Opisy filmów


Bar El Chino / El Chino (Argentina, 2003, 100')
Reżyseria: Daniel Burak
Scenariusz: Mario Norberto Lion, Daniel Burak, Beatriz Pustilnik
Zdjęcia: Segio Dotta
Aktorzy: Boy Olmi, Jimena Latorre
Produkcja: Mario Norberto Lion VOCACIÓN S.R.L

Bar "El Chino" to kultowe miejsce; uosabia dawne wartości i ideały, związane z życiem i tangiem, z którymi identyfikują się jego stali bywalcy z dzielnicy. Jeden z nich przychodzi do baru regularnie na spotkania z tangiem, i postanawia nakręcić film dokumentalny. Opowieść o historii baru splecie się w czasie z szaloną miłością bohatera, i trudną sytuacją społeczną i ekonomiczną Argentyny. Melancholia, lojalność, wierność i wiara w starych przyjaciół sprawiają, że atmosfera tego legendarnego baru jest jak antidotum na wszystkie zmiany zachodzące w buenosaireńskiej społeczności. W tym kontekście, dokończenie dokumentu stanie się dla głównego bohatera palącą potrzebą.

Bar "El Chino" es un emblemático boliche en cuyos parroquianos se encarnan unos valores pasados de moda, que los identifican respecto a su visión tanto del tango como de la vida en general. Uno de los asistentes habituales a las sesiones tangueras decide rodar un documental cuya producción se mezclará con la tórrida historia de amor que inicia con su ayudante y con la complicada situación social y sobre todo económica del país. La melancolía, la fidelidad y el culto a los viejos amigos crean en este legendario bar una atmósfera que sirve de antídoto a las intrusiones del tiempo en los ideales más genuinamente portenos. En este ambiente, terminar el documental se convertirá en una necesidad vital del protagonista.


Porwana / Cautiva (Argentyna, 2003, 120')
Reżyseria: Gastón Luis Biraben
Scenariusz: Gastón Luis Biraben
Aktorzy: Bárbara Lombardo, Silvia Bayle, Osvaldo Santoro, Mercedes Funes, Hugo Arana, Susana Campos
Produkcja: Gastón Luis Biraben, Amanecer Producciones

Cristina ma 15 lat i mieszka na przedmieściach Buenos Aires. Pewnego dnia zostaje wywołana z lekcji i postawiona przed sądem. Okazuje się, że są dowody na to, iż w rzeczywistości jest Sofią Lombardo, córką pary młodych architektów, którzy zaginęli bez wieści podczas "brudnej wojny" w latach siedemdziesiątych, kiedy to tysiące osób zostało porwanych przez juntę wojskową i nigdy nie wróciły do swoich rodzin. W tym debiutanckim filmie, argentyński reżyser porusza w sposób emocjonalny, a zarazem wyważony i konkretny, problem nielegalnej adopcji dzieci tzw. "znikniętych" w trudnych czasach dyktatury wojskowej.

Cristina es una joven de quince anos que vive en un suburbio de Buenos Aires. De repente, en una manana le hacen salir de su clase y es llevada ante un juez. Allí se le asegura tener pruebas de que ella es, en realidad, Sofía Lombardi, la hija de una pareja de jóvenes arquitectos desaparecidos durante la "guerra sucia" de la década de los setenta, cuando miles de personas fueron secuestradas por las fuerzas armadas para no ser vistas nunca más. En esta, su primera película, el director argentino hace un estudio emocionante, equilibrado y muy preciso del problema de la adopción ilegal de ninos de desaparecidos por parte de los poderes fácticos argentinos durante la reciente dictadura.


Rachunek zysków i strat / Sumas y restas (Kolumbia, 2003, 100')
Reżyseria: Víctor Gaviria
Scenariusz: Víctor Gaviria y Hugo Restrepo
Zdjęcia: Rodrigo Lalinde
Aktorzy: Juan Carlos Uribe M., María Isabel Gaviria L., Fredy York Monsalve, Fabio Restrepo, José Rincón, Ana María Naranjo
Produkcja: Víctor Gaviria, La Ducha Fría y Enrique Gabriel

Santiago jest inżynierem z Kolumbii, pracuje w firmie budowlanej w Medellín. Pochodzi z dobrej rodziny, jest wykształcony i rozsądny, ale znalazł się w finansowym dołku. Jego starzy przyjaciele odnoszący kolejne sukcesy, kryzys społeczno-ekonomiczny i polityczna niepewność sprawią, że zaangażuje się w handel kokainą i powróci do uzależnienia, które będzie dla niego jedyną drogą zachowania statusu i poczucia własnej godności.

Santiago es un ingeniero de Colombia que vive de su empresa promotora inmobiliaria en Medellín. Es de buena familia, culto, reflexivo y prudente, pero pasa por apuros económicos. Sus viejos amigos, los nuevos triunfadores sociales, las depresiones económicas, la incertidumbre política, la vida, empujan a Santiago a meterse en negocios con la cocaína, a volver a su adicción como único medio de conservar el estatus de su familia y su propia autoestima.


Stawiacz / Parapalos (Argentyna, 2004, 93')
Reżyseria: Ana Poliak
Scenariusz: Santiago Loza, Ana Poliak, Adrián Suárez
Zdjęcia: Víctor González, Alejandro Fernández Mouján
Aktorzy: Adrián Suárez, Nancy Torres, Roque Chappay
Produkcja: Ana Poliak, Producción Juncal

Daniel to młody chłopak, który przyjeżdża do Buenos Aires znajduje pracę w jednej z ostatnich kręgielni w mieście, której jeszcze nie zautomatyzowano. Ustawia ręcznie kręgle trafione przez graczy. Mieszka w domu swojej kuzynki, której prawie nie widuje - gdy wraca do domu ona zwykle już wychodzi do pracy, a kiedy ona wraca, on jeszcze śpi. Ciekawy drugiego człowieka i pełen wewnętrznego spokoju Daniel odkrywa, że każda z osób, którą poznaje w nowej pracy i ciemności nocy, na swój sposób martwi się o innych.

Daniel es un joven que llega a Buenos Aires y comienza a trabajar en una de las pocas boleras manuales que aún quedan en la ciudad. Lo hace de "parapalos", es decir, pone de pie los bolos que tiran los clientes. Vive en casa de su prima, a la que apenas ve porque cuando llega ella, la prima se ha ido, cuando ella vuelve, el está todavía acostado, cuándo se va aún ella duerme. La curiosidad por el otro y la paz interior de Daniel, hacen brotar lo mejor de cada personaje al que conoce en su nuevo trabajo, personajes todos ellos que se mueven en la clandestinidad de la noche pero que, a su manera, se preocupan por los demás.