Władza, pieniądze i krew - oto wartości, z którymi mieszkańcy prowincji Neapolu i Caserty stykają się każdego dnia. Nie mają wyboru, muszą podporządkować się zasadom, jakie narzuca "system" - Camorra. Niewielu z nich może myśleć o "normalnym" życiu.

Pięć historii zostało splecionych w tym drastycznym scenariuszu, osadzonym w okrutnym i pozornie fikcyjnym świecie, który jest głęboko zakorzeniony w rzeczywistości.

Don Ciro jest il sottomarino. Płaci rodzinom więźniów, którzy są członkami jego klanu, klanu, który ma niekwestionowaną władzę na terytorium. Jest czujny, dyskretny i wykonuje swoją pracę bez zbytniego zaangażowania. Ale w pewnym momencie klan zaczyna się rozpadać. Don Ciro nie wie już, czyich słuchać rozkazów. Zaczyna bać się o własne życie.

Toto ma 13 lat i nie może się doczekać, kiedy będzie "dorosły". Zaczyna więc swoją naukę w szkole życia, aż pewnego dnia staje przed trudnym wyborem, musi podjąć nieodwracalną decyzję.

Marco i Ciro myślą, że żyją w filmie Briana de Palmy, ale w obliczu "systemu" są tylko dwójką przybłędów, których brawura zakłóca rutynę biznesu.

Roberto jest absolwentem uniwersytetu i chce zacząć pracę. Franco daje mu wielką szansę, stałe zatrudnienie i perspektywę bardzo dobrych zarobków, oferuje mu pracę w branży toksycznych odpadów. Rzeczywistość okazuję się jednak zbyt trudna do zaakceptowania dla Roberta.

Pasquale jest utalentowanym krawcem, który potajemnie pracuje dla małego przedsiębiorstwa wykonującego prace na zlecenie przemysłu haute couture. Chińscy rywale dają mu możliwość przekazania sekretów jego branży. Pasquale poddaje się pokusie, narażając swoje życie na niebezpieczeństwo.


Reżyser o filmie

Surowy materiał, nad którym pracowałem, kręcąc Gomorrę, był tak mocny wizualnie, że filmowałem go najprościej jak to było możliwe, tak, jakbym by przechodniem, który znalazł się tam przez przypadek. Była to dla mnie najlepsza droga odtworzenia uczuć, których doświadczyłem, tworząc ten film.


Matteo Garrone

Reżyser i scenarzysta

Matteo Garrone urodził się w Rzymie w roku 1968. Skończył szkołę w roku 1986, następnie pracował jako asystent operatora i spędził wiele lat, malując obrazy. W roku 1996 zdobył nagrodę Sacher za swój krótki film Silhouette. W 1997, wyreżyserował swój pierwszy film fabularny Terra di Mezzo, produkcji jego własnej firmy Archimede, w dystrybucji Tandem. Silhouette zdobyło Nagrodę Specjalną Jury oraz Nagrodę Cipputi na Festiwalu Filmowym w Turynie. W 1998 nakręcił dokument Oreste Pipolo, fotografo di matrimoni w Neapolu, w tym samym roku stworzył też swój drugi pełnometrażowy film Ospiti, który zdobył Nagrodę Kodaka na Festiwalu Filmowym w Wenecji oraz Wyróżnienie Specjalne na Festiwalu Filmowym w Angres, a także nagrodę dla najlepszego filmu na Festiwalu Filmowym w Walencji i Nagrodę Kodaka na Festiwalu Filmowym w Mesynie. Jego trzeci pełnometrażowy film Estate romana (2000) był prezentowany na Festiwalu Filmowym w Wenecji.

Matteo Garrone zyskał uznanie publiczności i krytyki za film Imbalsamatore, L' (2002), zaprezentowanego podczas 55. Festiwalu Filmowego w Cannes w ramach Director's Fortnight. Film zdobył Nagrodę David di Donatello za najlepszy scenariusz oraz dla najlepszego aktora drugoplanowego, a także nagrody Nastro d'argento i Ciak d'Oro za najlepszy montaż i Nagrodę Felliniego dla najlepszego producenta, za najlepszy scenariusz, zdjęcia, scenografię oraz dystrybucję. Film zdobył także Nagrodę Specjalną Jury w ramach Pasolini Film Awards. W 2005 roku, Matteo Garrone wziął udział w 54. Festiwalu Filmowym w Berlinie ze swoim filmem Primo amore, który zdobył Srebrnego Niedźwiedzia w kategorii najlepsza muzyka. Film zdobył również w tej kategorii nagrody Nastro d"argento oraz David di Donatello.


Roberto Saviano

Autor i scenarzysta

Roberto Saviano urodził się w Neapolu w roku 1979. Mieszkał pomiędzy Neapolem a Casertą. Uzyskał dyplom wydziału filozofii Uniwersytetu w Neapolu Federico II, gdzie był studentem Francesco Barbagallo, profesora historii południowej Italii. Był członkiem grupy badawczej ds. Camorry i przestępczości; współpracował z magazynem "L'Espresso" oraz dziennikiem "La Repubblica".

"Gomorra" to jego pierwsza powieść, która sprzedała się w ponad 1,200,000 egzemplarzach we Włoszech, została przetłumaczona w 33 krajach. Roberto Saviano łączy literaturę i dziennikarski reportaż, aby opisać rzeczywistość neapolitańskiego świata przestępczego. Jest laureatem nagrody Giancarlo Siani oraz Viareggio Repaci.

Sukces książki i jej wyraźnie dokumentalny charakter okazał się groźny dla samego autora. Roberto Saviano jest chroniony przez policję od 13 października 2006 roku. Po szeregu gróźb jakie pojawiły się pod jego adresem, uznano, że pisarz znajduje się w śmiertelnym niebezpieczeństwie


Imperium zła

Włoska przestępczość zorganizowana to działalność, która generuje wojnę. Odpowiada ona za 10,000 śmierci w przeciągu ostatnich trzydziestu lat. Zgodnie z oficjalnymi danymi mniej ofiar pochłonął konflikt izraelsko-palestyński od czasu powstania Intifady. To "przedsięwzięcie" jest również jednym z najpotężniejszych w całej Italii i jednym z bastionów europejskiej ekonomii, którego biznes szacowany jest na 150 bilionów euro rocznie. Cała grupa FIAT posiada globalny obrót 58 bilionów euro rocznie.

W przeciągu ostatnich trzydziestu lat sama Camorra wymordowała 4,000 ludzi, więcej niż jakakolwiek inna organizacja przestępcza czy grupa terrorystyczna. Zabiła więcej ludzi niż IRA, ETA i islamskie grupy terrorystyczne, więcej niż Cosa Nostra. Liczne klany, które tworzą Camorrę podzieliły gęsto zaludnione tereny prowincji Neapolu i Caserty. Granice tego niewidocznego królestwa poszerzają się każdego dnia, wszystkim rządzą klany.

Camorra zdobywa pieniądze nie tylko poprzez nielegalny handel narkotykami, bronią czy "ochronę" ale także przez biznes w takich sektorach jak branża budowlana, turystyka, tekstylia, transport, benzyna, dystrybucja, jedzenie, supermarkety, restauracje, sklepy, kina czy banki. Ogromne przychody generowane przez nielegalną działalność są następnie inwestowane w liczne legalne przedsięwzięcia, idące daleko poza granice narodowe, od Tajwanu po Aberdeen. Camorra kupiła udziały w rekonstrukcji dwóch wież w Nowym Jorku.

Posiada tysiące członków na każdym szczeblu społecznym. Lekarze, biznesmeni, chemicy, inżynierowie, pracownicy etatowi, śmieciarze i zamiatacze ulic, psychologowie, właściciele sklepów spożywczych, krawcy, rolnicy. Cammora gromadzi również dzieci, które są "zatrudniane" jako dealerzy narkotykowi, kurierzy, czatownicy, a nawet żołnierze, którzy w jednym momencie z nastolatków przeobrażają się w morderców. Jak podaje Państwowy Departament Anty-mafijny, mafie we Włoszech posiadają armie liczące 25,000 żołnierzy oraz 200,000 supporterów.

Dzięki konkurencyjnym cenom Camorra ma monopol na odprowadzanie toksycznych odpadów. Przez ponad trzydzieści lat firmy z północnej i południowej Italii z pomocą mediatorów związanych z przedsiębiorstwami Camorry odprowadzały odpady na terenach południowych Włoch, zatruwając ziemie rolnicze i powodując gwałtowny wzrost występowania nowotworów wśród populacji. Gdyby nielegalne odpady, którymi zarządzają klany zostały zgromadzone, utworzyłyby górę wysokości 14,600 metrów o średnicy trzech hektarów, prawie dwukrotnie przewyższającą najwyższą górę świata, której szczyt Mount Everest ma zaledwie 8,850 metrów wysokości.

W sektorze mody Camorra prowadzi produkcję fałszywych markowych ubrań, jest również zaangażowana w produkcję ubrań najbardziej prestiżowych włoskich kreatorów mody poprzez szeroką sieć nielegalnych przedsiębiorstw, które są zależne od Camorry.

Scampia, miejscowość położona na północ od Neapolu, jest uważana za największy "otwarty" narkotykowy market na świecie. Dzienny handel narkotykami to dla jednego klanu około 500,000 euro. To właśnie tam zrodziła się wojna wewnątrz jednego z najpotężniejszych klanów, wojna, która zaczęła się w lutym 2004 roku i w zaledwie kilka tygodni spowodowała tuziny śmierci.

Historie, które zobaczycie, zostały zaczerpnięte z prawdziwego życia. Te rzeczy wydarzyły się naprawdę i dzieją się nadal w neapolitańskich dzielnicach takich jak Scampia czy obszary Caserty. Tam, jak w innych miejscach, życia tysięcy kobiet i mężczyzn, często bardzo młodych są we władaniu sił przestępczych i ich przemocy.

Roberto Saviano