Nagroda za Całokształt Twórczości dla Polskiego Reżysera ze Szczególną Wrażliwością Wizualną zostanie wręczona podczas tegorocznego Festiwalu Andrzejowi Żuławskiemu. Kapituła Plus Camerimage 2008 postanowiła uczcić jednego z najwybitniejszych, a zarazem kontrowersyjnych polskich reżyserów, który większość swoich filmów zrealizował poza granicami kraju. Poprzednio tego typu nagrodę odebrał podczas Plus Camerimage 2007
Roman Polański.
Debiutował jako asystent Andrzeja Wajdy przy filmach "Samson", "Miłość dwudziestolatków" i "Popioły". Pierwsze krótkometrażowe filmy, "Pieśń triumfującej miłości" oraz "Pavoncello", zrealizował w 1967 roku dla polskiej telewizji. Publikował w tym czasie recenzje filmowe w tygodniku "Film" i miesięczniku "Kino", a także utwory poetyckie we "Współczesności". Wydał również powieść, która została natychmiast wycofana przez cenzurę. Swój debiut fabularny zrealizował w 1971 roku na podstawie scenariusza, napisanego wspólnie z ojcem, zatytułowanego "Trzecia część nocy". Wizjonerski i oryginalny film, szokujący drastycznością i pełną ekspresji rolą
Małgorzaty Braunek, wywołał skrajnie różne opinie w kraju artysty, poza jego granicami natomiast dostrzeżono talent Żuławskiego i wskazywano na niezwykłe nowatorstwo oraz ekscentryczną osobowość młodego reżysera. Po zatrzymaniu przez cenzurę jego kolejnego filmu Diabeł z 1972 roku, Żuławski postanowił wyjechać do Francji, gdzie spędził wcześniej młodość i studiował reżyserię oraz nauki polityczne. We Francji nakręcił "Najważniejsze to kochać" z
Romy Schneider i
Klausem Kinskim w rolach głównych, a następnie powrócił do Polski by zrealizować swój najambitniejszy projekt, superprodukcję s-f "Na srebrnym globie". Po dwóch latach pracy władze PRL-u nakazały przerwać zdjęcia, wskutek czego Żuławski ponownie porzucił Polskę.
W 1980 roku sfilmował "Opętanie" z
Isabelle Adjani, które przez wielu krytyków uważane jest za najwybitniejsze dzieło w jego dorobku filmowym. Zrealizowane w latach 80. filmy, w większości których obsadzał wówczas
Sophie Marceau, nieustannie przynosiły artyście rozgłos, dzieląc widownię i krytyków na fascynatów oraz zagorzałych przeciwników jego trudnego i kontrowersyjnego stylu. Ostatni film Żuławskiego, "Wierność", z 2000 roku, należy do tej grupy artystycznych dokonań reżysera, które określa się mianem znakomitych.
Dorobek artystyczny Żuławskiego obejmuje w sumie 12 filmów fabularnych, z czego znakomitą część krytycy uznali za genialne, a także ponad 20 książek, o których pisze się, że są niezwykle wyrafinowane intelektualnie. Międzynarodową sławę zyskał jednak dzięki filmom, których oryginalny styl pełen ekspresji wywołuje w widzach skrajne emocje. Artysta sięga po rozmaite artystyczne środki, łamiąc wszelkie normy i konwencje. W ośrodku każdej historii obsadza postać kobiecą, której nadaje status medium. W opublikowanym ostatnio wywiadzie-rzece reżyser ujawnił źródła swych inspiracji, natchnienia i ......tortur, które, jak sam przyznał, są główną siłą sprawczą jego filmów. Żuławski to wybitna postać współczesnego kina, która przez długie lata zmagała się z niedostosowaniem do zastanej rzeczywistości. To właśnie droga pod prąd przyniosła Żuławskiemu najznakomitsze rezultaty, bowiem dzięki takim filmom, jak "Trzecia część nocy", "Diabeł" czy "Opętanie" krytycy filmowi uznawali go raz po raz za objawienie.
W naszym kinie zostaną pokazane 3 z 12 filmów Andrzeja Żuławskiego: