającą męża Laurę, opuszczonego przez żonę pisarza Antonio i Ismaela, powracającego, by wyrównać rachunki z rodziną chłopca, którego zabił 50 lat wcześniej. Barmanka szczodrze rozlewa do kieliszków mezcal. Historie, opowiadane przez Ignacio Ortiza, kręcą się wciąż wokół alkoholu i przybierają coraz to inną formę, w zależności od tego, kto go akurat wypija.
PSIA BUDA | LA PERRERA
reż. Manuel Nieto Zas, Urugwaj 2006, 105'
MFF San Sebastian
Kurorty na całym świecie po wyjeździe ostatnich wczasowiczów zapadają w letarg, a wraz z nimi ich mieszkańcy. David studiował przez jakiś czas w stolicy, ale siła przyciągania jego rodzinnej miejscowości, niczym czarna dziura, wciągnęła go z powrotem. Śpi do południa, pali jointy i chyba tylko z nudów zaczyna budować dom. Ponieważ pomagają mu przyjaciele podobni do niego, nie wszystko idzie jak powinno. Film debiutującego reżysera jest czymś więcej niż tylko opowieścią o młodym zagubionym chłopaku. To także metafora kraju, który od kilku dziesięcioleci trwa w przedziwnym stanie zawieszenia, między dawnym bogactwem, a przemykającym gdzieś obok nowoczesnym światem.