Piotr Pasiewicz przedstawia...

PIOTR PASIEWICZ (1979) - grafik, rysownik, performer, a przede wszystkim konsekwentny kreator świata, w którym przesiąknięte metafizyką kształty wyłaniają się ze spontanicznego aktu twórczego. O sobie mówi "samouk", choć studiuje na ASP w Łodzi na Wydziale Malarstwa i Grafiki, oraz "grafomówca", bo porozumiewa się poprzez sztukę.

OSIĄGNIĘCIA: Liczne wystawy: m.in. w słynnym Forum Fabricum, Pałacu Scheiblera, Muzeum Kinematografii w Łodzi, na V Festiwalu Dialogu Czterech Kultur, Instytucie Historii Sztuki we Wrocławiu i na Międzynarodowym Festiwalu Animacji "Reanimacja". Autor oprawy graficznej płyty L.Stadt oraz tomików poezji Marciusza Moroń.

INSPIRACJE: Fascynują mnie opozycje, które wzajemnie się wykluczają, jednocześnie nie mogąc bez siebie funkcjonować. Martwe rodzi żywe, giętkość transformuje w skostniałość, aby za chwilę znów zrzucić utrwaloną postać. Staram się podążać własną drogą, choć etap "konsumowania" cudzych prac mam za sobą, cenię sobie twórczość Boscha, Durera, Goyi, Muncha, Bruna Schulza, Kandinsky'ego, Pollocka, Bacona, Schiele'ego, Lebensteina, Brzozowskiego, Malewicza, Stażewskiego, Wróblewskiego, Wojtkiewicza i Nowosielskiego. Największą inspiracją pozostaje jednak życie samo w sobie, które manifestuje się także poprzez wyobraźnię.

PLANY: "Bycie w drodze" - to moje podstawowe założenie twórcze i plan na życie. Mam nadzieję, że droga skończy się w jasności, która zaowocuje nie tylko spokojem wewnętrznym, ale także cyklem prac.


Podczas festiwalu Kina Niezależnego "Off jak gorąco" zostaną pokazane filmy:


Rzeźbiarz
"Rzeźbiarz" próbuje opisać zmagania człowieka z naturą i pokazać pewien aspekt relacji, która zachodzi pomiędzy człowiekiem a przyrodą. Wysiłek rzeźbiarza jest niewątpliwie duży, lecz jaka nagroda czeka go na końcu?



Pejzaż zimowy
"Pejzaż zimowy" to dokument obrazujący nieprzerwany proces tworzenia. W czasie tego swoistego aktu twórczego, widz zastanawia się, do jakiego finału mogą prowadzić działania artysty, Tenże okazuje się być zaskakujący i oczywisty zarazem.



Konstelacje
"Konstelacje" jako niekończący się akt twórczy. Twórca przemierza miasto znacząc je swoimi rysunkami, które nie mają początku, ani końca. W tej jednej chwili powstania są wieczne.



Face

Street
Motywy ziemi oraz sięgania pod powierzchnie przewijają się w twórczości artysty. Jak sam mówi, fascynuje go mięsistość, plastyczność ziemi. Akcja Street ma dodatkowo cechy reportażu, Artysta za powierzchnie malarska wybrał ulice, w trakcie remontu. Spod popękanej powierzchni asfaltu wylania sie mięsista ziemia... Tam właśnie zaznacza swoja obecność artysta. Na chwile, na godziny pozostaną na niej znaki, za chwilę zostaną zasłonięte nową powierzchnią asfaltu.

The Wall II
Ściana to błona komórkowa przestrzeni miejskiej. Ściana jest przestrzenią żywą, nadającą kształt tkance społecznej, umożliwia komunikacje, wymianę informacji. Artysta przyswaja bezpośrednio tą przestrzeń, zamienia ja w płaszczyznę na której odbywa się akt twórczy. Akcje można postrzegać także jako zwrócenie uwagi na niewykorzystana, opuszczona przestrzeń miejska, odnajdywanie śladów przeszłości, ponowne , nadawanie im sensu istnienia. Ekspresyjne gesty artysty, wykonywane są jakby w pospiechu, co ma zwrócić uwagę na ulotność chwili. Sceneria akcji została wybrana świadomie przez artystę, jest to obiekt przeznaczony do rozbiórki, jakby "skazany" na zapomnienie.



The Aquarium
Akcje Akwarium można odczytywać na wiele sposobów. Woda to życie, życie pochodzi z wody. Tu życie ograniczają cienkie ścianki szkła. W sensie metafizycznym, gesty mogą sugerować próby sięgnięcia pod powierzchnie tafli wody. Akwarium jest zbiornikiem na miarę ludzkiej percepcji... Artysta próbuje zachęcić do podjęcia ryzyka i poszukiwań poza sferą widzialną. Każdy musi tą decyzje podjąć samodzielnie i jego wysiłek nie musi skończyć się sukcesem. Jednak warto... wszystko co cenne znajduje się pod powierzchnia... Prawda znajduje się pod powierzchnia... Artysta rzadko używa koloru, jednak w tej akcji ma on znaczenie specjalne. Krwista czerwień skupia wzrok patrzącego, odcinając się od szarości dekoracji, to w niej tętni życie i piękno, jest jak krwioobieg. Od życia dzieli nas tylko cienka tafla szkła.... Można pozostać na tej powierzchni... czy jednak nie warto próbować sięgnąć poza ta umowna powierzchnie ?



Perpetuum mobile
Perpetuum mobile - performans wykonany w przestrzeni miejskiej, w pustostanie. Ścisła, niemal duszna kompozycja graficzna, która sugeruje kształt pojazdu, może wywoływać skojarzenia się ze słynnym Autobusem Linke'go. Chociaż, co typowe, dla działań tego artysty, odbiorca ma swobodę w interpretacji obrazu, artysta, poprzez tytuł i obrana scenerie (przeznaczony do rozbiórki garaż przemysłowy) sugeruje nam podróż. Stłoczone figury zdają się "deptać sobie po pietach", nie respektując wzajemnej przestrzeni życiowej. Mocno geometryczne kształty potęgują to wrażenie. Kompozycja nie jest ani jednoznacznie dynamiczna ani statyczna. Z całości wylania się dosyć pesymistyczna wizja jakiejś społeczności. Mimo użytego przez artystę koloru, jest to wizja niełatwa, mogąca wręcz przytłaczać.



REALIZACJA FILMÓW : Marcin Kwiatkowski / Piotr Pasiewicz

Autorem zdjęć jest Paweł Sych